Hanna Dolabani

 

Getuigenissen van de geleerden van de Syrische Kerk van Antiochiė met betrekking tot synoniem: Arameeėrs/Syriėrs

 

Aanmelden voor nieuwsbrief

 

Een vraag: Wie waren de vroegere Assyriėrs? Waren ze simpelweg één etniciteit of samenstelling uit verschillende volkeren?

 

Wie gaf hen de naam en maakte hen bekend als,, Assyrische” Christenen?

 

SUA/WCA en het toelaten van terrorisme

 

SUA/WCA: Internationaal syndicaat van haatzaaiers

 

Arameeėrs van Irak

 

Arameeėrs van Turkije

 

Arameeėrs van Syriė

 

Aramese geschiedenis, cultuur en taal, een zesdelige interview.

 

Kolonialisme, "Assyrianisme", terrorisme, occultisme, de ondergang van het Aramese volk in het Midden-Oosten en hun Diaspora

 


 

24-3-2011: Turkije, Islamitische conferentie in Pakistan in 1980, Aramese klooster St. Gabriel, de etnische zuivering van Arameeėrs en de afvallige Arameeėrs die zich “Assyriėrs” noemen

 

19-7-2010: Eeuwenoude Aramese kerk St. Jacob van Nisibin in Tur Abdin in Turkije is beklad met racistische anti-Aramese en antichristelijke teksten

 

11-11-2009: Premier van Turkije: Een Moslim kan nooit genocide plegen

 

21-2-2009: Turkije, Koerden, het Aramese klooster St. Gabriel en wereldwijd Aramese protest.

 

3-1-2009: Een belangrijke Koerdische Leider in Turkije biedt excuses aan voor het aandeel van de Koerden in de Aramese Genocide van 1915

 

 

Het Aramese volk: Het Aramese volk (niet te verwarren met 'Armeniėrs') spreekt Aramees, de taal van Abraham, Mozes en Jezus Christus. Zij zijn het inheemse volk van wat in vroegere tijden 'Aram-Nahrin' werd genoemd en in onze dagen bekend is geworden onder de naam 'Mesopotamiė'

Sommige Arameeėrs noemen zich in onze dagen "Assyriėrs", dit vanwege de haatzaaiende geestelijke koloniale activiteiten van de Westerse missionarissen en diplomaten in het Midden-Oosten in de 16e en 19e eeuw. Andere Arameeėrs zijn bekend geworden als "Chaldeeėrs".  Ze zijn echter allemaal Arameeėrs. Overal waar U het woord "Assyriėrs" tegenkomt dient U het als Arameeėrs te lezen. In Turkije zijn de Arameeėrs bekend geworden als “Süryani” en in Arabische als “Al-Suryan”


 

Aramese Organisaties sturen brief aan de President en Premier van Turkije over het klooster St. Gabriel en het erkennen van het Aramese inheemse volk als aparte etnische minderheid.

 

English Version

 


Nr.: 2009-05-20/2

 

Nederland, 20-5- 2009

 

Onderwerp: Het Aramese klooster St. Gabriel in Tur Abdin en het erkennen van het Inheemse Aramese volk van Turkije.

 

Het bureau van de President van de Turkse Republiek

Zijn Excellentie Abdullah Gül

Het bureau van de Premier van de Turkse Republiek

Zijn Excellentie Recep Tayyip Erdoğan

 

Uwe Excellenties,

 

Wij, de ondertekenden, de Arameeėrs van Aram-Naharaim Organisatie en de Aramese Democratische Organisatie schrijven U om Uw aandacht te vragen voor de situatie van het Aramese klooster St. Gabriel in Tur Abdin en vragen U om het Aramese volk (Aramiler in Tuks) te erkennen als een apart etnische minderheid.

