Ishak Bar Armalto

 

Getuigenissen van de geleerden van de Syrische Kerk van Antiochiė met betrekking tot synoniem: Arameeėrs/Syriėrs

 

Aanmelden voor nieuwsbrief

 

Een vraag: Wie waren de vroegere Assyriėrs? Waren ze simpelweg één etniciteit of samenstelling uit verschillende volkeren?

 

Wie gaf hen de naam en maakte hen bekend als,, Assyrische” Christenen?

 

SUA/WCA en het toelaten van terrorisme

 

SUA/WCA: Internationaal syndicaat van haatzaaiers

 

Arameeėrs van Irak

 

Arameeėrs van Turkije

 

Arameeėrs van Syriė

 

Aramese geschiedenis, cultuur en taal, een zesdelige interview.

 


 

"Assyrische" terrorisme en verdeeldheid binnen Aramese volk

 

14-2-2018: Het Westerse anti-Aramese koloniale product “Assyriėrs” en de onvoorwaardelijke loyaliteit aan de PKK/YPG en Abdullah Ocalan

 

3-2-2014: De oorsprong van de “Assyrische” fanatisme, hun blindheid en verering van occulte machten

 

9-6-2010: Een tot 6 maanden veroordeelde “Assyrische” GHB/PKK/ADO terrorist wordt volop geėerd en verafgoodt: een teken dat het afval is voltooid en het oordeel aanstaande is? Waarom geen aandacht voor zijn slachtoffers en hun familie?

 

28-1-2009: Sabri Atman en Hezbollah- Aram: Sabri Atman: Een man van normen en waarden of …. een manipulator en een misbruiker van de Aramese Lichamelijke Genocide om de immorele Criminele Geestelijke Kolonisatie en slavernij product “Assyriėrs” te promoten?

 

19-12-2008: Pseudo – Assyriėrs, Pseudo Chaldeeėrs en de Culturele Nationale Noodzaak van de Aramese natie.

 

18-12-2008: Syriėrs, “Assyriėrs” en “Chaldeeėrs” zijn allemaal Arameeėrs

 

26-9-2008: Terrorist "Koerden" - Pionen van de Merovinische Vrijmetselaarij Vastbesloten om de Arameeėrs te Vernietigen

 

25-9-2008: Politieke Hypocrisie en Historische Vervalsing door de Pseudo- Assyriėrs en Koerdische Terroristen

 

25-9-2008: Ongekende Vervalsing van de Oude Geschiedenis van Mesopotamiė zal naar verwachting Chaos teweeg brengen

 

23-9-2008: Pseudo- ‘Assyriėrs’ en ‘Koerdische’ Terroristen: Kweken van Leugens, Chaos en Genocide

 

22-9-2008: Antichristelijke Onheilige Alliantie: de vervalste “Assyrische” Pseudo- Natie en de PKK Terroristen

 

21-9-2008: Dreigende Einde van de Oriėntaalse Christendom: Onheilige Alliantie van "Koerdische" Terroristen met Pseudo- Assyriėrs.

 

19-9-2008: De aanhoudende Aramese Genocide, de Gefabriceerde Pseudo- Assyrische Natie, en "Koerdische" (PKK) Terroristen

 

17-9-2008:  Vervolgde Arameeėrs, een Pseudo – natie van “Assyriėrs”, Koerdische Terroristen, en de Antichrist

 

26-8-2008: De gevaarlijke ADO- ideologie en het ondergang van het Aramese volk.

 

14-7-2008: “Bittere vruchten van de koloniale geestelijke interventie: Een monsterverbond tussen de PKK en de Organisatie van de afvallige Arameeėrs die zich "Assyriėrs" noemen, namelijk: de Assyrische Democratische Organisatie”

 

13-11-2007: Wat is een naam? Duitse NGO accepteert Aramese natie, verwerpt ‘Assyrische” misnoemer! `Na 30 jaren van foute voorkeur voor de valse termen ‘Assyriėrs’ en ‘Chaldeeėrs’ voor de grote historische natie van de Arameeėrs van het Midden-Oosten, een positieve verandering.

 

23-10-2007: Een Duitse mensenrechten organisatie zegt over leugens en haat van de Westerse kolonisatie en slavernij product "Assyriėrs" het volgend:  'Vandaag houden wij het voor absurd dat de Assyrische Organisaties met hun Nationalisme een grote deel van hun strijd gebruiken om met de meerderheid van hun “Aramese” volk in Duitsland en de rest van Europa te strijden en deze strijd een zeer grote deel van hun werkzaamheden in beslag neemt...... ..............

 

15-9-2007: Wikipedia Online Encyclopedie en "Assyrische" terreur tegen de Aramese natie

 

16-8-2007: De terreur campagne van AINA: De internationale - leugen en haat machine

 

25-1-2007: Arameeėrs in Turkije ongewild in een verkeerd daglicht gesteld Turkse Hoge Raad: De terroristische organisatie ADO/GHB “ Assyriėrs” toegevoegd aan de terroristen lijst.

 

25-1-2007: Vertaling artikel verschenen in de Turkse krant 'Zaman' van 16-11-2006. ADO/GHB “Assyrische” terroristen toegevoegd aan de lijst van de Turkse Hoge Raad.

 

12-10-2005: Een fatale beslissing van SUA- Waar zijn normen en waarden?

 

Het Aramese volk: Het Aramese volk (niet te verwarren met 'Armeniėrs') spreekt Aramees, de taal van Abraham, Mozes en Jezus Christus. Zij zijn het inheemse volk van wat in vroegere tijden 'Aram-Nahrin' werd genoemd en in onze dagen bekend is geworden onder de naam 'Mesopotamiė'

Sommige Arameeėrs noemen zich in onze dagen "Assyriėrs", dit vanwege de haatzaaiende geestelijke koloniale activiteiten van de Westerse missionarissen en diplomaten in het Midden-Oosten in de 16e en 19e eeuw. Andere Arameeėrs zijn bekend geworden als "Chaldeeėrs".  Ze zijn echter allemaal Arameeėrs. Overal waar U het woord "Assyriėrs" tegenkomt dient U het als Arameeėrs te lezen. In Turkije zijn de Arameeėrs bekend geworden als “Süryani” en in Arabische als “Al-Suryan”


Arameeėrs in de Media en de kampen van de Westerse missionarissen

Desinformatie, culturele genocide en kolonialisme

(http://www.aramnahrin.org/Dutch/Arameeers_In_De_Media_Desinformatie.htm)

 

======Artikelen verschenen in de Nederlandse Dagblad (www.nd.nl)=======

(ND is een (Protestant) christelijke krant).

 

Onderstaande artikelen zijn alleen vermeld om ons reactie te geven en om de onafhankelijke lezer van juiste informatie te voorzien.

 


 

Spanning rond Mor Gabriėl groeit

 

Dit artikel komt voor in dossier: Godsdienstvrijheid (www.nd.nl)

11 februari 2009 22:40, laatste wijziging: 24 februari 2009 15:28

door onze redacteur Albert Heller

 

 

Oudste klooster

 

..................................................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................................................

 

Recht

 

..................................................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................................................

 

......................................................... Een teleurstelling voor de christenen in het gebied, de Assyriėrs (Arameeėrs)............... .

 

........................................................blijkt uit gesprekken met de Assyrische (Aramese) bevolking in het gebied................ De Assyriėrs (Arameeėrs) beschuldigen de Turken van genocide toen, en van provocaties nu.

 

..................................................Jacob Demir, een oudere Assyriėrs (Arameeėrs) die in de jaren zestig gevlucht is naar Zwitserland en nu besloten heeft terug te komen, bemerkt ook veel spanningen in het gebied.

 

..................................................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................................................

 

Moskee

 

 

 

Voor de Assyriėrs (Arameeėrs) duidt alles erop dat bepaalde mensen hen weg willen hebben uit de streek. ..................................

 

....................................................,Natuurlijk niet'', schamperen verschillende Assyriėrs (Arameeėrs). ,,Toen dit klooster werd gebouwd, bestond de islam nog niet eens.'' Assyrische (Aramese)christenen zien voortbestaan klooster bedreigd

 


 

Nieuwe zaak tegen klooster Mor Gabriėl

 

 

Geplaatst: 09 februari 2009 08:40, laatste wijziging: 09 februari 2009 09:11

van onze redactie buitenland (www.nd.nl)

 

..................................................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................................................

 

 

Dat meldt persbureau Aina. Tegen het klooster lopen al twee rechtszaken. Het christelijke klooster is het oudste constant bewoonde klooster ter wereld. Het klooster beschikt niet over volledige kadastrale eigendomspapieren, waardoor de Koerdische bevolking in de regio de grond rond het klooster opeist. De rechtszaken hebben voor veel verontwaardiging geleid onder de Assyrische (Aramese) gemeenschap in West-Europa en de aandacht getrokken van veel Europese politici. Zij hebben heftige kritiek op Turkije dat volgens hen geen respect toont voor de religieuze minderheden in het land. Veel Assyriėrs (Arameeėrs) die tegenwoordig in West-Europa wonen, zijn afkomstig van Oost-Turkije, waarvandaan zij gevlucht zijn na de Eerste Wereldoorlog. Het klooster is voor hun van groot cultureel en religieus belang.

 

..................................................................................................................................................................................

..................................................................................................................................................................................

 

 

 

*************************2008**************************


 

‘Koerdificering van christenen in Noord-Irak’

 

Dit artikel komt voor in dossier: Godsdienstvrijheid (www.nd.nl)

 

Geplaatst: 05 december 2008 16:30, laatste wijziging: 18 februari 2009 16:58

door onze redacteur Aldwin Geluk

 

.................................................................................................................................................................................

...............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

 

Attiya Tunc vraagt als adviseur van de stichting Assyriė Nederland lobbyist aandacht voor het lot van de onderdrukte Assyrische (Aramese) christenen in Irak.............................................................................

 

..........................................die plaatsvindt in het gebouw van de Tweede Kamer, vertelt zij over Sahari, een vluchteling in Noord-Irak. ,,'Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak hebben drie keuzes', ....................................................

 

..............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

..............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

Eeuwenlang

 

De situatie is vooral in historisch opzicht pijnlijk. ,,De Ninevé-vlakte is historische grond voor Chaldese Assyrische (Aramese) christenen. ..............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

..............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

..............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

Verdeeld

 

..............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

..............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

Oproep aan overheid

 

..............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

..............................................................................................................................................................................

.................................................................................................................................................................................

 

*******************************************************

Opgepast hier: De ND heeft de inhoudt van dit artikel later aangepast. Mogelijk dat dit plaats heeft gevonden in samenspraak met de "Assyrische" terroristen.

 

Onder de kop ‘verdeeld’ werd  Prof. Teule oorspronkelijk als volgt geciteerd:  

 

Prof. dr. Herman Teule, Irak-kenner en directeur van het Instituut voor Oosters Christendom, benadrukt dat er geen eenheid is onder christenen en dat ze zichzelf niet allemaal als Assyriėrs zien. Er is zowel op politiek als religieus gebied sprake van grote rivaliteit en diversiteit. Dit zou de positie van christenen verzwakken.

 

En later heeft men dit veranderd in: Prof. dr. Herman Teuele, Irak-kenner en directeur van het Instituut voor Oosters Christendom, voegt in Den Haag enkele belangrijke nuances aan de discussie toe. 'De' christenen in Irak bestaan niet, zegt hij. ,,Zij zijn onderlig sterk verdeeld. Zowel politiek als intern kerkelijk is er sprake van rivaliteit. Dat verzwakt de toch al wankele positie van de christenen.''

 

Dat zijn nog eens christelijke normen, waarden en onafhankelijke journalistiek!

 

Zie hier de oorspronkelijke artikel: http://www.azady.nl/news.php?readmore=8233&c_start=10


 

Assyriėrs (Arameeėrs) bezorgd na verlies zetels Irak

 

Geplaatst: 30 september 2008 10:00, laatste wijziging: 30 september 2008 10:18

van onze redactie buitenland

http://www.nd.nl/artikelen/2008/september/30/assyriers-bezorgd-na-verlies-zetels-irak

 

.....................................................De Assyriėrs (Arameeėrs) dreigen hun vaste zetels in provinciale parlementen te verliezen.

 

BAGDAD - Een nieuw aangenomen verkiezingswet in Irak heeft de Iraakse minderheden beroofd van hun vaste zetels in provinciale parlementen. De vorige verkiezingswet, aangenomen op 22 juli van dit jaar, garandeerde christelijke Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak 13 zetels in zes verschillende provincies. Ook andere Iraakse minderheden hadden vaste zetels. Nu die zekerheid wegvalt vrezen veel Assyriėrs (Arameeėrs) dat ze voorgoed hun stem in het parlement zijn verloren. ,, Zodra deze zetels verdwijnen, hebben de minderhedengroepen geen woordvoerders meer en moeten ze op de politieke partijen van de Koerden en Arabieren vertrouwen'', stelt Attiya Tunc van de stichting Assyriė Nederland.

 

Tunc, tevens Statenlid voor de PvdA in Overijssel, is net als veel Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak erg bezorgd over de nieuwe wet, die overigens nog wel door het kabinet van premier al-Maliki moet worden goedgekeurd. De afgelopen dagen waren er verschillende protesten van de Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak. ,,De Assyriėrs (Arameeėrs) verwachten niet veel steun van de Koerden of moslims'', zegt Tunc. ,,Verschillende christenen werden de afgelopen dagen zelfs bedreigd, zodat ze niet zouden gaan protesteren.

