Paar opmerkingen vooraf:

1. Als de geïnterviewde en zijn vrenden een nieuwe federatie willen oprichten is dat hun goede recht. Maar moet het nu weer Mgr. J. Y. Cicek het ontgelden? Als de heren problemen met hun vrouwen hebben, wordt dat ook veroorzaakt door Mgr. J. Y. Cicek? Of is dat gewoon een goede sentionele smoes om Twentsche Courant ermee te lokken het westerse kolonisatie product ,,het Assyrisme" te verheerlijken en daarmee Jezus van het Westen in de kaart te spelen?

2. Waarom vertelt men niet de ware reden achter de oprichting van de Assyrische Federatie Nederland, in plaats van Mgr. J. Y. Cicek bespottelijk te maken? Was de ware reden achter deze oprichting niet het bewerkstelligen van de afspraken tussen ADO en PKK?

3. Dat de geïnterviewde niet meer naar de Syrisch orthodoxe kerk wilde gaan is dat ook zijn goede recht. Maar waarom verliet hij paar maanden later de Katholiek kerk in Oldenzaal en kwam weer terug bij de Syrisch Orthodoxe kerk? Wat was de reden? Was het niet de hoofdreden dat de contributie bij de Katholieke kerk 10% van je salaris bedraagt en dat men daarom terugging naar de Syrisch Orthodoxe kerk? Als je consequent bent dan doe je zoiets niet! Immers geld is niet meer belangrijk in geestelijke zaken! Of .... toch wel... ? Maar nogmaals ... waarom moest het nou weer Mgr. Cicek het ontgelden?

4. De Twentsche Courant Tubantia is natuurlijk weer een grage platfom om dergelijke onzin naar buiten toe te brengen.

Assyrische federatie wil geen banden met kerk

Twentsche Courant: 21 Januari 1995

ENSCHEDE- De tijd lijkt voorbij dat de Syrisch orthodoxe christenen in deze regio een hechte gemeenschap vormen. Steeds meer gelovigen voelen niet meer die sterke verbondenheid met het door bisschop Julius Yeshu Cicek geregeerde bisdom en willen op eigen benen staan. Niet omdat zij niet meer geloven, maar omdat ze van oordeel zijn dat de kerk haar beminde gelovigen teveel de wet wil voorschrijven.

Musa Demirdag (37) uit Oldenzaal kun je een soort dissident noemen. Jarenlang gaf hij zijn beste krachten aan de Federatie Turabdin Nederland, een soort sociaal-culturele vereniging, die in de jaren tachtig Cicek en de zijnen nogal eens in het vaarwater zat via het officieel orgaan ‘Shemsoh’ . Turabdin ventileerde vooral vele kritiek op de kerk nadat die een omstreden rol had gespeeld in een strafzaak. De gemoederen laaiden destijds hoog op en leidden onder meer tot oprichting van een door Glane sterk gedomineerde Aramese Federatie, die als een tegenhanger van Turabdin moest opereren. Gaandeweg kwam echter ook Turabdin volgens Demirdag steeds meer onder invloed van bisschop Cicek te staan. Hij gaf er eerst openlijk blijk van dat bepaalde artikelen in het blad ‘Shemsoh’ zijn goedkeuring niet konden wegdragen. Vervolgens kreeg hij volgens Musa Demirdag zoveel invloed dat over bepaalde misstanden niet geschreven mocht worden. Voeg daarbij de steeds grotere richtingstrijd tussen Christenen uit Syrië en uit Turkije en een conflict was geboren.

Oprichting

De oprichting van de Assyrische Federatie Nederland, die gisteravond met een openingsfeest in café-restaurant Het Hulsbeek in Oldenzaal werd gevierd, is er een direct gevolg van. De in Zuidoost Turkije geboren Demirdag voelt zich in de eerste plaats een Assyriër. ,,Iedereen neemt aan dat elke Christen uit het Midden-Oosten de Syrische orthodoxe godsdienst belijdt, maar dat is niet waar. Je hebt ook nog de Chaldese kerk en de Nestoriaanse kerk. Bovendien komen de naar Nederland gevluchte christenen niet alleen uit Syrië, maar ook Turkije, Irak en Libanon. Turabdin kwam echter steeds meer onder Syrisch- orthodoxe invloed te staan. Die hebben de meerderheid en omdat stemmingen altijd bij hand opsteken gebeurt, is die groepering omvertegenwoordigd. Wij maakten daar als Assyriërs steeds meer bezwaar tegen, maar er werd onvoldoende naar ons geluisterd. Uiteindelijk hebben we besloten de knoop door te hakken en ons af te scheiden.”

Voorwaarde is dan wel dat de Syrisch-Orthodoxe kerk een minder grote invloed op de sociaal-culturele activiteiten zal moeten hebben. Volgens de nieuwe federatie AFN drukt Cicek te nadrukkelijk zijn stempel op Turabdin.

Gelovig

Demirdag noemt zich gelovig maar wil niets met de kerk van de bisschop in Glane te maken hebben. Dat kwam volgens hem onder tot uiting in de verkiezing van nieuwe bestuursleden, die telkens bij hand opsteken werden benoemd. En gezien de meerderheid van degenen die openlijk steun betuigden aan de kerk, voelden de Assyriërs zich steeds meer geïsoleerd. Musa Demirdag spreekt van een steeds slechtere verhouding tussen voormalige Turken, Syriërs, Irakezen en Libanezen. In de nieuwe federatie wordt geen onderscheid gemaakt in afkomst en religie. Musa Demirdag had in zijn strijd tegen de onderdrukking van zijn landgenoten in Turkije meer steun verwacht van de Syrisch-orthodoxe kerk. Steun, die zijn volk wel van dezelfde kerkgemeenschap in zijn vaderland ondervond. Hij is echter van oordeel van oordeel dat vanuit Glane bestuurde kerk in de eerste plaats ana zichzelf en daarna aan de gelovigen denkt. ,,In Glane is veel geld uitgegeven voor het klooster. De kerk heeft zich daarvoor diep in de schulden moeten steken. Waarvoor vraag ik mij af? Niemand heeft echter de moed om het beleid van de bisschop te bekritiseren. De gelovigen zwijgen en dat is het slechtst wat je kunt doen.

De kerk noemt je al anti-kerk wanneer je ervoor afkomt Assyriër te zijn. Maar dat is niet het geval. Ik geloof nog steeds . Alleen ga ik niet meer naar de Syrisch-orthdoxe kerk, maar naar de rk Emmauskerk in Oldenzaal. Ik ben ervan overtuigd dat zeventig procent van mijn geloofsgenoten mijn standpunt deelt in mijn verzet tegen de kerk.”