 

Het Aramese volk (niet te verwarren met ‘Armeniėrs’) spreekt Aramees, de taal gesproken door Abraham, Mozes en Jezus, waardoor zij een heel belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de wereldbeschavingen. [1] Dit oud Semitische volk, nu onderverdeeld in diverse denominaties en verspreid over het hele Midden-Oosten, bedraagt ongeveer 8 miljoen mensen wereldwijd. In Turkije zijn er ongeveer 20.000 Arameeėrs waarvan 2.000 nog steeds in Tur Abdin leven.

 

Uwe Excellenties;

 

Het is wetenschappelijk onbetwist dat het gebied van Boven- Mesopotamiė [2] altijd werd bewoond door de Arameeėrs van Aram-Naharaim, hetgeen een deel uitmaakt van de Bijbelse Paddan-Aram, waar grote Bijbelse mensen als Abraham en Jacob eens hebben geleefd en gewandeld. Dit deel van de wereld draagt ons naam en wij hebben een zeer oud erfgoed opgebouwd hetgeen wij geloven dat het niet alleen ons erfgoed is, maat ook de erfgoed van de mensheid. Echter, in tegenstelling tot anderen hebben wij nooit enige territoriale claims gemaakt of aspiraties daartoe gehad, zoals andere volkeren het hebben gedaan doormiddel van gewelddadige opstanden.

 

In tegendeel, onze natie heeft in plaats daarvan geprobeerd te leven in vrede, respect en waardigheid met iedereen in het Midden-Oosten, en hebben altijd de wetten van de landen waarin zij leven gerespecteerd. Ze geven anderen het voorbeeld van liefde en broederschap. Hun motto is altijd geweest: liefhebben en respecteren van je buren als jezelf!

 

Als men bijvoorbeeld kijkt naar de geschiedenis van Turkije, hetzij gedurende de tijd van het Republiek of gedurende het tijdperk van Ottomaanse Rijk; zal het onbetwist kristal helder worden dat de Aramese natie, in Turkije bekend als “Suryaniler”, altijd betrouwbare burgers waren en hebben nooit hun toevlucht gezocht tot de pad van intolerantie, fanatisme en gewelddadige opstanden.

 

Uwe Excellenties;

 

Helaas werd deze Aramese mentaliteit van respect en broederschap niet beloond nog gewaardeerd door Turkije, daar ze niet zijn erkend als een apart etnische minderheid wat in praktijk betekent dat ze vogelvrij zijn. Dit belemmert om hun minimale fundamentele sociale, culturele en politieke rechten te verwerven.

 

In plaats van respecteren en eerbetonnen aan de vredelievende Arameeėrs, werden zij helaas onophoudelijk genegeerd, gemarginaliseerd, uitgesloten, vervolgt en gediscrimineerd. In plaats van het koesteren van hun rijke Aramese erfgoed – die zeker in het belang van Turkije zou zijn-, worden hun sociale, culturele en politieke rechten compleet genegeerd en achtergesteld. In plaats van het promoten van het onderwijs in het Aramese taal, was het altijd extreem moeilijk om ons sacrale taal te onderwijzen, daar het Aramees niet is erkend in Turkije. Als gevolg hiervan, worden wij langzamerhand cultureel uitgeroeid.

 

En om deze redenen geloven wij dat de slepende rechtzaken tegen het Aramese klooster St. Gabriel in Tur Abdin sinds november 2008 geen aparte geval op zichzelf zijn, maar eerder een weerspiegeling vormt van de al heel lang bestaande moeilijke geschiedenis waar de Arameeėrs (Aramiler in het Turks) mee te maken hebben gehad.

Gegeven de geopolitieke locatie van Turkije, zijn wij ervan overtuigd dat de promotie van de Aramese inheemse erfgoed niet alleen een positieve atmosfeer en onderlinge begrip tussen vele naties in het Midden-Oosten teweeg zou brengen, maar zou ook in het voordeel werken van Turkije en zou Turkije internationaal in het brandpunt van de aandacht plaatsen als natie die inderdaad geeft om z’n kleine maar extreem waardvolle schatten.