 

Zonder die vaste zetels wordt het vrijwel onmogelijk voor de Assyriėrs (Arameeėrs) om zetels te bemachtigen in provincies, stelt Tunc. ,,De Assyrische (Aramese) politieke partijen zijn erg versplinterd en maken alleen geen kans om de kiesdrempel te halen.'' Ook de vluchtelingenstromen maken de kansen er voor de Assyriėrs (Arameeėrs) niet beter op. ,,Veel van de vluchtelingen in Noord-Irak komen uit Bagdad en moeten ook daar stemmen. Zij hebben echter niet het geld of de mogelijkheid om heen en weer te reizen.''

 

Fraude

 

Ook fraude ligt volgens Tunc op de loer. ,,Tijdens een eerdere stemronde werden de stemmen van verschillende christenen gewoon niet meegeteld.'' De nieuwe verkiezingswet werd op 24 september aangenomen door een overgrote meerderheid van het parlement. De beide christelijke parlementsleden stemden tegen. Volgens een van hen, Yonadam Kanna, lijkt het erop dat de Iraakse moslims en Koerden de minderheden in het land de mond willen snoeren. ,,We zijn erg teleurgesteld. Het lijkt erop dat ze de macht zelf in handen willen nemen'', zei Kanna in The International Herald Tribune.

 

Obama

 

Premier al-Maliki heeft afgelopen zondag het parlement gevraagd het wetsvoorstel te veranderen. Volgens de premier moeten de rechten van minderheden worden gegarandeerd en moeten de minderheden goed vertegenwoordigd worden in het parlement. Al-Maliki staat onder druk van de Verenigde Staten, die indertijd zorg droegen voor de vaste zetels in de provinciale parlementen.

 

De Democratische presidentskandidaat Barack Obama heeft inmiddels al zijn bezorgdheid gemeld in een brief aan de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Rice. Ondertussen is de situatie in Irak gespannen. Volgens sommige Iraakse politici is de wetswijziging bedoeld om het Iraakse volk nog meer te verdelen. ,,Indirect laten ze ons weten dat ze de christenen uit Irak weg willen hebben'', zegt Matti Galia, een lokale politicus in Mosul.

 

Tunc heeft diezelfde vrees. ,,Het gaat ook om het signaal'', zegt Tunc. ,,Het geeft aan dat ze niet zitten te wachten op de stem van christenen.''

 

Volgens de Nederlandse is het nu de tijd voor de EU om druk uit te oefenen. ,,Anders is er gewoon geen plek voor de Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak, en dan moet de EU plaats maken voor nog een stroom vluchtelingen.'' ChristenUnie-Kamerlid Joėl Voordewind bereidt inmiddels Kamervragen voor over de situatie in Irak.

 


 

Iraakse minderheden verliezen zetels

 

Geplaatst: 29 september 2008 20:25, laatste wijziging: 29 september 2008 20:28

van onze redactie buitenland (www.nd.nl)

 

BAGDAD – Een door het Irakese parlement aangenomen wetswijziging, heeft de Assyrische (Aramese) minderheid in het land opnieuw een flinke dreun toegebracht.

 

De Assyriėrs (Arameeėrs) dreigen hun vaste zetels in provinciale parlementen te verliezen. Een nieuw aangenomen verkiezingswet in Irak heeft de Iraakse minderheden beroofd van hun vaste zetels in provinciale parlementen. De vorige verkiezingswet, aangenomen op 22 juli van dit jaar garandeerde christelijke Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak 13 zetels in zes verschillende provincies. Ook andere Irakese minderheden hadden vaste zetels. Nu die zekerheid wegvalt vrezen veel Assyriėrs (Arameeėrs) dat ze voorgoed hun stem in het parlement zijn verloren. ,, Zodra deze zetels verdwijnen, hebben de minderhedengroepen geen woordvoerders meer en moeten ze op de politieke partijen van de Koerden en Arabieren vertrouwen’’, stelt Attiya Tunc van de stichting Assyriė Nederland.

 

Tunc, tevens Statenlid voor de PvdA in Overijssel is net als veel Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak erg bezorgd over de nieuwe wet, die overigens nog wel door het kabinet van premier al-Maliki moet worden goedgekeurd. De afgelopen dagen waren er verschillende protesten van de Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak. ,,De Assyriers verwachten niet veel steun van de koerden of moslims’’, zegt Tunc. ,,Het leven voor de Assyriėrs (Arameeėrs) is nog altijd erg moeilijk, er ontstaat een grimmige situatie.’’ Verschillende christenen werden de afgelopen dagen bedreigd, zodat ze niet zouden gaan protesteren.

 


 

De oplossing voor de asielproblematiek ligt in Irak

 

Geplaatst: 02 september 2008 09:28, laatste wijziging: 02 september 2008 09:28

van onze redactie binnenland (www.nd.nl)

 

Staatssecretaris Nebahat Albayrak verweert zich vandaag in de Kamer tegen het verwijt dat ze ,,de toestroom van asielzoekers uit de hand laat lopen''. Nederland heeft 43 procent meer asielaanvragen gekregen dan vorig jaar. Dat komt voornamelijk door de aanvragen van Iraakse christenen, niet door de pardonregeling, zoals rechtse partijen denken.

 

DEN HAAG - ,,Als we niets doen aan de situatie van christenen in Irak, dan komen er zeker een miljoen Assyriėrs (Arameeėrs) naar Europa en blijft er een Irak zonder christenen over'', zegt Attiya Tunc, statenlid voor de PvdA in Overijssel. Zij ziet de oplossing voor de toename van asielaanvragen door Assyrische (Aramese) Irakezen in de ontwikkeling van bestaansmogelijkheden voor de christenen in Irak zelf. CDA, VVD en PVV lieten dit weekend bezorgde geluiden horen op het nieuws dat het aantal asielaanvragen met 43 procent is gestegen.
 

Volgens VVD'er Henk Kamp laat staatssecretaris Nebahat Albayrak ,,de toestroom van asielzoekers weer helemaal uit de hand lopen.''
 

De PVV wil van de staatssecretaris weten hoe het mogelijk is ,,dat u zich laat verassen door de stijgende asielinstroom, terwijl u een categoriaal asielbeleid voert voor Irakezen en Somaliėrs, welk beleid veel soepeler is dan het asielbeleid van andere Europese landen?'' Volgens de rechtse partijen is het de pardonregeling die een aanlokkend effect heeft op asielzoekers.
 

Het CDA deelt de zorgen van de twee oppositiepartijen. Het christendemocratische Kamerlid Sybrand van Haersma Buma betwijfelt echter of er een link is met de pardonregeling. Hij vermoedt dat de toename van asielzoekers uit Irak eerder te maken heeft met het feit dat Zweden het asielbeleid heeft aangescherpt. Dat land ving tot nu toe veel Iraakse christenen op.
 

Volgens Tunc heeft de toestroom inderdaad met Zweden te maken, maar is de toestroom van de asielzoekers uit Irak vooral het logische gevolg van de weggevallen bestaansmogelijkheid voor christenen in Irak. Ze spreekt van een 'genocide' die gaande is. ,,Als mensen daar slachtoffer van dreigen te worden, is het logisch dat ze asiel zoeken en zijn Europese landen ook verplicht om dat te verlenen.''
 

Dat velen nu naar Nederland komen, komt volgens haar vooral door de grote Assyrische (Aramese) gemeenschap in ons land. ,,Ongeveer de helft van de Assyrische (Aramese) christenen in Irak is het land al ontvlucht en wacht in Jordaniė en Syriė op een mogelijkheid asiel te krijgen'', zegt Tunc. ,,De groep die nog een beetje vertrouwen over heeft, is in Irak gebleven. De VVD en PVV kunnen zich beter druk maken om hen, zodat ze kunnen blijven.'' Het Turkse Statenlid van Assyrische (Aramese) afkomst wil ook dat minister Verhagen van Buitenlandse Zaken en staatssecretaris Albayrak gaan kijken hoe zij deze groep kunnen beschermen.
 

Categoriale bescherming

 

Nederland hanteert een categoriale bescherming voor asielzoekers uit Irak en Somaliė, en voor homofielen uit Iran. Wie uit die landen vlucht, kan hier rekenen op - tijdelijke - bescherming, ongeacht het individuele asielrelaas. Veruit de meeste asielzoekers die zich in Nederland melden, komen uit Irak en Somaliė.

Van Haersma Buma pleit ervoor te onderzoeken of deze categoriale bescherming nog wel nodig is. De Tweede Kamer hamert al langer op een gemeenschappelijk Europees asielbeleid. Dat zou een einde maken aan deze sterk fluctuerende cijfers.

CU-Kamerlid Joėl Voordewind noemt die reactie van Van Haersma Buma ,,niet verstandig''. ,,Van Haersma Buma geeft ook aan dat we het asielbeleid beter Europees moeten aftstemmen. Dat lijkt me veel verstandiger. We moeten de lasten goed verdelen over Europa.''

Volgens Voordewind is er geen aanleiding het categoriale beleid ten aanzien van vluchtelingen uit Irak en Somaliė aan te scherpen. ,,De situatie van christenen in Irak is de afgelopen periode bijvoorbeeld alleen maar verslechterd.''

Een woordvoerder van het ministerie van Justitie geeft aan dat Albayrak op 26 juni de Tweede Kamer liet weten dat in 2008 naar verwachting 16.000 asielzoekers in Nederland zullen aankloppen. ,,De Kamer was dus op de hoogte van de stijging.'' Eerder stond die raming op 10.800. De schatting van 16.000 is nog steeds geldig, aldus de zegsman. Volgens de planning wordt de asielbrief die de bewindsvrouw voor de zomer aan de Kamer stuurde, in het najaar behandeld.

De stijging van het aantal asielaanvragen komt ten dele door de plotselinge komst van een kleine duizend illegale Chinezen. Zij vroegen in maart dit jaar massaal asiel aan, nadat geruchten de kop opstaken over een nieuw generaal pardon. Het lukt staatssecretaris Albayrak vooralsnog niet deze Chinezen terug te sturen naar hun geboorteland. De meesten zijn in de illegaliteit verdwenen.

Het kabinet maakt volgend jaar zo'n 50 miljoen euro extra vrij voor het asielbeleid. Dat geld is nodig om de kosten van de groeiende stroom asielzoekers op te vangen.


 

Alleen wie zwak is vreest de islam

 

Dit artikel komt voor in dossier: Islam gevaarlijk? (www.nd.nl)

 

Geplaatst: 18 juli 2008 19:29, laatste wijziging: 13 november 2008 14:44

door Bertus Bouwman

 

........................................................................................................................................................

.............................................................................................................................................................

 

Hoofdschuddend keek het Assyrische (Aramese)-christelijk parlementslid   ................................................. ....................................

.........................................................................................................................

 

Hechte en naar binnen gerichte gemeenschap

........................................................................................................................................................

.............................................................................................................................................................

 

.........................................Nu hebben Assyrische (Aramese) en Armeense christenen net zoveel arbeidskansen als moslims. Bedrijven kijken tegenwoordig eerder naar je kwaliteiten dan naar je geloofsovertuiging.'' .....................................
 

............................De Assyrische (Aramese) gemeenschap is hecht en voor haar eigen veiligheid erg naar binnen gericht.......................

 

...................Doordat de overheid de Assyrische (Aramese) en Armeense christenen als minderheid erkent, hebben ze relatief veel vrijheid. ................................. de Assyrische (Aramese) Olympische Spelen. ...................................

 

Nieuwsgierige en zeer gastvrije bevolking

 

........................................................................................................................................................

.............................................................................................................................................................

 

Radicale islam zie je alleen bij kleine minderheid

 

........................................................................................................................................................

.............................................................................................................................................................

 

 

Parlement

 

........................................................................................................................................................

.............................................................................................................................................................

 

 

 

Korte geschiedenis  Assyriėrs (Arameeėrs)

 

De Assyrische (Aramese) christenen vormen een kleine minderheid in Iran. ......................De  Assyriėrs (Arameeėrs) zien zichzelf als afstammelingen van het Assyrische (Aramese) rijk ........ ..............De  Assyriėrs (Arameeėrs)vonden ........... De recente geschiedenis van de  Assyriėrs (Arameeėrs) is een bloedige. ...........  trof ook het Assyrische (Aramese) volk. .......................  ....... .............  de  Assyriėrs (Arameeėrs) niet veilig, wat ervoor zorgde dat vele  Assyriėrs (Arameeėrs) vluchtten naar Europa en de Verenigde Staten. .......................een Assyrische (Aramese) vertegenwoordiging in het parlement. In Nederland telt de Assyrische (Aramese) gemeenschap ongeveer twintigduizend leden.

Open Doors: christendom populair in Iran

.........................................

.........................................................................................................................

 

,,De Armeense en Assyrische (Aramese) christenen................. Armeense en Assyrische (Aramese) christenen omdat ze een andere etniciteit hebben. ,....................................

 


Christenen Irak opnieuw bedreigd

 

Dit artikel komt voor in dossier: Godsdienstvrijheid (www.nd.nl)

Geplaatst: 04 juli 2008 21:12, laatste wijziging: 24 februari 2009 13:55

door onze redacteurAlbert Heller

 

MOSUL - Assyrische (Aramese)  christenen in het noorden van Irak hebben dreigbrieven gekregen die erop gericht zijn een einde te maken aan hun pogingen een eigen politiemacht op te zetten.

 

'Nooit zullen joden of christenen eerbied hebben voor Mohammed', 'Dit is een waarschuwing aan hen die ons proberen te beroven' en 'We waarschuwen iedereen die met Amerika samenwerkt of een eigen politiemacht probeert op te zetten'; dat zijn enkele regels uit de brief die werd bezorgd bij veel vooraanstaande leden van deAssyrische (Aramese)  gemeenschap. De brieven, waarin ook word gezegd dat Irak er is voor de Iraakse bevolking en niet voor andere bevolkingsgroepen, hebben voor grote onrust gezorgd bij de Assyrische (Aramese)  gemeenschap in de Vlakte van Nineveh. In dat gebied wonen momenteel 400.000 Assyrische (Aramese)  christenen, onder wie velen die vanwege gewelddadigheden elders in Irak naar het relatief rustige noorden zijn gevlucht.
 

