Een groot aantal Syrisch Orthodoxe families vestigt een onafhankelijke Syrisch Orthodoxe kerk op.

Jacob van Sarug

Het Aramese volk: Het Aramese volk (niet te verwarren met 'Armeniërs') spreekt Aramees, de taal van Abraham, Mozes en Jezus Christus. Zij zijn het inheemse volk van wat in vroegere tijden 'Aram-Nahrin' werd genoemd en in onze dagen bekend is geworden onder de naam 'Mesopotamië'

Sommige Arameeërs noemen zich in onze dagen "Assyriërs", dit vanwege de haatzaaiende geestelijke koloniale activiteiten van de Westerse missionarissen en diplomaten in het Midden-Oosten in de 16e en 19e eeuw. Andere Arameeërs zijn bekend geworden als "Chaldeeërs". Ze zijn echter allemaal Arameeërs. Overal waar U het woord "Assyriërs" tegenkomt dient U het als Arameeërs te lezen. In Turkije zijn de Arameeërs bekend geworden als “Süryani” en in Arabische als “Al-Suryan”

Nederlands vertaling van oorspronkelijke Engelse brief

Een groot aantal Syrisch Orthodoxe families vestigt een onafhankelijke Syrisch Orthodoxe kerk op.

Een open brief aan Zijne Heiligheid Patriarch Mar Igantius Zakka Iwas, Zijne Heiligheid de Verhevene Patriarch Mar Ignatius Zakka Iwas, Patriarch van Antiochie en het gehele oosten en de Suprème Hoofd van de Syrisch Orthodoxe kerk in de wereld.

Wij vragen Uw zegen en gebed en zeggen:

Drieënhalf jaar zijn verstreken sinds het ontstaan van de crisis in de Westerse bisdom (van Amerika). Sinds het uitbarsten heeft deze crisis zielen vermorzeld, het lichaam van Christus verscheurt en van haar leden ontdaan en Syrische families vernietigd. Ja, gedurende drieënhalf jaar zijn de betrouwbare leden van de Kerk, zowel geestelijken als leken, één na ander tussenbeide gekomen en hebben bemiddeld om een oplossing te vinden voor de crisis, maar helaas zonder enig resultaat. Hun inspanningen hebben niets opgeleverd, en de kansen voor een oplossing van de crisis zijn bijna compleet uitgeput. Dit alles heeft plaats gevonden ten gunste van het blijvend verdedigen, beschermen van een bisschop die een ravage heeft aangericht in de hele Syrische Orthodoxe kerk, het geloof heeft vermoord in de harten van haar kinderen en heeft ervoor gezorgd dat ze hun respect voor haar geestelijkheid verloren heeft en op haar lichaam permanente littekens heeft achtergelaten dat nooit zullen verdwijnen.

Pogingen om de crisis op te lossen zijn ondernomen op een beschaafde en democratische wijze. Petities ondertekend door honderden of eerden duizenden van ons werden overlegd, maar zonder enig resultaat. Brieven van verzoek die Uw verhoogde positie beaamden werden geschreven en gebracht voor Uwe Heiligheid; maar ze werden allemaal aan de kant geschoven. Bisschoppelijke comités werden gevormd en ook zij slaagden er niet in om vrede te realiseren.

Kerkvorsten (bisschoppen) aangesteld door Uwe Heiligheid, bemiddelden en als ze de waarheid spraken, werden ze aan de kant gezet. Met Uw instemming hebben een elite groep van hoogwaardigheidsbekleders uit de waardigheid van de Syisch Orthodoxe gemeenschap, die bekend staan om hun wijsheid, kennis, onafhankelijkheid en kerkelijke geestdrift, zijn tussen beide gekomen en hebben zich zwaar ingespannen gedurende een periode van maanden, en als ze een eerlijke en rechtvaardige oordeel vormden, werden ze aan de kant gezet.

Het probleem werd 4 keer in 4 aparte sessies besproken in de Heilige Synode gedurende een periode van 3,5 jaar; hoewel iedereen weet dat de oplossing alleen in Uw handen ligt. De Heilige Synode heeft in elke sessie dagen aan besteed om het probleem te bespreken, en als het op het punt kwam van een wijze en eerlijke oplossing; werd het geluid van de waarheid getemperd en hun visies en wensen aan de kant gezet en geminimaliseerd. Zoveel beloftes werden gedaan die later werden gebroken.