 

En omdat niets van deze nobele doelen ooit werkelijkheid is geworden, of zelfs ooit is bediscussieerd, en het Aramese inheemse natie van Turkije slachtoffer is geweest van aanhoudende tegenslagen gedurende eeuwen; wordt dit door sommige individuen gebruikt, die worden gemanipuleerd door de koloniale intriges van 16e en 19e eeuw, om Turkije ermee te tergen. Ze promoten vreemde identiteiten, uitgevonden door buitenstaanders die zich onbewust waren van de goed gedocumenteerde geschiedenis (echter onbekend bij het grote publiek) van de dierbare Aramese culturele Verborgen Parel [4] dat is onderhouden en bewaard gedurende duizenden jaren in de bakermat van de Aramese voorvaders.

 

En dit alles, Uwe Excellenties, is nog in het belang van de vredelievende Aramese inheemse natie die in sommige media worden aangeduid als “Assyriėrs” of Chaldeeėrs, nog in het belang van Turkije.

 

Daarom, om de authentieke Aramese erfgoed te bewaren, te onderhouden en te promoten, hun fundamentele sociale, culturele en mensenrechten situatie in Turkije te verdedigen, nieuwe zaken als die van St. Gabriel te vermijden, en om recht te doen aan onze rijke vredevolle geschiedenis, willen wij deze brief beėindigen, door Uwe Excellenties te verzoeken in het volgende:

 

1. Op 13 september 2007 heeft de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de resolutie 61/295: United Nations Declaration on the Rights of Indigenous Peoples aangenomen. Wij zijn blij dat Turkije was één van de 144 landen die voor de resolutie hebben gestemd.

Het zou echter ons beide volkeren grote voordeel doen en zou Turkije sieren om deze resolutie in praktijk te brengen en de Aramese natie in Turkije te erkennen als de inheemse natie van Aram-Nahrin. Dergelijke stap door Turkije zou niet alleen dienen als een bewijs van verbeterde mensenrechten situatie, maar ook als een stralend voorbeeld voor het hele Midden-Oosten. Bovendien zou dit de Europese Unie een signaal geven dat Turkije zich wel bekommert en koestert om haar dierbare culturele schatten en zou ook de positie van Turkije versterken in de toetreding tot de Europese Unie.

 

2. Artikel 26 van de ‘Declaration on the Rights of Indigenous Peoples’ luidt:

1. Inheemse volkeren hebben het recht op de landen, territoria en rijkdommen waarvan zij traditioneel de eigenaar zijn, hebben bezet of op een andere manier hebben gebruikt of verworven.

2. Inheemse volkeren hebben het recht om de landen, territoria en rijkdommen dat zij bezitten doormiddel van traditionele eigenaarschap of door andere traditionele bezit of gebruik, alsmede door datgene wat ze op een andere manier hebben verworven; te bezitten, te gebruiken, te ontwikkelen en te controleren.

3. Staten zullen wettige erkenning en bescherming geven aan deze landen, territoria en rijkdommen. Dergelijk erkenning zal worden uitgevoerd met respect voor de gebruiken, tradities en het land beschikkingsrecht systeem van de inheemse volkeren in kwestie.

 

En deze landen Uwe Excellenties worden gedurende duizenden jaren bewoond door de Aramese Inheemse natie. Als Turkije simpelweg artikel 26 van ‘United Nations Declaration On the Rights of Indigenous Peoples’ had toegepast, dan waren al deze rechtzaken overbodig geweest.

 

Op grond daarvan vrezen wij, tenzij ons volk wordt erkend als het inheemse volk van Turkije, dat vroeg of laat meer situaties als dat van St. Gabriel zullen volgen. En dit zal zeker nog in het voordeel van Turkije zijn, nog in het voordeel van de Aramese natie.

Om deze reden hopen wij dat Turkije zijn belofte zal nakomen in het implementeren van de ‘United Nations Declaration on the Rights of Indigenous Peoples’. Dergelijke stap zou een duidelijk signaal geven aan de internationale gemeenschap dat de promotie van Mensenrechten niet een lege oefening en een retorisch standpunt is, maar veelaar een praktische implementatie van substantiėle zaken vruchten dragend in de vorm van:

 

- Het bewerkstelligen van voorwaarden en mechanismen om de Arameeėrs van Diaspora aan te moedigen terug te keren naar de landen van hun voorvaders.