De brieven zijn ondertekend door de 'Jihad Base in Mesopotamia', maar volgens de Assyrische (Aramese)  bevolking komen de pamfletten van een groep die gelieerd is aan het terrorismenetwerk al-Qaeda.

 

,,Die islamitische groeperingen hebben ook op lokale televisiestations hard uitgehaald naar de christenen'', vertelt Naglaa el-Hajj die namens vredesbeweging IKV Pax Christi zich veelvuldig met de situatie bezighoudt. Momenteel reist ze met Iraakse bisschoppen door Europa om aandacht te vragen voor de situatie van christenen in Irak. Dit weekend zijn zij op bezoek in het Vaticaan. ,,De bisschoppen willen nu graag snel terug naar huis om bij hun familie te zijn.''

 

Politiemacht
Een eigen politiemacht is al lange tijd een wens van de Assyriėrs (Arameeėrs). Nu bestaat de politie in de regio voornamelijk uit Koerden, die in het gebied een eigen regering hebben gevormd. Het Tweede Kamerlid Joėl Voordewind (ChiristenUnie) pleitte al eerder voor een dergelijke politiemacht en hij staat daarin niet alleen. Voordewind: ,,Ook de VN zegt dat het verstandig is, mensen van de lokale bevolking in de politiemacht op te nemen.''

De politicus bezocht het gebied dit voorjaar. Hij kijkt niet op van de berichten over bedreigingen. ,,Ook toen al waren er dergelijke brieven. Ook werden mensen per sms bedreigd.'' Een stroom brieven van deze omvang is echter uitzonderlijk.

,,De mensen zijn bang'', vertelt de Nederlandse Attiya Tunc. Zij is als mensenrechtenactiviste nauw betrokken bij de Iraakse christenen. ,,De mannen die zich al hebben opgegeven voor het politiekorps worden nu onzeker.''

Volgens Tunc is het verspreiden van de brieven gedoogd door de Koerdische regering in het gebied. Zij bezocht de regio meermalen en constateerde dat de Koerden de bevolking daar erg dicht op de huid zitten. ,,Als je daar in een dorp aankomt, zijn er binnen vijf minuten enkele auto's met Koerden, die je vragen wat je in het gebied komt doen.''

De Koerden zouden een eigen politiemacht dan ook niet willen. Tunc: ,,De Iraakse regering heeft het al toegezegd, maar de Koerden willen hun macht niet uit handen geven.''

Volgens Tunc is een veilige plek in de Vlakte van Nineveh de laatste optie voor de opgejaagde christenen in Irak. Zij hebben de laatste tijd herhaaldelijk te maken met bomaanslagen en ontvoeringen. Verschillende Assyrische (Aramese)  kerken zijn door bomaanslagen verwoest.

Motie
Donderdag werd in de Tweede Kamer nog een motie van Voordewind aangenomen over extra noodhulp aan de minderheden in de Vlakte van Nineveh, waar zich volgens de Internationale Organisatie voor Migratie ruim 300.000 ontheemden bevinden. Voordewind is erg blij met het aannemen van de motie. ,,Er kan nu gericht hulp worden geboden aan de christenen aldaar via lokale organisaties.''

Internationale organisaties als het Rode Kruis en UNHCR mogen de regio niet betreden, omdat de veiligheid daar niet gegarandeerd kan worden.

 


 

'Meer christenen uit Irak naar Nederland'

 

Geplaatst: 29 mei 2008 22:19, laatste wijziging: 29 mei 2008 22:44

van onze redactie politiek (www.nd.nl)

 

DEN HAAG - Net als Frankrijk en Duitsland moet Nederland meer Iraakse christenen toelaten als vluchteling. De internationale gemeenschap moet meer en gerichter hulp bieden in Noord-Irak, waar vele tienduizenden Assyrische (Aramese) christenen als ontheemden verblijven.

 

Dat zijn enkele van de aanbevelingen die Joėl Voordewind doet in een rapport dat hij schreef over de ,,religieuze zuiveringen'' in Irak. Het Tweede Kamerlid voor de ChristenUnie bracht begin april een bezoek aan Noord-Irak en stelde daar vast dat de Assyrische (Aramese) bevolkingsgroep buitenproportioneel slachtoffer is van het geweld in het land. De daders, extremistische moslims en aanhangers van al-Qaedagroepen, voeren voor hun moorden, ontvoeringen en afpersingspraktijken vaak religieuze motieven aan.

Voordewind presenteerde zijn reisverslag gisteren aan de ministers Verhagen (Buitenlandse Zaken) en Koenders (Ontwikkelingssamenwerking) en de Kamercommissie voor Buitenlandse Zaken. Hij schrijft dat veel Assyrische (Aramese) christenen Irak inmiddels zijn ontvlucht en in de buurlanden Syriė en Jordaniė verblijven. Daarnaast wonen omvangrijke concentraties ontheemden in de zogeheten vlakte van Ninevé in Noord-Irak, gebied dat onder controle staat van de regionale Koerdische overheid. Die is echter niet in staat en ook niet altijd bereid om de vluchtelingen te helpen, waardoor er een tekort is aan huisvesting, voedsel en afdoende bescherming tegen aanvallen.

Hulporganisaties als het Internationale Rode Kruis en Unhcr (VN) kunnen in deze primaire levensbehoeften niet voorzien, omdat zij de regio beschouwen als te gevaarlijk en daarom mijden. Enkele lokale organisaties als de Assyrian (Aramean) Aid Society en CAPNI (Christian Aid Program Nohadra Iraq) werken er wel. Maar zij delen niet in de gelden die onder andere Nederland beschikbaar stelde voor de ontheemden in Noord-Irak, waartoe naast de Assyriėrs (Arameeėrs) minderheden als de Shabaks, Yazidi's en Turkmenen behoren.

Voordewind roept de lezers van zijn rapport op ,,zich het lot van deze ontheemden en in vele gevallen weduwen en wezen aan te trekken''. Hij vindt dat Nederland, in navolging van Frankrijk en Duitsland, ,,vanwege de extra bedreigingen en vervolging meer Iraakse christenen moet toelaten als vluchteling''.

Verder moet Nederland er, ook samen met de rest van Europa, bij de Iraakse regering op aandringen dat de Assyriėrs (Arameeėrs) een eigen beschermingsmacht mogen opzetten. De internationale gemeenschap moet meer humanitaire hulp bieden aan de ontheemden in Noord-Irak, niet alleen via de Koerdische overheid en Rode Kruis en VN, maar ook via lokale hulporganisaties. Ook moeten de democratische en godsdienstige rechten van de minderheden beter worden gegarandeerd. Voordewind bepleit verder dat de Assyrische (Aramese) christenen zich via een referendum kunnen uitspreken over zelfbestuur in de Ninevévlakte.

 


'Wil je tegen ze zeggen dat we voor hen bidden'

Geplaatst: 11 april 2008 20:57, laatste wijziging: 11 april 2008 20:57

door onze redacteur Rinder Sekeris (www.nd.nl)

 

Wie in Noord-Irak de dorpen bezoekt waar gevluchte Assyrische (Aramese) christenen hun toevlucht hebben gezocht, tekent het ene na het andere dramatische verhaal op. Na het zoveelste relaas van een moeder die haar kind door geweld verloor, kan Joėl Voordewind zijn emoties niet meer de baas.

 

DOHUK/TEL ISQOF/ERBIL - De nagels van Lena Zaya (22) zijn gelakt met een zilver glittergoedje. Zoals zoveel jongeren van haar leeftijd besteedt zij aandacht aan haar uiterlijk. Ze maakt grapjes met vrienden, speelt met haar mobiele telefoon. Maar wie denkt dat hier een vrouw staat die zich om weinig meer bezorgd hoeft te maken dan de juiste ringtone of de laatste mode, zit er heel ver naast. Lena woont als vluchteling in Tel Isqof, een middelgroot dorp in het noorden van Irak, en zij heeft al een leven achter de rug. Ze draagt de zorg voor een gezin dat verder bestaat uit zus Rita (21), en de broers Said (20) en Zaheth (17). Het gezin is letterlijk gehalveerd: vader en moeder Zaya werden in Bagdad voor de ogen van hun kinderen doodgeschoten door moslimextremisten. Een oudere broer vluchtte, werd gepakt, ontvoerd en later vermoord. Hun jongste zusje overleed tijdens de vlucht aan een astmatische aandoening. Dat gebeurde in een huisje op een begraafplaats waar de kinderen onderdak hadden gezocht. Lena studeerde in Bagdad pedagogiek aan de universiteit. Maar dat is inmiddels vier jaar geleden.
 

Tel Isqof wordt overwegend bevolkt door Assyrische (Aramese) christenen en ligt midden in de zogeheten vlakte van Ninevé. Het dorp telt naast de oorspronkelijke inwoners vluchtelingen uit Irakese steden als Bagdad, Basra en Mosul. Hier hoef je niet lang te zoeken naar dramatische verhalen, en ook van recenter datum zijn ze ruimschoots voorhanden.

 

De moeder van een van de lijfwachten van de ruim een maand geleden in de stad Mosul ontvoerde en vermoorde aartsbisschop Paulos Faraj Rahou toont een grote foto van haar bij de ontvoering omgekomen zoon.

Linda Ibraham toont een pasfoto van haar man. Hij had een winkeltje in Bagdad waar ook alcohol werd verkocht, reden voor een paar radicale moslims om hem op een dag uit de auto te sleuren en een kogel door het hoofd te schieten.
 

Abdala Janina woonde eveneens in de van oorsprong christelijke wijk Dora in Bagdad. Haar zoon Fadi werd ontvoerd. Er werd losgeld geėist, 10.000 Amerikaanse dollar. De familie sprak spaargeld aan en leende bij familie en bekenden. Maar na de betaling kwam Fadi niet terug. Zijn vader heeft de ontvoerders aan de telefoon gehad, zelfs opnames van de gesprekken gemaakt. Zijn vrouw wijst op de cd-roms. ,,Ze hebben gezegd dat ze hem hebben doodgeschoten. We hebben navraag gedaan bij alle ziekenhuizen, gezocht in rivierbeddingen. Maar zijn lichaam hebben we niet gevonden.'' En het bleef hier niet bij, zegt Abdala. ,,Er kwamen telefoontjes. We moesten onmiddellijk vertrekken, anders zou ons huis worden opgeblazen. We zijn weggegaan. In ons huis woont nu een Arabische familie.''

Hani Yousif Zora werd zelf ontvoerd. Zijn familie betaalde 20.000 dollar. Hij kan het navertellen. Dat geldt niet voor de vermoorde zoon van Ibrahim Noel Francis uit Mosul.

Zo zijn er nog tientallen namen te noemen van mensen met een verhaal. Sommigen laten zien dat zij tot op de dag van vandaag dreigteksten per sms ontvangen - de anarchie in delen van Irak is dermate groot dat terroristen zich kennelijk kunnen permitteren hun telefoonnummer te tonen. Anderen laten foto's zien van opgeblazen auto's, verminkte lichamen van familieleden. Of ze vissen een overlijdensakte uit een handtas.

De troost van een Amerikaanse onderneming blijkt schraal: de nabestaanden van een jongeman die voor Fluor International Inc. vrachtwagens met water bestuurde, moeten het doen met een certificaat. Hun zoon was een 'good worker' die een 'excellent job' deed. Ze hopen nu dat het papiertje een asielaanvraag in de Verenigde Staten makkelijker maakt.

Na het zoveelste relaas van een in het zwart geklede moeder die haar kind door geweld verloor, kan ook Joėl Voordewind zijn emoties niet meer de baas. ,,Wil je tegen ze zeggen dat we voor hen bidden?'', zegt hij tegen de tolk. Het Tweede-Kamerlid voor de ChristenUnie was vorige week op bezoek in Noord-Irak. Eerst in Dohuk, een stad met veel christenen, waar hij de jaarlijkse nieuwjaarsoptocht op 1 april bijwoonde. Deze door zo'n 35.000 mensen bezochte manifestatie is tevens een demonstratie voor een eigen autonoom gebied voor de Assyriėrs (Arameeėrs). Een dag later toog hij naar Tel Isqof, waar een kleine honderd Assyrische (Aramese) christenen zich speciaal voor de gelegenheid verzamelden in een langgerekte tent.

De Nederlandse parlementariėr is in dit gebied op zoek naar feiten rond de positie van de Assyrische (Aramese) christenen, die in Irak onder hevige druk staan - Voordewind spreekt inmiddels van een ,,religieuze zuivering''. Veel christenen zijn daarom inmiddels het land ontvlucht, anderen trekken naar het relatief rustige Koerdische gebied in het noorden. Concentraties christenen wonen in de vlakte van Ninevé, genoemd naar de Bijbelse stad. Maar echt veilig zijn ze ook hier niet. De inwoners van Tel Isqof blijven dan ook zoveel mogelijk binnen de grenzen van hun dorp. Voordewind slaagde erin ongehinderd door het gebied te reizen, zij het onder escorte van de militie van deAssyrische (Aramese) Democratische Beweging (ADM) met hun AK-47 Kalasjnikovs. Alleen de regio Mosul is ontoegankelijk. Deze stad is in de greep van anarchie en vermoedelijk aan al-Qaeda gelieerde groepen moslimextremisten; er rondrijden is op zijn zachtst gezegd vragen om problemen, had R.J. Gabriėlse, Nederlands ambassadeur te Bagdad, hem voor vertrek naar Irak nog eens indringend voor gehouden. Daarom houdt het kleine konvooi van drie snelle jeeps minimaal twintig kilometer afstand van Mosul.