Toen wij de uitnodigingen van Uwe Heiligheid ontvingen om in de helft van maand mei (2005) te komen naar de Patriarchaat in Sahidnaya om te praten over het oplossen van het probleem in het bijzijn van de andere partij, bespeurden we een nieuwe hoop en beschouwden het als een goed voorteken. Wij reisden duizenden kilometers om U te ontmoeten, met de andere partij en de secretaris van de Heilige Synode. Wij deden dit uit een zuivere en een vergeeflijk hart en een goede instelling hoewel de andere partij hun kwade intenties lieten zien voor hun vertrek toen ze eisten dat Zijne Eminentie Mor Severius Hawa uit het verzoeningscomité moest worden uitgesloten. De leden van de andere partij vielen Zijne Eminentie aan zoals zij later ook deden met Zijne Eminentie Aartsbisschop Mor Theophilus George Saliba. Ze schreven,, De Aartsdiocese zal de zondebok (slachtoffer) worden van de passies van Aartsbisschop George Saliba”. Iedereen die een eerlijk oordeel velde werd door hun beschouwd als partijdig. Van onze kant hebben wij nooit de door U aangestelde, welke bisschop dan ook, bestreden om deel te nemen in de inspanningen voor het vinden van een oplossing voor de crisis; alhoewel we wisten dat sommigen van hen pro-bisschop Kaplan waren.

In de Patriarchale huis in Sehidnaya, liet bisschop Kaplan zijn ware gezicht en kwade bedoelingen zien toen hij weigerde onze delegatie te ontmoeten; ondanks het feit dat hij een geestelijke leider is op het niveau van een bisschop die vergiffenis en liefde preekte vanuit het altaar van de Heer. Ja, hij demonstreerde zijn hatelijke karakter dat overvloeit van haat en een ontdaan van iedere spoor voor liefde en vergiffenis. Dit is ook duidelijk te zien in al zijn brieven en de brieven van zin Bisdombestuur die allemaal waren samengesteld, gefabriceerd en getypt bij hem. Deze brieven zijn gedruppeld met boosaardig gif, diepe haat, zijn ontdaan van elke spoor van Christelijke waarden. Verder heeft bisschop Kaplan aan U en de hele wereld laten zien dat hij een instrument is in handen van handvol partijdige mensen en beneficie. Hij is onderworpen aan hen en wordt door hen gecontroleerd. Deze mensen schreeuwden in de aanwezigheid van de Secretaris van de Heilige Synode en lieten de ware kwaliteiten van hun manieren zien. Ze bedreigden de bisschop en bedreigen hem nog steeds door met hem aan de kant te zetten, over te gaan tot Islam en Katholisme als hij de terugkeer accepteert van de eerlijke Goeri Tarzi naar zijn kerk die hij bouwde uit zijn geest, geloof en een volledige toewijding. De Goerie is een voortreffelijke voorbeeld van integriteit en onpartijdigheid en leverde het gebouw dat hij bouwde aan de bisschop als een cadeau. In plaats van dankbaar te zijn, heeft de bisschop hem diverse malen bestraft. De delegatie van de bisschop was zo bedrieglijk dat ze claimden dat niemand de Goerie terugwilde en dat zijn volgelingen niet meer dan 20 families waren, terwijl de volgelingen van de bisschop 1000 families overtreft, was hun claim. Wat een schandelijke claim! Iedereen weet, inclusief Uwe Heiligheid, dat het tegenovergesteld waar is en dat het totale aantal families van het bisdom niet meer is dan 1200. En iedereen weet ook dat Pastor Tarzi onschuldig is aan alle beschuldigingen geuit door de bisschop, die hem tot zondebok heeft gemaakt om de aandacht van de gelovigen af te wenden van zijn eigen misdaden. Ondanks dit alles, was U niet bereid om het probleem op te lossen in zijn omvang, maar eerder tevreden met een halve oplossing en liet gedurende andere helft van de tijd staan zonder een limiet te stellen aan die tijd. Verder heeft U onze spijt en berouw opgemerkt voor onze fouten begaan tegen de locale geestelijke autoriteit in onze brief aan Uwe Heiligheid, zoals U noemt in Uw brief, alhoewel wij nooit iets schreven met dergelijke indruk; niet vanwege trots en verhevenheid maar uit onze overtuiging dat we nooit iets fouts hebben gedaan dat roept voor spijt en berouw. De enige uitzondering was de respectloosheid die sommigen van ons toonden aan Uw Hoge positie en aan U persoonlijk op de hoogte van hun razernij door het gebruik van sommige ongepaste taal wat geen eer deed aan de waardigheid van de Patriarchale rang, en dit hebben wij toegegeven. Desondanks, hebben wij volledig geaccepteerd wat U schreef aan ons omdat U onze suprème algemene vader bent.