- Het opnieuw toekennen van de Aramese verliezen in de vorm van land, huizen, culturele/ sacrale/ architecttule gebouwen en andere bezit.

- Het herstellen van de Aramese namen voor de Aramese dorpen.

- Actieve promotie van de Aramese erfgoed door de opening van de afdelingen Arameologie op de grote Universiteiten in Turkije etc..

 

Ten slotte willen wij nog onderstrepen Uw Excellenties dat deze gevraagde acties, zowel logisch als noodzakelijk, geen concessies zijn, maar alleen kleine maatregelen om de situatie van het Aramese inheemse volk, die door de geschiedenis heen erg veel hebben geleden, te verbeteren.

 

Hoogachtend,

 

 

Gabriel Sengo

Voorzitter

Arameeėrs van Aram-Naharaim Organisatie.

Gabi Gallo

Voorzitter

Aramese Democratische Organisatie.

 

 

 

Kopie gestuurd aan onder andere:

Zijn Excellentie Ahmet Davutoğlu, de minister van Buitenlandse Zaken

 

Zijn Excellentie Beşir Atalay, de minister van Binnenlandse Zaken

 

Europese Unie

 

Regering Verenigde Staten.

 


 

Voetnoten:

 

[1] Dit is goed samengevat door een wereldberoemde Eminente Oxford Universiteit Professor Sebastian Brock, een specialist op het gebied van Aramees (Syrisch) en Hebreeuws die zei, “Elke maatschappij is afhankelijk van het schrift, al zijn er maar weinig mensen die zich realiseren, dat de meeste schriften op de wereld terug te herleiden zijn tot één gemeenschappelijke voorouder: een alfabet dat vierduizend jaar geleden in het Midden-Oosten is uitgevonden en dat daarna is verfijnd door de Feniciėrs en de Arameeėrs, die het over de bekende wereld hebben verspreid. Het is daarmee één van de grootste geschenken van de Aramese volken aan de wereldcultuur (Verborgen Parel Deel I, Pagina 27)

…… ,, Niettemin is het onmiskenbaar, dat het eenvoudige Aramese alfabet van 22 letters een buitengewone invloed heeft gehad op de ontwikkeling van alfabetische schrijfsystemen over de hele wereld. Ja, men kan zich nauwelijks voorstellen hoe de vooruitgang van de menselijke cultuur en de wetenschap ooit had kunnen plaatsvinden zónder (Verborgen Parel Deel I,Pagina 58

[2] In vroegere tijden werd ‘Mesopotamiė’ Aram-Nahrin genoemd in Aramees en Aram-Naharaim in het Hebreeuws. Meer over dit: http://www.aramnahrin.org/English/Aramnaharaim.htm

[3] http://www.aramnahrin.org/Dutch/Interview_Voorzitter_Aram-Naharaim_2_7_2007.htm

[4] De Verborgen Parel: http://www.aramnaharaim.org/English/film_arameans.htm

 


Hier kunt U zich aanmelden voor ons nieuwsbrief

 

Copyright © Aram-Naharaim Organisatie

 

Brieven aan de overheden en internationale organisaties

 

Arabische Vertalingen: الترجمات العربية

 

Aramese Geestelijke/ Lichamelijke Genocide

 

Nepnieuws over de Arameeėrs:

 Arameeėrs in de Media

 


 

27-7-2010: Aram-Nahrin Organisatie stuurt een brief aan de Turkse minister van Binnenlandse zaken over de bekladding van de Aramese St. Jacob kerk van Nisibin.

 

20-5-2009: Aramese Organisaties sturen brief aan de President en Premier van Turkije over het klooster St. Gabriel en het erkennen van het Aramese inheemse volk als aparte etnische minderheid.