Des te meer verbijsterd is Voordewind als hij twee dagen later in de Koerdische hoofdstad Erbil het kantoor van het Rode Kruis betreedt en aan de muur een kaart van Noord-Irak ontdekt die voor driekwart rood is gearceerd, inclusief de Ninevévlakte. Allemaal 'no go area', legt de manager van het kantoor uit - hij wil om politieke en veiligheidsredenen liever niet met zijn naam in de krant. Hij legt uit dat onafhankelijke cijfers over aantallen vluchtelingen in Noord-Irak ontbreken. Beperkte mankracht staat een eigen inventarisatie in de weg, het Rode Kruis moet het doen met de opgaven van de Koerdische autoriteiten. ,,En als de burgemeester het niet doorgeeft, weten we niets.''

Volgens het Rode Kruis is niet met zekerheid te zeggen dat christenen het extra moeilijk hebben in Irak. ,,Er zijn zoveel verschillende groepen. Sommige noemen religieuze redenen voor hun optreden, anderen doen het om het losgeld. Soms ook zijn opeens bepaalde beroepsgroepen doelwit, zoals dokters.''

Het Rode Kruis heeft een ,,basisprincipe'' en dat houdt in dat zoveel mogelijk onafhankelijk wordt gewerkt en dat geen onderscheid wordt gemaakt naar etniciteit en religie van groepen mensen. Ook gewapende begeleiding is taboe, de wagens gaan op pad met slechts stickers en vlaggen om duidelijk te maken dat de inzittenden hulpverleners zijn.

Dat doet de VN-vluchtelingenorganisatie Unhcr wel anders. Wie na de eindeloze controles door militairen van respectievelijk Zuid-Korea en de Fiji-eilanden de in dik beton verpakte 'VN-compound' te Erbil betreedt, ziet als eerste een wagenpark van heb ik jou daar, inclusief zwaar gepantserde voertuigen. Niemand gaat hier de poort uit zonder escorte. Maar ook Unhcr komt niet in het gebied waar de Assyrische (Aramese) vluchtelingen verblijven. ,,Te gevaarlijk, volgens onze veiligheidsdienst'', vertelt 'assistent-veldofficier' Ferhad S. Abdulqadir. Waar hij in tegenstelling tot het Rode Kruis weer wel over beschikt, is een fraai rapport met cijfers over aantallen vluchtelingen, gebaseerd op vier verschillende bronnen. De grootste groep 'binnenlandse' ontheemden' in Noord-Irak betreft volgens de VN Arabieren. Dan volgen de christenen en daarna de Koerden. Staan christenen extra onder druk vanwege moslimextremisme? ,,Dat zou kunnen'', zegt Abdulqadir voorzichtig ,,Maar in feite is iedereen slachtoffer van de huidige situatie in Irak.''

Tot de klachten van de Assyrische (Aramese) christenen behoort niet alleen dat voor hun lot onvoldoende oog is bij de internationale gemeenschap, maar ook dat zij van de Koerdische machthebbers in Noord-Irak tegenwerking ondervinden. Zo zouden hulpgelden in de eerste plaats ten goede komen aan de Koerdische bevolking.

Een baan als ambtenaar - bijvoorbeeld politieagent - is alleen weggelegd voor iemand die lid wordt van de Koerdische Democratische Partij (KDP). Wie een bedrijfje wil starten, heeft een dure 'regelaar' nodig binnen de KRG, de Koerdische Regionale Overheid. En er worden grond of huizen onteigend zonder dat daar een compensatie tegenover staat.

Het komt Nimrod B. Youkhana, christen én minister (Toerisme) van de KRG niet echt bekend voor, hoewel hij tegelijk wel degelijk een religieuze zuivering ziet. ,,Ik denk dat inderdaad door extremisten wordt geprobeerd om christenen uit dit land te verwijderen. Maar extra 'belastingen' bij het starten van een bedrijf? Kom nou zeg, ik zoek juist mensen die willen investeren.''

,,We proberen de Assyriėrs (Arameeėrs) te helpen en hen niet te negeren'', zegt ook dr. Kemal Kerkuki, vicevoorzitter van het Koerdische parlement in Erbil. ,,Ik zeg erbij dat het leven hier voor iedereen even moeilijk is. En het budget is beperkt.''

Ook Fuad Hussein, topadviseur van de Koerdische president Massud Barzani, schetst het probleem van de Assyriėrs (Arameeėrs) als niet uitzonderlijk. Hij noemt de weg naar democratie in Irak een lange en heeft het daarom over ,,een overgangsperiode''. ,,Dus als er fouten zijn, dan treffen die iedereen. Het is nooit gericht tegen een bepaalde groep. De Assyriėrs (Arameeėrs) accepteren we als feit. Wij Koerden zijn zelf onderdrukt door Saddam Hussein. Wij moeten nooit accepteren dat wij onderdrukker worden van anderen, nu wij zelf vrijheid hebben gekregen.''

Volgens Hussein is het eerder andersom: ,, Als je kijkt naar wat we doen, dan is het altijd te weinig. Maar als je de verschillende bevolkingsgroepen vergelijkt, dan krijgen de christenen meer aandacht.''

,,Zo'n reis is een cyclisch proces'', concludeert Joėl Voordewind aan het eind van een week vol gesprekken. ,,Je komt met het idee dat de Assyrische (Aramese) christenen het extra zwaar hebben. Dan komt er nuance in dat beeld. En nu ik uiteindelijk alles op een rij zet, kan ik maar één ding vaststellen: de christenen in Irak staan onder buitengewoon grote druk. Er is sprake van een religieuze zuivering, dat durf ik wel te zeggen ja.''
 

Actualiteitenrubriek Netwerk (EO) besteedt aanstaande dinsdag, 15 april aandacht aan de reis van Voordewind. Tijd: 20.25 uur op Nederland 2.
 

--------------------------
Oudste volk in Irak

De Assyrische (Aramese) christenen worden beschouwd als de oudste bevolkingsgroep in Irak. Zij spreken Aramees, een taal die verwant is aan het Hebreeuws. De geschiedenis van de Assyrische (Aramese) Kerk voert terug tot de eerste eeuw na Christus. Ten tijde van het regime van Saddam Hussein (1979-2003) woonden er 1,4 miljoen Assyriėrs (Arameeėrs) verspreid over Irak. Van hen zijn er inmiddels 400.000 over, van wie er zo’n 100.000 leven als ontheemde in Noord-Irak. Veel Assyriėrs (Arameeėrs) verblijven als vluchteling in Syriė of Jordaniė. Daarnaast zijn er Assyrische (Aramese) gemeenschappen te vinden in de Verenigde Staten (ruim 300.000) en Europa. In Nederland leven zo’n 20.000 mensen van Assyrische (Aramese) afkomst, voornamelijk in Overijssel.

In Noord-Irak zijn eveneens concentraties Assyrische (Aramese) christenen te vinden, in de stad Dohuk en in dorpen in de zogeheten vlakte van Ninevé, een strook land die grofweg van noordwest naar zuidoost tussen Dohuk en Mosul loopt. Het gebied staat onder controle van het Irakese leger, met daarin voornamelijk Koerdische soldaten.

Het bestuur in Noord-Irak is in handen van de Koerdische Regionale Overheid, zetelend in de hoofdstad is Erbil. In het kabinet zijn ook Assyriėrs (Arameeėrs) opgenomen. Een belangrijke is Sargis Aghajan, minister van Financiėn. Hij doet veel voor de Assyriėrs in de vorm van huizenbouw, kerkrenovatie en aanlag van wegen. Toch is hij niet bij alle christenen populair. Aghajan is lid van de Koerdische Democratische Partij en hij wordt ook wel gezien als marionet van de Koerden om deAssyriėrs (Arameeėrs) te ‘overtuigen’ van de Koerdische politiek. Een bewijs daarvoor zou het door Aghajan opgerichtte en wereldwijd te ontvangen Ishtar TV zijn – genoemd naar de godin die in de Bijbel Astarte heet. Dit kanaal pretendeert een onafhankelijke spreekbuis te zijn voor de Assyrische (Aramese) christenen.

Zelf hebben de Assyriėrs (Arameeėrs) ook politieke bewegingen, waarvan verreweg de voornaamste de Assyrische (Aramese) Democratische Beweging (ADM, 1978) heet. Maar de ADM heeft met slechts twee zetels weinig tot niets te zeggen in het Koerdische parlement. Yonadam Kanna is voorzitter van de ADM en parlementarļer in Bagdad, waar hij eerder minister was in de centrale Irakese regering.

Een langgekoesterde wens van veel Assyriėrs (Arameeėrs) is een autonoom grondgebied dat de Ninevévlakte bestrijkt. De jaarlijkse nieuwjaarsviering in Dohuk op 1 april is daarom ook een nationalistisch getinte mars voor onafhankelijkheid. De Koerdische machthebbers zeggen op zich geen bezwaar te hebben tegen Assyrische (Aramese) autonomie. Zij wijzen wel op het bezwaar dat de Assyriėrs (Arameeėrs) nu al nauwelijks in staat zijn zichzelf te beschermen. Om die reden vroeg Tweede-Kamerlid Voordewind van de ChristenUnie deze week aan minister Verhagen om in Bagdad te pleiten voor een Assyrische (Aramese) politiemacht, eventueel als onderdeel van het Irakese leger. De minister gaat ,,de mogelijkheden bekijken’’.

 


 

'Christenen in Irak hebben het extra zwaar'

 

Geplaatst: 04 april 2008 21:03, laatste wijziging: 04 april 2008 21:11

door onze redacteur Rinder Sekeris (www.nd.nl)

 

Christenen in Irak hebben het bijzonder zwaar, concludeert Joėl Voordewind (ChristenUnie) na een gevaarvolle trip door Noord-Irak. Hij gaat in Nederland meer aandacht voor hun positie vragen. ,,Ik heb de dreigbrieven van de Mujaheddin in handen gehad.''

 

ERBIL - Het ministerie van Buitenlandse Zaken zag hem om veiligheidsredenen liever niet gaan, maar toch trok Joėl Voordewind deze week door Noord-Irak. Zijn doel was de feiten te onderzoeken rond de humanitaire situatie van vluchtelingen - veelal Assyrische (Aramese)  christenen, maar ook Koerden en Arabieren - die hier zijn beland na op de vlucht te zijn geslagen voor het geweld elders in Irak. Voordewind richtte zijn aandacht daarbij met name op de Assyriėrs (Arameeėrs), de oudste bevolkingsgroep in Irak. ,,Het beeld dat ik had, was dat de christelijke minderheid extra wordt getroffen. Dat beeld is bevestigd door de bezoeken die ik heb gebracht aan regionale politici, hulporganisaties en mensen die zijn gevlucht uit steden als Mosul en Bagdad'', vertelt het Tweede-Kamerlid voor de ChristenUnie in een hotel in de Koerdische hoofdstad Erbil. ,,Weliswaar zijn ook andere bevolkingsgroepen slachtoffer van ontvoeringen en aanslagen door meestal extremistische moslims. Maar ik ben hier tot de overtuiging gekomen dat er in het geval van de christenen sprake is van een religieuze zuivering. Ik heb de dreigbrieven zelf in handen gehad: je ziet dat bij christenen ontvoeringen en aanslagen voorafgaan door teksten als 'Verdwijn christen of je zult sterven'. Ondertekend met: 'De Mujaheddin'. Andere signalen zijn de vele aanslagen op kerken verspreid over heel Irak en de recente moord op de aartsbisschop van Mosul. Er zijn ook berichten over brieven waarin christenen worden opgedragen hun dochters bij de moskee af te leveren, zodat zij kunnen trouwen met een moslim. Voor de verhalen van kruisigingen van christenen heb ik geen bewijs gevonden. Toch lijken die te kloppen: ik heb mensen gesproken die zeggen dat zij ervan hebben gehoord.''

 

Cijfers
 

Dat relatief veel christenen slachtoffer worden van het geweld in Irak, heeft bovendien te maken met het gegeven dat zij niet zelden voor de Amerikanen in het land werken. Maar waar de US Army en Amerikaanse bedrijven hen zien als betrouwbare krachten, beschouwen extremistische moslimgroepen hen als heuler met de westerse vijand. Bovendien geldt in grote delen van Irak het recht van de sterkste. Daardoor hebben criminelen vrij spel om hun inkomen te verdienen met losgelden. Relativeert dat niet de religieuze zuivering waarover Voordewind spreekt? ,,Nee, want de cijfers laten iets anders zien. Ten tijde van het bewind van Saddam Hussein bestond 3 procent van de bevolking van Irak uit christenen. Maar van de vluchtelingen die als gevolg van het geweld in Syriė en Jordaniė een goed heenkomen hebben gezocht, is zo'n 36 procent christen. Dat is buitenproportioneel. En van de oorspronkelijk 1,4 miljoen christenen in Irak, zijn er nog maar 400.000 over. Daarvan verblijven er 100.000 in het Koerdische Noord-Irak als ontheemde. Ik trek die conclusie op basis van getallen die ik van diverse instanties, waaronder het Rode Kruis en de VN-hulporganisatie UNHCR in Erbil heb gekregen. Het probleem is dat volledig betrouwbare cijfers ontbreken, omdat delen van Noord-Irak, met name de zogeheten Ninevévlakte waar veel Assyrische (Aramese)  christenen verblijven, door hulpverleners als te gevaarlijk wordt bestempeld. Ik ben er overigens deze week zelf wel geweest.''