Met zuivere harten en goede bedoelingen, dankten we Uwe Heiligheid voordat we Damascus verlieten en vertrouwend in Uw belofte aan ons dat U de crisis zeer snel zou oplossen, misschien direct na U terugkeer uit Europa van de verwachte reis voor medische behandeling. Ondertussen vroeg de Secretaris van de Heilige Synode vertegenwoordigd door Zijne Eminentie Aartsbisschop Theophilus George Saliba, ons om een petitie te organiseren waarin geëist wordt voor de terugkeer van Pastor Joseph Tarzi naar St. Afrem kerk om de beweringen van de andere kant te weerleggen, ondanks het feit dat we eerder al twee petities hadden overlegd dat duidelijk laat zien dat de grote meerderheid van de St. Afrem gelovigen Pastor Tarzi terug wilde hebben naar zijn positie. Desondanks, organiseerden wij de gevraagde petitie voor de derde maal en verzamelden de handtekeningen van de leden van de St. Afrem Kerk en overlegden aan U en nodigden alle lezers en onderzoekers uit van de genoemde petitie om alle handtekeningen te controleren (op juistheid) die ze wilden. De petitie droeg de handtekening van 535 families waarvan hun aantal meer dan 800 personen bedraagt. Dit vertegenwoordigd meer dan 80% van de leden van de St. Afrem kerk. Zoals alle voorgaande, werd ook deze petitie aan de kant gezet. Het is belangrijk hier te noemen dat bisschop Kaplan, nadat hij hoorde van onze petitie, opdracht gaf aan enkele van zijn aanhangers, toen hij uit Damascus kwam, om een tegen petitie te organiseren waarin vereist werd dat Pastor Tarzi niet mocht terugkeren naar zijn Kerk. Echter hun pogingen resulteerden in niets ondanks herhaalde oproepen gedurende een periode van paar weken. Niemand wilde de petitie ondertekenen behalve de organisatoren en hun families. Hun voorgaande pogingen waren al mislukt, voordat ze naar Damascus reisden, en dat is de reden waarom bisschop Kaplan graag handtekeningen wilde verzamelen alleen van enkele van zijn aanhangers in sommige kerkeneraden van sommige kerken van het bisdom waarbij sommige leden van de zogenoemde Bisdomraad werden gedwongen om te tekenen alsof deze raden recht hadden om de pastors te kiezen voor de St. Afrem Kerk. Dan vroeg U ons, Uwe Heiligheid, nadat we terugkeerden uit Damascus om bisschop Kaplan een veelomvattend voorstel te schikken doormiddel van advocaten waarin we ons verplichtten alle rechtzaken te stoppen. Dit hebben we met alle plezier gedaan. De bisschop ontving het voorstel via zijn advocaat op Vrijdag 12 Augustus 2005. In het voorstel bepaald dat wij bereid waren om alle rechtzaken in te trekken en af te zien van de verhoring van de bisschop op donderdag 16 Augustus 2005, in ruil voor de terugkeer van Goerie en de vorming van een nieuw bisdomraad. De bisschop verwierp onmiddellijk en categorisch het aanbod. Voorafgaand hieraan, gebruikte de bisschop de rechtszaken altijd als een excuses om niet in te gaan op oproepen voor vrede. Van onze kant hebben wij inderdaad de rechtzaken onvoorwaardelijk en onherroepelijk stopgezet en brachten onze beslissing aan de bisschop via zijn advocaat. De rechter vaardige een officiële bevel aan dit uitvoering, maar werd weer door de bisschop verworpen. We deden dit:

a) uit liefde voor vrede en eendracht,

b) voor het belang van het behouden van de kerkeenheid,

c) om de weg te versperren voordat de bisschop smoesjes gaat zoeken om het vredesaanbod te verwerpen,

d) om te beantwoorden ten gunste aan de wensen van Uwe Heiligheid die U kenbaar maakte in Uw brief van 26 mei 2005, en

e) als een goede gebaar en een cadeau aan U op Uw 25^ste verjaardag van U inauguratie.

Aan het einde van november 2005, na de terug van Zijne Eminentie George Saliba uit Australië en zijn onderhoud met U, vertelde U Zijn Eminentie bisshop Saliba dat het probleem in Los Angeles was opgelost en dat alle partijen bij elkaar waren gekomen; terwijl niets dergelijks plaats had gevonden. We namen contact met Uwe Heiligheid op en vertelden U dat niets van dien aard had plaatsgevonden en herinnerden U aan Uw schriftelijke belofte om een bisschoppelijk comité in te stellen om de situatie te kalmeren, de partijen bij elkaar te brengen en Goerie en zijn mensen terug te brengen naar hun kerk. Vervolgens gaf U de opdracht aan de Eminenties Mor Theophilus George Saliba en Mor Gregorium Saliba Shamoun om naar Los Angeles te reizen voor het genoemde doel. Toen ze bezig waren met het voorbereiden van hun vertrek, schreef de Bidsomraad van bisschop Kaplan opeens U een brief met zware woorden waarin gedreigd werd met het bloedvloeien als de Goerie terug zou komen naar zijn kerk, terwijl onze intenties waren om terug te gaan naar ons kerk en onze gebeden en aanbidding voor te zetten in het huis van God. Als gevolg hiervan stopte U de missie van het bisschoppelijke comité en besloot voor de vierde keer om de zaak voor de te leggen aan de Heilige Synode die samen zou komen op 13 december 2005 om de kwestie van de reorganisatie van de Bisdom Centrale Europa te bespreken na het heengaan van Bishop Yeshue Cicek. Dit keer verzekerde U ons ervan dat de Synode een beslissende resolutie aan zou nemen die de crisis voor altijd zou beëindigen.

We kwamen erachter dat de (geestelijke) vaders in deze Synode de noodzaak benadrukten van het snel oplossen van de crisis van de Bisdom van de Westen van de Verenigde Staten en op een beslissende manier. Zij steunden bijna unaniem de terugkeer van de Goerie en zijn volk naar de kerk. Verder kwamen wij erachter, dat de deelnemende vaders op het punt stonden om een officiële en een beslissende resolutie aan te nemen over deze kwestie, maar verassend genoeg stopte U hen weer met de belofte dat U persoonlijk de kwestie zeer snel zou oplossen. Na het besluit van de Synode (15 december 2005), namen we contact met Uwe Heiligheid op en vroegen of we mogelijk terug konden gaan naar onze kerk tijdens de kerst 2005, waarop U zei,, Nee”. Dan vroegen we U of we datums konden prikken voor doping en trouwerijen gedurende februari of maart (2006) in de St. Afrem Kerk, antwoordde U met ,,Nee”. Dit was een aanwijzing voor ons dat U geen oplossing zag voor de crisis in de komende maanden. Verder vroegen wij U, “Wanneer denkt U dat we terug kunnen gaan naar de St. Afrem Kerk?”. U zei dat U dat niet kon vertellen en dat de tijd er nog niet rijp was, “ De kwestie is nog niet gekookt”, zoals U zei.

Vijf weken zijn gepasseerd sinds de vergadering van de Heilige Synode in december 2005, en er is nog steeds niets gedaan. Uwe Heiligheid, vertel ons, is er nog iets over voor ons om aan U te geven?

A) Wij hebben Uw besluit geaccepteerd om de bisschop te hertstellen, terwijl zijn verwijdering onze fundamentele doel was.

B) Wij accepteerden de twee pastors die op dictatoriale wijze het volk waren opgedrongen als een wraak, tiranniek en tarting, op een overduidelijke schending van de tekst en de geest van de grondwet en de reglementen van de kerk.

C) We hebben alle rechtzaken gestopt.

D) Wij hebben alle soorten van campagne gestopt en onze internet website gesloten. En als laatste hebben wij volledig samengewerkt met Uwe Heiligheid. Wat hebben wij nog meer in ons bezit om U aan te bieden, Uwe Heiligheid?

Uwe Heiligheid, na dit alles, laat de hele wereld, Syrisch of anders, getuige zijn dat we alles hebben gedaan wat we konden doen om vrede te bereiken, maar we hebben nooit enige echte of betekenisvolle antwoord van U kant gekregen. Geen één van Uw belofte werd waargemaakt of gehouden. Dit kon alleen één ding betekenen: U wilt niet wat wij blijven in de Syrisch Orthodoxe kerk, maar wilt eerder ons uit verdrijven. Ja, U wilt zich ontdoen van honderden gelovigen, hardwerkende en eerlijke families die kerkenbouwers zijn; in het belang van een bisschop die was verzonken en nog steeds betrokken is in financiële en andere schandalen; een bisschop die de Heilige Kruis in zijn rechterhand hield en vervloekte zijn volk vanuit het altaar van de Here God in aanwezigheid van honderden gelovigen en zei,, Laat de vloek van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest komen op U en Uw kinderen”. Hij is de bisschop die opzettelijk en kwaadwillig kwelde en martelde de eerlijke Goerie en zorgde ervoor dat hij en zijn familie een extreem leed ondergingen. Hij gooide hem op straat en sneed genadeloos zijn levensonderhoud, op oneerlijke en foutieve wijze. Hij is de bisschop die tientallen eerlijke gelovigen excommuniceerde en verwijderde hen uit de kerk en belet hen de kerk binnen te gaan door de hulp van de politie in te roepen. Hij is de bisschop die een instrument is in de handen van een handjevol mensen die niet geïnteresseerd zijn in de welzijn en de eenheid van de kerk, maar eerder erop uit zijn om de controle uit te oefenen over de kerk, over haar geestelijken en gelovigen. Op deze manier misbruiken zij de zwakte van de bisschop vanwege zijn betrokkenheid bij opzwellende schandalen. De bisschop is een marionet geworden in hun handen en ze besturen hem met hun vingers de weg die zij willen. Hoe vaak hebben we Uwe Heiligheid geschreven dat deze bisschop, die om te beginnen zwak en foutief was, zal groeien in zijn zwakheid en meer fouten maken door zijn schandalen en overtredingen en zal nooit in staat zijn om de bidsom te besturen. En dit heeft precies plaatsgevonden.