 

Assyrische (Aramese) christenen
 

Dat geeft meteen ook een ander probleem aan, stelt het Tweede-Kamerlid. Assyrische christenen en andere bevolkingsgroepen die bijvoorbeeld Basra en Bagdad ontvluchten komen ,,compleet gestript van alles wat zij hadden'' in Noord-Irak aan. Het gebied dat onder bestuur staat van de Koerdische Regionale Regering (KRG) is grotendeels relatief veilig - in Erbil bijvoorbeeld vindt 'slechts' gemiddeld eens per jaar een aanslag plaats. ,,Wat dat betreft, heb ik alle lof voor de Koerdische regering'', zegt Voordewind, die in 1991 zelf in het gebied werkte als hulpverlener toen de Koerden werden opgejaagd door Saddam Hussein. ,,Toch worden veel vluchtelingen niet bereikt door humanitaire organisaties, waardoor zij in de eerste plaats onderdak en verder sanitaire voorzieningen en voldoende voedsel ontberen. Ik heb bovendien verhalen gehoord van achterstelling van Assyrische (Aramese)  christenen door de Koerdische bevolkingsgroep. Zo zouden zij niet aan een overheidsbaan kunnen komen zonder lid te worden van de KRG en zouden land en huizen worden onteigend zonder compensatie.

 

De Koerdische autoriteiten zeggen hiervan niets te weten of ontkennen dat dergelijke praktijken voorkomen. Een probleem is dat veel Assyriėrs (Arameeėrs) bang zijn om aangifte te doen bij de autoriteiten of zeggen dat de politie hen niet helpt. Er bestaat dus een kloof tussen wat de regionale overheid waarneemt en wat ontheemden mij vertellen.''
 

Hulpgelden
 

Om die reden gaat Voordewind minister Koenders van Ontwikkelingssamenwerking vragen hulpgelden niet alleen naar de Koerdische overheid, Rode Kruis en UNHCR over te maken, maar ook naar een organisatie als de Assyrian (Aramean)  Aid Society, die de Assyrische christenen in het laagland van Ninevé wčl bereikt. De Nederlandse regering maakte onlangs op verzoek van SGP en ChristenUnie 6 miljoen euro vrij om de vluchtelingen in Noord-Irak te helpen. ,,Een substantieel bedrag'', vindt Voordewind, ,,maar te weinig om de nood te lenigen. Volgens cijfers van UNHCR zitten in Noord-Irak in totaal 348.000 ontheemden. Ook bij de rest van de internationale gemeenschap zou die groep meer in beeld moeten komen. Want als we niets doen, weten we zeker dat ze straks in West-Europa op de deur kloppen.''

 

Een langgekoesterde en mede door nationalistische gevoelens ingegeven wens van de Assyriėrs (Arameeėrs) is een eigen, min of meer autonoom gebied in de vlakte van Ninevé. Zo'n eigen territorium zou een veilige thuishaven kunnen vormen voor de christenen in Irak. ,,Een begrijpelijke wens'', noemt Voordewind die gedachte. ,,Maar zoiets zou wel heel goed moeten worden afgestemd met de Koerdische regering en het centrale gezag in Bagdad. Bovendien is de veiligheid een punt. Nu zorgt het Iraakse leger - in dit gebied grotendeels bestaande uit Koerden - voor bescherming. De Assyriėrs (Arameeėrs) moeten in staat worden gesteld om een eigen politiemacht op te bouwen. Voorstellen daartoe zijn tot nu toe tegengehouden door het Iraakse parlement in Bagdad. Nederland zou via de diplomatieke weg moeten proberen te bereiken dat dit punt wordt heroverwogen.''  

 


Assyrische (Aramese) voorman vindt nieuwe verkiezingen Irak wenselijk

 

Geplaatst: 10 maart 2008 09:55, laatste wijziging: 10 maart 2008 09:55

door Abraham beth Arsan en Nahrin Aslan (www.nd.nl)

 

ENSCHEDE - De politieke, economische en sociale situatie van de christelijke Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak is beroerd. ,,De huidige situatie kan alleen opgelost worden door nieuwe parlementsverkiezingen uit te schrijven'', meent Yonadan Khanna. Hij is een christelijke parlementariėr in Irak en een voormalig minister in de eerste regering na Saddam Hussein.

 

Met een aantal Iraakse collega's was Khanna onlangs op doorreis naar Ierland, maar eerst bracht hij een kort bezoek aan zijn volksgenoten in Enschede. In Nederland wonen ruim 30.000 Assyriėrs (Arameeėrs); driekwart van hen wonen in Twente.

In het gebouw van de Assyrische Mesopotamische Vereniging in Enschede vertelde de parlementariėr het doel van zijn bezoek aan Belfast. In de Noord-Ierse hoofdstad willen de parlementariėrs observeren hoe de problematiek en spanningen tussen bevolkingsgroepen in dit land worden opgelost. ,,Wellicht kunnen wij iets van de Ieren leren'', aldus Khanna.

Een reisbezoek aan Noord-Ierland lost toch niet de problemen op die de christenen in Irak ondervinden? ,,Dat klopt. Ik denk zelfs dat het huidige Iraakse parlement voor een groot deel niet in staat is om de problemen in Irak aan te pakken. De meeste leden van het parlement zijn niet capabel en te veel gericht op de belangen van hun partijen.''

De leider van de Assyrische (Aramese) Democratische Beweging maakte dit duidelijk met een citaat afkomstig van de Iraakse president Jalal Talabani: 'Het zijn net eenden in het water. Als de eerste eend in het water begint te kwaken en naar een richting zwemt, volgen de anderen blindelings.' Toch kan Noord-Ierland als een voorbeeld dienen, er is vrede en gerechtigheid door een rechtvaardige constitutie is gecreėerd.''

Kritisch
De kritiek van de voormalige minister is opvallend. Is hij niet bang om publiekelijk zijn kritiek te uiten in een land waar nog zoveel geweld is? ,,Nee, wat ik hier zeg, zeg ik ook tegen de machthebbers in Bagdad. Als ik na de val van Saddam nog steeds niet kritisch kan zijn, dan geef ik het op. Ik vertegenwoordig mijn volk. Ik ben mijn volk verplicht om mijn stem te laten horen, ondanks de risico's die er nog zijn'', aldus Khanna, die vijf keer ontsnapt is aan een moordaanslag.

Khanna spreekt ook zijn ongenoegen uit over het feit dat hij niet meer in de regering zit. Volgens Khanna is de Iraakse regering niet eerlijk tegenover de Assyrische (Aramese)  minderheid in Irak. Dat er nu geen Assyrische (Aramese)  christen in de regering zit, komt volgens Khanna door ,,het etnische monopolie van de politieke partijen en de gevolgen hiervan op de samenstelling van de regering''. Zelfs in de tijd van Saddam was er een christelijke minister, ook al had die niet veel te zeggen.

De vertegenwoordiger van de Assyriėrs (Arameeėrs) noemde een aantal voorwaarden om zijn volk betere toekomstperspectieven te bieden in het huidige Irak. ,,Behalve respect voor mijn volk als oudste en oorspronkelijke bewoners van het land tussen de Eufraat en de Tigris, moet de wetgeving verder aangepast worden. De centrale regering moet wetten invoeren die de politieke en etnische rechten van de christelijke minderheid in Irak garanderen.''

Twaalf zetels
,,Ook moeten er meer Assyrische vertegenwoordigers in het parlement komen. Bij eerlijke verkiezingen zou dit betekenen dat de Assyriėrs (Arameeėrs) op minimaal twaalf zetels kunnen rekenen. Nu hebben wij maar één zetel'', aldus Khanna.

Ten slotte denkt Khanna dat de grond die christenen is afgenomen tijdens het regime van Saddam teruggegeven moet worden.

De voorwaarden die Khanna noemt, zijn inmiddels voor een deel opgenomen in een wetsartikel. Volgens het artikel kunnen de Assyriėrs (Arameeėrs) een eigen adminis-tratieve regio in het leven roepen. Toch is Khanna nog niet tevreden. ,,Dit artikel is inderdaad goed en vormt de basis voor de rechten van de Assyriėrs (Arameeėrs). Ik was destijds zelf lid van de commissie die de grondwet heeft opgesteld en ben ook verantwoordelijk voor dit artikel. Toch is het niet duidelijk of wij wel een administratieve regio krijgen in Ninevé. Het artikel moet uitgebreid worden en dat is weer afhankelijk van een heleboel factoren'', aldus Khanna zonder in te gaan op wat die factoren precies zouden moeten zijn.

Khanna heeft altijd goede relaties gehad met de Verenigde Staten. Volgens de parlementariėr spelen de VS een belangrijke rol in de toekomst van zijn volk. ,,De Amerikanen moeten helpen vrede te stichten in Irak. Wij hebben hun nodig voor dit einddoel; daarin zijn zij geen bezetters maar vrienden.''

In Nederland maken vooral de ChristenUnie en de SGP zich sterk voor een eigen christelijke regio om de toekomst van de Assyriėrs (Arameeėrs) veilig te stellen.


============2008=============

CDA wil aandacht voor Zweedse moord

 

Geplaatst: 21 december 2007 21:34, laatste wijziging: 21 december 2007 21:34

van onze redactie politiek (www.nd.nl)

 

DEN HAAG - Het CDA wil dat er internationale aandacht komt voor de moord op de Zweedse onderzoeker Fuat Deniz. Kamerlid Pieter Omtzigt vindt dat Nederlandse wetenschappers die ook bedreigd worden aangifte moeten doen bij de politie.

 

De vorige week in Zweden vermoorde socioloog Fuat Deniz (40) onderzocht de slachting onder de (christelijke) Assyriėrs (Arameeėrs) in Turkije, 1914/1915. Hem werd op de universiteit de keel doorgesneden. De Syrisch-orthodoxe gemeenschap vermoedt dat Turkse nationalisten achter de moord zitten. Kamerlid Omtzigt deelt dat vermoeden: ,,Alles aan deze moord wijst op een politieke achtergrond.''

Fatsoenlijk antwoord
Omtzigt heeft vragen gesteld aan minister Maxime Verhagen van Buitenlandse Zaken, omdat hij sterke aanwijzingen heeft dat ook Syrisch-orthodoxe christenen in Nederland bedreigd worden. Het is daarom in zijn ogen ,,verbijsterend'' dat de moord op de in Turkije geboren Zweedse onderzoeker niet meer internationale aandacht krijgt. ,,Er moet een fatsoenlijk antwoord op deze moord gegeven worden, die op klaarlichte dag gepleegd werd, op een manier die aan de moord op Theo van Gogh doet denken.''

Aangifte
De bedreigingen aan het adres van Syrisch-orthodoxe wetenschappers en politici in Nederland zijn concreet genoeg om er aangifte van te doen bij de politie, meent Omtzigt. ,,Er wordt melding gemaakt van heel subtiele intimidaties, maar er zijn ook mensen per e-mail bedreigd. Dat is sterk genoeg om je ermee bij de politie te melden.'' Door aangifte te doen, wordt minister Verhagen gedwongen te erkennen dat er wel degelijk iets aan de hand is, volgens Omtzigt.

Hij overweegt de moord aan de orde te stellen in de Raad van Europa. De christendemocraat is lid van deze Raad, die zich vooral buigt over de rechtsstaat en de mensenrechten in Europa. ,,Als dit een politieke moord is, waar alles op wijst, dan is de rechtsstaat in het geding. Een wetenschapper moet fatsoenlijk en in vrijheid onderzoek kunnen doen naar de moord op de Assyriėrs (Arameeėrs).''
 


 

'Christenen gaan in Irak ten onder'

 

Geplaatst: 04 augustus 2007 21:53, laatste wijziging: 06 augustus 2007 06:42

van onze redactie kerk (www.nd.nl)

 

WASHINGTON - Leiders van religieuze minderheden in Irak waarschuwen dat christelijke en andere minderheden ten onder dreigen te gaan in de interne machtsstrijd in het land.

 

Sinds een groot deel van het archeologische erfgoed van Irak verloren ging in de maanden na de Amerikaanse invasie in 2003, dreigt nu ook de religieuze diversiteit in het land te verdwijnen. Een beweging van vertegenwoordigers uit minderheidsgroepen doet een beroep op de Verenigde Staten om een semiautonome regio met extra beveiliging in te richten, waar minderheden een veilig heenkomen zouden kunnen vinden. Die 'veilige haven' zou moeten komen bij de Ninevé-vlakte, ten noordwesten van Mosul, een regio waar veel Iraakse christenen wonen.

Vier Irakezen en een anglicaanse priester getuigden daarvan voor de Amerikaanse Commissie voor Internationale Religieuze Vrijheid. Volgens hen dreigen Iraakse christenen, joden, Assyriėrs (Arameeėrs), jezidi's en Mandaenen uit Irak te verdwijnen.

Andrew White, leider van de Anglicaanse Kerk in Bagdad en hoofd van een organisatie die zich inzet voor verzoening en opbouw in het Midden-Oosten, verklaarde tegenover de commissie dat de situatie de afgelopen maanden verslechterde voor minderheden. Assyriėrs (Arameeėrs) leven letterlijk op de vloer van de Assyrische (Aramese)  kerken in Bagdad en in één week tijd werden 36 leden van zijn congregatie ontvoerd, zei White. De religieuze gemeenschappen zijn in het bijzonder een doelwit van de milities, omdat ze dicht bij de coalitietroepen zouden staan. Het christendom wordt door hen gezien als een westerse religie en daarbij zouden immorele tradities horen. ,,In Irak bestaat het concept scheiding van kerk en staat niet'', zei White.