Het ontbreken van beslissende besluiten om het probleem in de beginfase op te lossen zorgde ervoor dat het ging groeien en werd meer complex en bemoeilijkt en heeft alarmerende proporties bereikt in een tijd dat z’n oplossing eigenlijk heel simpele kwestie was. Één woord van U was voldoende om de zaak op te lossen. De bisschop is een Patriarchale vicaris die was betrokken bij ernstige schandalen. In dit geval was het meest toepasselijk voor U om, meteen nadat hij was betrokken bij problemen, te doen wat elk superieur zou hebben gedaan om het minste te doen aan zijn ondergeschikte in zulke gevallen en dat is hem verwijderen van zijn plaats en vervangen door iemand anders. Maar U koos ervoor hem te bevestigen, verstevigen van zijn positie en liet de crisis groeien tot het huidige niveau bereikte.

Uwe Heiligheid, we kunnen duidelijk zien dat U ons hebt gebracht naar een dood eind. Zodoende, is het geduld van ons volk opgeraakt. Ze kunnen niet meer vertrouwen in Uw beloften. Ze zijn nu van overtuigd dat geen eind komt aan uitstel en tijdrekken.

Op basis van dit alle hierboven genoemde feiten, kunnen we slechts één weg voor ons zien, en dat is, de weg van onafhankelijkheid. In overeenstemming hiermee, kwam ons volk bijeen in een algemene vergadering op zondagmiddag 15 januari 2006 en na het uitvoerig bespreken van de huidige situatie, hebben we een besluit genomen om af te breken met de Syrische Patriarchaat van Antiochië en een onafhankelijke Syrisch Orthodoxe kerk op te richten dat niet gebonden is aan welke religieuze autoriteit dan ook. U en alleen U, Uwe Heiligheid, zal de volledige consequenties dragen voor deze weg dat wij hebben genomen. Want, U en alleen U bent diegene die ons gedwongen heeft om voor deze weg te kiezen. Precies zoals sommige ernstige fouten gemaakt in het verleden door de leiding van de kerk in de voorgaande eeuwen waren fundamentele redenen voor de vernietiging, uiteenvallen, zwakte en achterlijkheid van onze kerk tot de mate dat ze het zwakste, armste, kleinste en de meest achterlijke kerk van alle kerken in deze wereld is geworden; precies op deze manier zal de huidige crisis de overgebleven fragmenten vernietigen. De geschiedenis zal deze opmerkelijke daad van U bevestigen en hoe U dit deed om de grilligheden van de criminele bisschop Kaplan en zijn corrupte metgezelen te bevredigen waaraan U zich vastklemde om redenen die niemand weet, behalve God in de hemel en U en bisschop Kaplan op aarde.

Het gaat U goed,

Bareckhmor

Los Angeles, 18 Januari 2006

Namens de standvastige Syrische volk

Elias Afram……………………….George Ghrair

Elias Kantarij……………………..Zafer Mushamel

Hier kunt U zich aanmelden voor ons nieuwsbrief

Brieven aan de overheden en internationale organisaties

Arabische Vertalingen: الترجمات العربية

Aramese Geestelijke/ Lichamelijke Genocide

Nepnieuws over de Arameeërs:

Arameeërs in de Media

17-5-2005: Brief George Saliba aan Emanuel Aydin om Mgr. J. Y. Cicek aan te pakken (17-5-2005)

26-5-2005: Brief Patriarch aan Mgr. J. Y. Cicek over Diaken Michael: Hij mag niets meer doen (26-7-2005)

28-7-2005: Brief Patriarch naar de Oostenrijkse minister van Cultuur & Onderwijs, de heer Anton Stifter (28-7-2005)