Pascale Warda, een Chaldeeuws-Assyrische (Aramese)  christen was de enige andere getuige die momenteel in Irak woont. De Chaldeeuws-Assyrische (Aramese) Kerk is de grootste religieuze minderheid in Irak. Oorspron­kelijk maakten deze christenen vier procent van de Iraakse bevolking uit. Volgens Warda werden in Bagdad al meer dan dertig kerken vernield en priesters ontvoerd of vermoord. ,,Chris­telijke vrouwen worden gedwongen om een hoofddoek te dragen, terwijl zelfs veel moslimvrouwen geen hoofddoek willen dragen'', zei ze.

Irakezen die tot een minderheid behoren maken een relatief omvangrijk deel van de slachtoffers en vluchtelingen uit. Een rapport van het Hoge Commissariaat voor de Vluchtelingen dat vorig jaar verscheen, schat het aantal vluchtelingen dat tot een van de minderheden behoort, onder wie ook joden en aanhangers van het bahaigeloof, op dertig procent. De kleine joodse gemeenschap in Irak zou inmiddels minder dan honderd leden tellen. ,,Ik ken alle overgebleven joden persoonlijk'', zei White.

Uitsluiting
Het idee om een autonome provincie te stichten waar minderheden veilig kunnen leven, is controversieel in Irak. Volgens sommigen zou dat de verdeeldheid in het land alleen maar versterken. ,,Het is geen probleem tussen christenen en moslims'', zei Louis Sako, de Chaldeeuwse aartsbisschop van Kirkuk eerder deze maand in de Britse krant Daily Telegraph . ,,Het probleem is fundamentalisme dat anderen uitsluit en vernietigt om religieuze of etnische redenen. De oplossing ligt in het aanmoedigen van pluralisme.''

-------------------------
Simonis bepleit solidariteit

 

UTRECHT - De Nederlandse rooms-katholieke kardinaal Ad Simonis roept Nederland en de Nederlanders op tot solidariteit met de christenen in Irak. Hij vraagt om een ruimhartige opstelling, als zij om opvang en ondersteuning vragen. De kardinaal reageert met zijn oproep op ,,de ernstige situatie'' waarin de christenen in het Arabische land verkeren. Hij pleit voor solidariteit met niet alleen de christenen die in Irak zijn gebleven, maar ook met hen die naar buurlanden zijn gevlucht en met de christenen in Nederland die familie in het Arabische land hebben.


 

Kerkbladen

Geplaatst: 03 augustus 2007 20:34, laatste wijziging: 03 augustus 2007 20:34

door onze redacteur Gerald Bruins (www.nd.nl)

 

Asfalteren - In de kerkbladen is de komkommertijd op een dieptepunt beland. Sommige bladen verschijnen in de zomer helemaal niet. Andere wel, maar de inhoud is als een plakje te dun aangesneden komkommer.

 

De enige die stevige kritiek levert, is de christelijk-gereformeerde ds. J.G. Schenau. Hij richt in een column in De Wekker zijn pijlen op zijn behoudende collega ds. P. den Butter, al zegt hij niet als zijn criticaster te willen optreden.

Wat is de kwestie? De synode van de christelijk-gereformeerden kan in de huidige vorm maar beter worden afgeschaft, schreef Den Butter onlangs in Bewaar het Pand , het blad dat geliefd is in de rechterflank van deze kerk. Vroeger werd het belang van synodebesluiten nog gezien. Tegenwoordig trekt geen gemeente er zich nog iets van aan, moppert Den Butter. Als voorbeeld gaf hij de invoering van de Nieuwe Bijbelvertaling. Er zijn gemeenten die deze vertaling al gebruiken, hoewel de synode nog geen definitief besluit heeft genomen. Een doorn in het oog van de emeritus predikant, die alleen de Statenvertaling toelaatbaar acht.

Jammer dat Den Butter de liturgie opvoert als voorbeeld van de 'ongezeglijkheid' van het kerkvolk, repliceert Schenau. ,,Waarom niet een keer de eigenzinnigheid bij het afdragen aan kerkelijke kassen.'' De columnist legt dat verder niet uit, maar vermoedelijk doelt hij onder meer op het verschijnsel dat vooral behoudende kerken hun afdracht voor de zending, waartoe zij zich verplicht hebben, stopzetten of gewoon niet overmaken. Ze zijn het niet eens met de koers van het landelijke zendingsdeputaatschap.

Schenau betwijfelt of het afschaffen van de synode zijn kerkverband verder helpt. ,,Ds. Den Butter doet me daarmee denken aan iemand, die tussen zijn planten veel onkruid ontwaart en dan voorstelt de hele tuin maar te asfalteren.''

Hij werpt de vraag op of Den Butter niet te veel analyseert vanuit de ervaring. ,,Loopt u niet het gevaar zo het cynisme nog meer te voeden? De Schrift is toch de norm? En dan sta ik ook bij de NBV - agendapunt ter synode - nog niet te juichen, maar dan wordt voor mij de kwestie van de homoseksualiteit toch een zwaarder ijkpunt.''

Schenau vindt het flauw om in de hoek gezet te worden van mensen ,,die de werkelijkheid niet onder ogen zien'', zoals Den Butter suggereerde. ,,Sterker nog: het lijkt mij de eer van de Here te na. Het missionaire besef neemt toe. Is mijn indruk juist, dat gesloten kansels hier en daar wat meer open gaan? En dat een nieuwe generatie predikanten anders met onderlinge verschillen om wil gaan? Mij is niet ontgaan dat mijn collega pleit voor verootmoediging. Terecht. Maar dan toch wel én over eigenzinnigheid én over het binden van gewetens, waar de Geest vrijheid verkondigt.''

Beroepingswerk

Ds. A Vlietstra vat de vakantietijd aan om in Kerkblad , een uitgave van de Hersteld Hervormde Kerk, een abc'tje te schrijven over het beroepingswerk. Wie beroept, wanneer en hoe moet dat dan? Een degelijk verhaal, waarin hij niet om een ,,teer punt'' heen draait: de kandidaten die zich geroepen weten tot het ambt maar al jarenlang wachten op een beroep. ,,Om hun preken worden zij gewaardeerd en daar blijft het bij. Welk een beproeving moet dat voor hen en hun gezin zijn. De raadsels en de vragen voor Gods aangezicht vermenigvuldigen, maar de antwoorden blijven uit. O zeker, de Here heeft vast Zijn heilige bedoelingen met al Zijn wegen, maar het wordt wel eens heel gemakkelijk gezégd tegen hen die wachten, uitzien en anderen zien voorgaan.''

De predikant wil afblijven van de vrijheid van elke kerkenraad, maar veroorlooft zich wel de vraag ,,bij hen neer te leggen of er inderdaad een eerlijke geestelijke overweging is om aan de beroepbare kandidaten voorbij te gaan''. De vraag is volgens hem ook prangend voor de predikanten die door de kerkfusie in 2004, waarin de hersteld-hervormden niet meegingen, hun gemeente kwijtraakten, maar sindsdien geen beroep meer kregen. ,,Zij worden zo gemakkelijk vergeten, ook in ons gebed.''

Vlietstra begrijpt ook wel dat er gegronde redenen kunnen zijn om af te zien van een een beroep op een kandidaat of voorganger. ,,Niet elke voorganger past in iedere gemeente. Maar laat het beroepingswerk altijd op geestelijke wijze geschieden. Dan zal de uitkomst van de interne beraadslagingen zeker gerespecteerd worden.''

Iraakse christenen

In rkkerk.nl , het blad voor rooms-katholiek Nederland, geeft prof. Herman Teule van het Instituut voor Oosters Christendom aan de Radbouduniversiteit in Nijmegen een staaltje van zijn kennis over het christendom in Irak. Hij schetst de vier belangrijkste kerkgemeenschappen die er zijn: de Assyriėrs (Arameeėrs) (vroeger ook wel Nestorianen genoemd), de Chaldeeėrs (Assyriėrs (Arameeėrs) die zich hebben verbonden aan Rome), de Syrisch-orthodoxen en de Syrisch-katholieken (die ook het gezag van de paus erkennen). In de liturgie gebruiken zij het Syrisch, buiten de kerk spreken vele gelovigen nog een Neo-aramese taal: het Sureth, verwant met het Syrisch.

Nu daalt het aantal christenen in Irak dramatisch sinds het regime van dictator Saddam Hussein ten val kwam. Soennieten, sjiieten en aanhangers van al-Qaeda vechten met elkaar, maar christenen zijn het doelwit van alle groepen. Een flink deel is gevlucht naar buurlanden als Jordaniė en Syriė.

Maar er is ook een trek naar het noorden. Veel christenen gaan naar een strook land ten noordoosten van de stad Mosul, het kernland van de Syrisch-Assyrische (Aramese) cultuur. Anderen vestigen zich in een regio die onder de regionale Koerdische regering valt. ,,Hier is een interessante ontwikkeling gaande. Een aantal Koerdische en lokale christelijke politici neemt initiatieven om christenen in deze regio een thuis te verschaffen. Met huisvestingsprojecten, de bouw van kerken en het toekennen van culturele rechten zoals het gebruik van Syrisch in scholen en de erkenning van christelijke feestdagen'', vertelt Teule.

De trek naar het noorden loopt uit op de vraag naar een eigen 'autonome' christelijke regio - in het Syrisch een Atra (thuisland) - waar christenen met andere minderheden samenleven.

Daar zijn kanttekeningen bij te plaatsen, stelt Teule. Zo is onduidelijk waar de regio zou moeten komen. ,,Daarnaast wijzen andere christenen erop dat het samenleven met de Koerdische bevolking van oudsher uiterst moeizaam is verlopen. Ze zien een verblijf in Koerdistan niet zitten, ook al omdat ze geen affiniteit hebben met de Koerdische taal en juist wel met het Arabisch.'' Ook bestaan er tal van onopgeloste conflicten over landeigendom. Een aantal Chaldese bisschoppen heeft zich bovendien uitgesproken tegen de vestiging van een autonome regio. Zij wijzen op het gevaar van gettovorming en zien de Arabisering juist als een verworvenheid: christenen kunnen zo een rol spelen in de gehele Iraakse samenleving. Christenen hebben een toekomst in Irak, haalt Teule de bisschoppen aan. ,,Hoe die er uit zal zien, is echter uiterst onzeker.''


'Begin van genocide in Irak'

 

Geplaatst: 17 juli 2007 22:55, laatste wijziging: 18 juli 2007 09:25

van onze redactie kerk (www.nd.nl)

 

MOSUL/BAGDAD - Er vindt in Irak een 'beginnende genocide' plaats onder christenen. Om dat te bewijzen documenteerde het Internationaal Assyrische (Aramese)  Persbureau AINA 268 moorden en kruisigingen in de afgelopen vier jaar.

 

Voordat de Amerikanen Irak binnenvielen, werden er jaarlijks gemiddeld 2,37 Assyriėrs (Arameeėrs)  vermoord, stelt AINA, daarna gemiddeld 67 per jaar. De voorbeelden zijn gruwelijk: een twee maanden oude baby werd ontvoerd, onthoofd, geroosterd en op een rijstbed terugbezorgd aan de ouders. De veertienjarige Ayad Tariq werd onthoofd omdat hij ,,een vuile christelijke zondaar'' was.

Een andere jongen van veertien werd gekruisigd in Al-Basra. De Zweedse onderzoeksjournalist Nuri Kino zocht de familie van de jongen voor AINA op. Hij rapporteerde dat de familie in shock was en niet wilde spreken. Niet alleen om hun verdriet, maar ook omdat ze ,,geen nieuw geweld wilden uitlokken''. De familie was van plan het land zo snel mogelijk te verlaten.

De priester Paulos Iskander werd ontvoerd, onthoofd en van zijn ledematen ontdaan.

Op 3 juni 2007 vertrokken priester Ragheed Ganni en de diakenen Basman Yousef Daud, Wahid Hanna Isho en Gassan Isam Bidawed uit de Kerk van de Heilige Geest in Mosul, waar ze om half acht 's avonds een dienst hadden gehad. ,,Ze werden gedood door een regen van kogels van een groep mannen met geweren. Ze werden op honderd meter afstand van de kerk onderschept, toen ze in de auto van de priester naar huis reden.'' De mannen lagen zwaargewond in hun auto, die vervolgens door de aanvallers werd voorzien van explosieven, zodat omstanders niet te hulp konden schieten.

Drie dagen later werd priester Hani Abdel Ahad ontvoerd in Noord-Oost Bagdad, samen met vijf jongens die hij naar de lagere school zou brengen. Van hen ontbreekt nog ieder spoor.

Rooskleurig
Het gaat hier alleen om de gevallen die AINA kon vaststellen op basis van gedocumenteerde verklaringen. Waar mogelijk, zoals bij de jonge priester Ganni, worden foto's van de slachtoffers bijgeleverd, of ook de foto's van hun vermoorde lichamen. AINA waarschuwt dat het getal van 268 moorden een rooskleurig beeld van de werkelijkheid geeft. ,,Veel misdaden tegen Assyriėrs (Arameeėrs) worden niet gemeld. Zelfs mensen die naar Jordaniė, Syriė en andere landen gevlucht zijn, en die mondeling verklaard hebben dat zij, hun familie of hun vrienden het slachtoffer werden van moord of geweld, waren vaak te bang om hun verhaal vast te leggen, ook als ze buiten Irak leefden.''

Burgeroorlog
AINA erkent dat er een burgeroorlog aan de gang is, en dat ze dus de vraag zal moeten beantwoorden of de vermoorde Assyriėrs (Arameeėrs) ,,willekeurige slachtoffers zijn van het geweld, of dat ze doelwit geworden zijn vanwege hun specifieke etnische, religieuze, culturele en taalkundige eigenschappen''.

Daarom meldt het rapport ook andere feiten, zoals het aantal van 33 kerken die sinds juni 2004 werden aangevallen of waarop bomaanslagen zijn gepleegd. Ook wordt vermeld dat aan al-Qaeda gerelateerde troepen een Assyrische (Aramese)  wijk in Bagdad binnentrokken, belasting gingen heffen en eisten dat de vrouwen zich naar de moskee zouden begeven om aan moslims uitgehuwelijkt te worden.

De moord op priester Ganni en de drie diakenen bewijst volgens AINA dat er ,,psychologische terreur'' op christenen wordt uitgeoefend. ,,Het aanvallen van religieuze instituties en symbolen heeft een diepgaand effect op de Assyriėrs (Arameeėrs) in Irak. Het is niet genoeg dat priester Ganni en de drie diakenen gedood werden. Door de auto waarin ze zwaargewond lagen, in een booby-trap te veranderen, terroriseerden de moordenaars doelbewust de Assyriėrs (Arameeėrs), door hen een gevoel van machteloosheid en hulpeloosheid in te boezemen.

Het rapport vermeldt brieven van radicale sjiieten uit de invloedssfeer van Moqtada al-Sadr, waarin christelijke vrouwen wordt bevolen zich te sluieren. In de brief staat dat ,,de maagd Maria (vrede zij haar)'' gesluierd was, zodat haar volgelingen dat ook moeten zijn. De in dreigende taal gestelde brief vermeldt het oprichten van ,,speciale comités'' die op de naleving van de bevelen toe gaan zien.

Van de moorden vindt volgens de berekeningen van AINA 34,5 procent plaats in Noord-Irak, in het Koerdische gedeelte dat door de internationale gemeenschap als 'veilig' wordt gekenschetst.

De Assyriėrs (Arameeėrs) claimen dat ze de oorspronkelijke bewoners van Irak zijn, die al sinds 5000 voor Christus in Noord-Irak wonen. De Assyriėrs (Arameeėrs) zijn christen. ,,Deze duidelijke identiteit, in het bijzonder hun christelijk geloof, plaatst hen apart van de rest van de bevolking.''

Er is volgens AINA sprake van genocide, omdat het gaat om een zowel religieus als etnisch te onderscheiden bevolkingsgroep.


Iraakse christenen in het nauw

 

Geplaatst: 14 juni 2007 22:28, laatste wijziging: 15 juni 2007 05:53

van onze redactie kerk (www.nd.nl)

 

BAGDAD - De systematische vervolging van Assyrische christenen in Irak is de laatste drie maanden geļntensiveerd, meldt AINA, een internationaal Assyrische (Aramese) persbureau, in een deze week verschenen rapport.

 

In sommige gebieden wordt er nu openlijk campagne tegen christenen gevoerd, aldus de organisatie. ,,De systematische moorden zijn een duidelijk signaal dat - zeker sinds 2003 - er een poging wordt ondernomen om deze etnische en religieuze minderheid te laten verdwijnen.''

 

Vier jaar geleden woonden in Irak nog 1,5 miljoen Assyrische (Aramese) christenen. Zij behoren tot de autochtone bewoners van het land die sinds vijfduizend voor Christus leefden in het noorden van Irak. Ze spreken Aramees.

 

Sinds de bevrijding van Irak, in 2003, van het regime van dictator Saddam Hussein vluchtte de helft naar omringende landen: 150.000 belandden in Jordaniė, tussen de 70.000 en 500.000 in Syriė. Van 1995 tot en met dit jaar werden 287 Assyrische (Aramese)  christenen vermoord. Tot en met 2002 - tijdens het bewind van Hussein - waren dat er 67, de rest vond daarna de dood. Een derde van de moorden vond in het noorden plaats, ongeveer zestig procent in midden-Irak en ongeveer drie procent in het zuiden. Vijf priesters werden ontvoerd, drie van hen werden samen met drie diakenen om het leven gebracht. Op 33 Assyrische (Aramese)  kerken in Irak werd een aanslag gepleegd: 23 in Bagdad, 6 in Mosul, 3 in Kirkuk en 1 in Ramadi.

 

Winkels van Assyriėrs (Arameeėrs) zijn ook doelwit van aanslagen. Ze zitten in de drankenhandel, maar 95 procent van de winkels zijn overvallen of opgeblazen. ,,De vervolging begon in de Koerdische regio's tijdens de eerste Golfoorlog (in de jaren negentig - red.) en verspreidde zich naar de hoofdstad Bagdad en Basra na de bevrijding van Irak. In de laatste drie maanden is de vervolging geļntensiveerd. Ze vindt openlijk plaats in sommige gebieden.''

 

Assyrische (Aramese)  christenen staan bloot aan bedreigingen, intimidatie, ontvoering, marteling en doodslag. In Irak strijden soennieten, sjiieten en Koerden tegen elkaar. Maar de christenen zitten in een penibele situatie: alle partijen hebben het op hen gemunt.


Vrij land van Ninevé en Jona

 

Geplaatst: 25 augustus 2006 11:43, laatste wijziging: 25 augustus 2006 11:46

door onze redacteur Gerhard Wilts (www.nd.nl)

 

Hij zal niet de eerste zijn die een open brief aan de Amerikaanse president Bush heeft geschreven. Toch is de oproep van de Assyrische (Aramese)  christen Ken Joseph van afgelopen week opmerkelijk, want hij pleit voor een autonome christelijke provincie ,,in het land van Ninevé en Jona''.

 

Volgens de in Japan opgegroeide predikant hebben de Assyrische (Aramese)  Irakezen als ,,de laatste van de vier bevolkingsgroepen'' (naast sjiieten, soennieten en Koerden leven er 2,5 miljoen Assyriėrs in Irak) een grondwettelijk recht op een eigen grondgebied.

,,U zult zien dat het noorden van Irak zal bloeien, groeien en terugkeren tot de waarheid'', bezweert Ken Joseph in zijn verzonden brief aan het Witte Huis. ,,Het offer van 2500 dappere jonge mannen en vrouwen die hun leven hebben gegeven, was niet om een Islamitische Republiek van Irak te zien ontstaan. Ik heb ze talloze malen aan het einde van een hete, stoffige dag in Irak horen zeggen: 'wij zijn hier, omdat we willen dat de Irakezen hebben wat wij hebben: vrijheid...' ''

Hoewel het Witte Huis (nog) geen reactie op de brief heeft gegeven, klampt Ken Joseph zich vast aan de Amerikaanse aanwezigheid in Irak, omdat die de Assyrische (Aramese)  christenen in Irak bewegingsruimte garandeert. Hij dringt er op aan niet te vertrekken, ook omdat dat tegen de wens van de meeste Irakezen zou ingaan en omdat Noord-Irak dan helemaal overgeleverd is aan misdaadbendes. In de laatste weken voor de Amerikaans-Britse invasie in 2003 was ,,de situatie zo ellendig dat mensen het hadden over het plegen van collectieve zelfmoord als de Amerikanen niet zouden komen'', schrijft hij.

Ken Joseph bezocht Irak ruim voor de inval. Saddams geheime dienst lette niet op hem, omdat hij als Assyrisch (Aramees)  christen familieleden bezocht. Als hartstochtelijk vredesactivist had Joseph tijdens demonstraties in Japan tegen de inval geprotesteerd. De reis naar zijn voorouderlijke grond - zijn grootouders waren vanwege de 'Assyrische (Aramese)  holocaust' in 1917 gevlucht naar Chicago - brachten zijn opvattingen echter aan het wankelen. ,,Ik dacht dat het een foute oorlog was tegen een onschuldig volk'', schrijft ds. Joseph.

Tot zijn verbijstering merkte hij dat zijn verwanten in Irak hunkerden naar de oorlog, omdat zij onder Saddam Hussein ,,leefden als in een werkelijke nachtmerrie''. Ze vertelden Ken Joseph in Saddams politiestaat te leven ,,als dieren, zonder voedsel, auto, telefoon, baan en het ergst van alles: zonder hoop.''

Terug in Japan besloot Joseph zich in te zetten voor de rechten van de Iraakse Assyriėrs (Arameeėrs) en betuigde bijval aan de geallieerde inval. Geschokt was hij dat het nieuwe Irak in de grondwet vastlegde dat de islam de officiėle staatsgodsdienst is. Die zinsnede moet verdwijnen, schrijft hij nu aan president Bush. Verder vraagt hij of Bush wil helpen te verwezenlijken wat de Iraakse premier, president en bijna alle kabinetsleden hem persoonlijk zouden hebben beloofd: de vorming van een Assyrische (Aramese) -christelijke provincie in het land van Ninevé en Jona


Pleidooi voor christelijke provincie Irak

Geplaatst: 24 augustus 2006 22:39, laatste wijziging: 24 augustus 2006 22:39

door onze redacteur Gerhard Wilts

 

WASHINGTON - De Assyrische (Aramese)-christelijke predikant Ken Joseph heeft in een open brief aan de Amerikaanse president George Bush gepleit voor een autonome christelijke provincie in Irak.

 

De predikant laat weten geschokt te zijn door het feit dat in de nieuwe Iraakse grondwet is vastgelegd dat de islam de officiėle staatsgodsdienst is. Hij zou graag zien dat die bepaling wordt geschrapt. Volgens Joseph hebben de Assyrische (Aramese) Irakezen een grondwettelijk recht op eigen grondgebied ,,in het land van Ninevé en Jona''.

 

De predikant dringt er verder bij president Bush op aan de Amerikaanse troepen niet uit Irak weg te halen, omdat de Amerikaanse aanwezigheid deAssyrische (Aramese) christenen bewegingsruimte garandeert en omdat terugtrekking tegen de wens van de meeste Irakezen zou ingaan.

Hij zal niet de eerste zijn die een open brief aan de Amerikaanse president Bush heeft geschreven. Toch is de oproep van de Assyrische (Aramese) christen Ken Joseph van afgelopen week opmerkelijk, want hij pleit voor een autonome christelijke provincie ,,in het land van Ninevé en Jona''. Volgens de in Japan opgegroeide predikant hebben de Assyrische (Aramese) Irakezen als ,,de laatste van de vier bevolkingsgroepen'' (naast sjiieten, soennieten en Koerden leven er 2,5 miljoen Assyriėrs in Irak) een grondwettelijk recht op een eigen grondgebied.

,,U zult zien dat het noorden van Irak zal bloeien, groeien en terugkeren tot de waarheid'', bezweert Ken Joseph in zijn verzonden brief aan het Witte Huis. ,,Het offer van 2500 dappere jonge mannen en vrouwen die hun leven hebben gegeven, was niet om een Islamitische Republiek van Irak te zien ontstaan. Ik heb ze talloze malen aan het einde van een hete, stoffige dag in Irak horen zeggen: 'wij zijn hier, omdat we willen dat de Irakezen hebben wat wij hebben: vrijheid...' ''

Hoewel het Witte Huis (nog) geen reactie op de brief heeft gegeven, klampt Ken Joseph zich vast aan de Amerikaanse aanwezigheid in Irak, omdat die deAssyrische (Aramese) christenen in Irak bewegingsruimte garandeert. Hij dringt er op aan niet te vertrekken, ook omdat dat tegen de wens van de meeste Irakezen zou ingaan en omdat Noord-Irak dan helemaal overgeleverd is aan misdaadbendes. In de laatste weken voor de Amerikaans-Britse invasie in 2003 was ,,de situatie zo ellendig dat mensen het hadden over het plegen van collectieve zelfmoord als de Amerikanen niet zouden komen'', schrijft hij.

Ken Joseph bezocht Irak ruim voor de inval. Saddams geheime dienst lette niet op hem, omdat hij als Assyrische (Aramese) christen familieleden bezocht. Als hartstochtelijk vredesactivist had Joseph tijdens demonstraties in Japan tegen de inval geprotesteerd. De reis naar zijn voorouderlijke grond - zijn grootouders waren vanwege de 'Assyrische (Aramese) holocaust' in 1917 gevlucht naar Chicago - brachten zijn opvattingen echter aan het wankelen. ,,Ik dacht dat het een foute oorlog was tegen een onschuldig volk'', schrijft ds. Joseph.

Tot zijn verbijstering merkte hij dat zijn verwanten in Irak hunkerden naar de oorlog, omdat zij onder Saddam Hussein ,,leefden als in een werkelijke nachtmerrie''. Ze vertelden Ken Joseph in Saddams politiestaat te leven ,,als dieren, zonder voedsel, auto, telefoon, baan en het ergst van alles: zonder hoop.''

Terug in Japan besloot Joseph zich in te zetten voor de rechten van de Iraakse Assyriėrs (Arameeėrs) en betuigde bijval aan de geallieerde inval. Geschokt was hij dat het nieuwe Irak in de grondwet vastlegde dat de islam de officiėle staatsgodsdienst is. Die zinsnede moet verdwijnen, schrijft hij nu aan president Bush. Verder vraagt hij of Bush wil helpen te verwezenlijken wat de Iraakse premier, president en bijna alle kabinetsleden hem persoonlijk zouden hebben beloofd: de vorming van een Assyrische (Aramese)-christelijke provincie in het land van Ninevé en Jona.
 


Europees Parlement komt op voor christenen in Irak

 

Geplaatst: 06 april 2006 22:49, laatste wijziging: 07 april 2006 07:20

van onze redactie Europa (www.nd.nl)

 

STRAATSBURG - Het Europees Parlement vindt dat er iets aan de schrijnende situatie van Assyrische (Aramese) christenen in Irak moet worden gedaan. Nog steeds vinden er in Irak martelingen, dubieuze arrestaties, onteigeningen en discriminaties tegen christenen plaats.

 

Het europarlement heeft gisteren een resolutie aangenomen waarin de gewelddadigheden tegen de christelijke gemeenschap in Irak worden veroordeeld. De parlementariėrs roepen de Irakese autoriteiten op de rechten van de Assyriėrs (Arameeėrs) te beschermen en ervoor te zorgen dat de dialoog tussen de verschillende minderheden vreedzaam verloopt. ,,Het is onacceptabel dat de situatie van Assyrische (Aramese) christenen nog steeds zo slecht is, zeker gezien de mogelijkheden die er zijn geweest om hier verbetering in te brengen door de nieuwe Irakese grondwet en de instelling van de democratie'', aldus CDA'er Albert-Jan Maat.

Niet alleen is er - ook na de val van Saddam Hussein - nog veel geweld tegen christenen, ook bereikt internationale hulp, die vaak via moslimleiders wordt gegeven, de Assyrische (Aramese)  christenen niet, constateert het parlement. Maat: ,,Het is nu de hoogste tijd dat de Irakese autoriteiten zich inzetten voor de bescherming van deze minderheid.''

 


********************2005*****************

 

Turkije heeft antichristelijke agenda

 

Geplaatst: 07 december 2005 16:47, laatste wijziging: 07 december 2005 16:47 (www.nd.nl)

 

De christelijke mensenrechtenorganisatie Jubilee Campaign Nederland heeft dinsdag bij de Tweede Kamer opnieuw aandacht gevraagd voor het gebrek aan godsdienstvrijheid in Turkije. Terecht, zegt Remi Hauman. Hij heeft weinig illusies over de mogelijkheden van Europa om in de toetredingsgesprekken met Turkije zaken echt te veranderen.

 

door Remi Hauman

 

Op 4 oktober begonnen officieel de toetredingsgesprekken van de Europese Unie met Turkije. Eigenlijk is hiermee hun toetreding tot Europa een feit. Als de beleidsmakers nu niet weigeren, zullen ze dat tijdens zogezegde 'toetredingsgesprekken' zeker niet meer durven. Wie zegt dat het nog op een zogezegd 'bevoorrecht partnerschap' (waarom bevoorrecht?) kan uitdraaien, liegt doelbewust om de Europeanen nog even te sussen.

 

Europese leiders zadelen ons op met een land dat op geen enkel vlak iets te maken heeft met ons beschavingsgebied, noch geografisch, noch cultureel, noch religieus of etnisch. Bovendien is Turkije een land dat zijn eigen agenda heeft. Die agenda is in essentie niet Europees (maar wel pan-Turks richting Centraal-Aziė) en antichristelijk vanuit een islamitische optiek.

 

Christenen.

Over dit antichristelijke karakter van Turkije vernemen we weinig. In Turkije leeft een minderheid van autochtone christenen (0,2 procent van 68,8 miljoen inwoners - vooral Assyriėrs (Arameeėrs), Armeniėrs en Grieks-orthodoxen). Christenen in Turkije:
- worden uitgesloten van posities in overheidsinstellingen of het leger; - wordt verboden nieuwe geestelijken op te leiden. Het laatste Grieks-orthodoxe seminarie in Halki en het Grieks-orthodoxe seminarie van Santa Croce werden beide door de staat gesloten in 1971. Niet-moslims kunnen ook geen privé-scholen oprichten en in de overgebleven scholen stelt de staat een tweede directeur aan: een moslim met vetorecht over alle beslissingen betreffende beleid en curricula;
- mogen geen nieuwe kerken bouwen en dus vinden de erediensten plaats op enkele door de staat toegewezen plaatsen. Niet erkende groepen, o.a. de Rooms-Katholieke Kerk, gaan naar privé-huizen waar politie en staatsveiligheid ze vervolgen;
- mogen christelijke instellingen geen onroerende goederen bezitten en wordt belasting geheven op liefdadigheidsinstellingen zoals ziekenhuizen en weeshuizen;
- wordt niet-islamitische evangelisatie vervolgd door de politie alhoewel er officieel geen wet tegen is. Aanklachten zijn het 'verstoren van de vrede', 'belediging van de islam', het uitvoeren van 'niet-toegestane activiteiten' en 'het verspreiden van gevaarlijke literatuur'. Gerechtshoven draaien de arrestaties wel terug, maar pas nadat de slachtoffers lang genoeg zijn vastgehouden en mishandeld in hechtenis;
- wordt de apostolische stoel van de orthodoxe patriarch te Istanbul (ooit Konstantinopel, of het 'Nova Roma') niet erkend, al bestaat deze bijna 1600 jaar, langer dan de islam zelf;
- zijn regelmatig onderhevig aan pesterijen van lokale overheden en de Turkse bevolking. Zo worden sommige kerken in Istanbul bewaakt tijdens feestdagen (bv. Kerst) omdat anders omstanders de kerkgangers lastigvallen of diensten verstoren.
In deze context past ook de ontkenning van de genocide op de Armeense christenen (1895, 1909, 1915-17), de etnische zuivering van Pontus-Grieken uit Klein-Aziė (1916-23), de pogroms op Grieken te Istanbul (6 september 1955) en de huidige misdaden (vernietiging van dorpen en kerken; ontvoeringen; moordaanslagen) op de Assyrische (Aramese)  dorpen in de regio van Tur Abdin en Nusaybin. De Assyriėrs (Arameeėrs) - nog zo'n tienduizend mensen - ziet men graag verdwijnen. Het is de oudste etno-religieuze minderheid van het land. Daarmee zijn het de laatste levende getuigen van het christelijke en pre-Turkse verleden van Anatoliė.


Eliminatie


Het gebruikelijke excuus in de discussie over Turkije is dat deze wantoestanden niets met 'de islam' te maken hebben, maar wel met 'etnische spanningen' voortvloeiend uit 'Turks nationalisme'. De structurele vervolging en discriminatie zijn echter in essentie gericht tegen het christelijke karakter van de getroffen groepen en niet tegen hun etnische achtergrond. Ze hebben als doel de langzame eliminatie van het christendom uit islamitisch gebied, zelfs al gaat het om nog slechts 150.000 mensen.
Deze situatie valt niet te begrijpen zonder de minstens achthonderd jaar dhimmitude (het systeem om de aan de islam onderworpen volkeren te regeren) waaronder christelijke volkeren tijdens overheersing van Turkse moslims voortdurend hebben geleefd. Het huidige Turkije, net zoals de meeste islamstaten, is een moderne vermomming van een sociaal-culturele realiteit die gebouwd werd op de eeuwenlange vernedering en uitbuiting van niet-islamitische populaties die door jihad-oorlogen werden veroverd. Het spreekt vanzelf dat het resultaat van die geschiedenis niet verdwijnt na een periode van tachtig jaar semi-seculier bestuur. Zolang Turkije als islamitisch land niet in het reine komt met zijn religieus erfgoed zal men niet-moslims nooit tolereren, tenzij als tweederangsburgers die men straffeloos aan hun plaats kan herinneren.
Kan men zich inbeelden dat deze wantoestanden voorkomen in Nederland (of een ander Europees land), en vooral, dat ze een islamitische bevolking zouden treffen? Kan men zich inbeelden dat een land dat zich doelgericht en institutioneel antichristelijk opstelt, nu de kans krijgt zich te nestelen in het christelijke beschavingsgebied bij uitstek, namelijk Europa?
Intussen doet de Turkse premier Erdogan uitspraken die geheel passen bij de antichristelijke agenda van het land dat hij vertegenwoordigt. De start van de onderhandelingen noemde hij ,,een overwinning op de vooroordelen in het voornamelijk christelijke Europa''. Vlak daarvoor gaf hij een sneer met de opmerking dat Europa de keuze had ,,een wereldspeler te worden of een exclusieve christelijke club te blijven''. Uiteraard doen veel opiniemakers en politici alsof ze het niet horen. Voor hen betekent het christelijke karakter van Europa niks meer, voor Erdogan wel.
Remi Hauman studeerde Islamkunde/Arabistiek aan de Katholieke Universiteit Leuven en heeft diverse publicaties over de islam op zijn naam staan.
Nederlands Dagblad, 1 december 2005


'Evangelicals verzwakken christendom Irak'

Geplaatst: 24 november 2005 10:51, laatste wijziging: 24 november 2005 10:51

van onze redactie kerk (www.nd.nl)

 

AMSTERDAM - De val van Saddam Hussein heeft de vlucht van christenen uit Irak niet kunnen stoppen. De exodus van christenen neemt zelfs alarmerende vormen aan.

 

Evangelicals uit de Verenigde Staten, die in het kielzog van de Amerikaanse militairen naar Irak zijn getrokken, maken de positie van christenen in dat land nog onmogelijker dan die tot nu toe al was. De christenen die van oorsprong in Irak wonen, hebben geleerd op omzichtige wijze samen te leven in en met de islamitische wereld. ,,De missionair ingestelde Amerikanen met hun vrij agressieve manier van optreden, hebben geen enkele notie van het autochtone christendom in de regio'', signaleert prof.dr. Herman Teule, directeur van het Instituut voor oosters christendom van de Radboud Universiteit Nijmegen. Volgens Teule, tevens hoogleraar aan de godsdienstwetenschappelijke faculteit in Nijmegen, heeft die ,,agressieve publiciteit voor het christendom'' negatieve gevolgen voor de christenen in Irak.
,,Tijdens Saddam was er een enorme vlucht van bepaalde groepen christenen uit Irak. Die vlucht is zeker niet minder geworden na zijn val'', zei Teule dinsdagavond in Amsterdam op een bijeenkomst van de Nederlands-Arabische Kring. Daar komt bij dat de christenen in Irak, hoewel zij in die regio oudere papieren hebben dan de islam, door hun landgenoten vaak geassocieerd worden met het Westen. ,,Daardoor komen ze ten onrechte onder verdenking te staan bij hun islamitische landgenoten'', aldus Teule. ,,Hun toekomst heeft nooit gelegen in bondgenootschap met een westers land. Dat is een belangrijke les. Daarom moeten ze niet te close worden met de Amerikanen en Britten.''
Toch komen de christenen niet af van het vooroordeel dat zij westerse sympathieėn zouden hebben. Daarin zoekt Teule dan ook de hoofdreden voor de bedreiging van de christenen in het gebied. Zo hadden zij vorig jaar te kampen met vele aanslagen op kerken en werden winkels van christenen vernield. Bovendien werd de Syrisch-katholieke aartsbisschop in de stad Mossul ontvoerd en werd het de christenen in het noorden van Irak soms onmogelijk gemaakt mee te doen aan de verkiezingen, omdat er te weinig stembussen voorhanden waren.
,,De exodus van christenen uit Irak is alarmerend'', weet Teule uit zijn talrijke contacten in het land. Zo heeft zich in Damascus tijdelijk een groep van zo'n 10.000 Iraakse christenen gevestigd. Onder het regime van Saddam vluchtten Iraakse christenen al naar steden als Amman en Istanbul, waar zij vaak in erbarmelijke omstandigheden in kampen leefden. Irak telt op dit moment naar schatting een half miljoen christenen, die verdeeld zijn over veel verschillende kerkelijke gemeenschappen.
Volgens Teule heeft het voor de christelijke minderheid in Irak nu de hoogste prioriteit erkend te worden. ,,De christenheid in Irak is ouder en oorspronkelijker dan de islamitische bevolking. Ze willen erkend worden als autochtone bevolking van Irak.'' Terecht, vindt de Nijmeegse hoogleraar. De christenen hebben in de afgelopen eeuwen een belangrijke bijdrage geleverd aan de vormgeving van de Iraakse maatschappij. Het zijn geen importchristenen die nu wat rechten willen, ze horen er van oudsher thuis.''
Een eigen thuisland met een eigen autonomie is wat veel christenen het liefst willen. Het gebied ten noorden van Mossul komt daarvoor het meest in aanmerking, zegt Teule. ,,Zij grijpen de huidige veranderingen aan om een nieuwe positie voor zichzelf te creėren. De mogelijkheid van een eigen land is niet helemaal uitgesloten, maar het is verre van zeker of het er ooit van komt. De Koerden in het noorden zijn bijvoorbeeld tegen, omdat dit ten koste zou gaan van hun gebied.''
Irak telt veel verschillende christelijke stromingen, waarvan de Chaldeėrs, verwant aan de Rooms-Katholieke Kerk, en Assyriėrs (Arameeėrs), verbonden aan de Syrisch-Orthodoxe Kerk, de bekenste zijn. De Chaldeese christenen konden in vrijheid leven onder het bewind van Saddam, maar van de Assyrische (Aramese)  christenen moest hij niets hebben, onder meer omdat zij sterk de nadruk legden op hun Arameese - en niet hun Arabische - achtergrond. Dat resulteerde in de jaren tachtig in vervolgingen van Assyrische (Aramese)  christenen en vernietiging van hun dorpen.


Turkse premier wil bloedbad onder ogen zien

 

Geplaatst: 15 april 2005 09:06, laatste wijziging: 15 april 2005 09:06

door Jan van Benthem

 

De Turkse premier Erdogan heeft een opmerkelijke oproep in het Turkse parlement gedaan voor een open debat over de massamoord op de Armeniėrs in 1915. Nog verder gaat zijn voorstel aan de Armeense president om samen de beschuldiging van genocide door de Turken te onderzoeken.

 

Wie in de pers of in het parlement begon over de massamoord op de Armeniėrs in 1915 kreeg het in Turkije zwaar te verduren. Dreigbrieven, een ware lastercampagne en termen als 'een misselijk makend schepsel' of 'verrader' - zij die het wel aandurfden, kregen het allemaal over zich heen.
Tot afgelopen woensdag. Want toen begon premier Erdogan er zelf over, in het Turkse parlement. Hij riep daar op een open debat te voeren over de moordpartijen. De Turkse minister van buitenlandse zaken Gül vertelde erbij dat Erdogan de Armeense president Kotscharian heeft voorgesteld gezamenlijk een commissie van deskundigen samen te stellen. Die moet onderzoeken of de moord op de Armeense christenen in de Eerste Wereldoorlog een doelbewuste volkerenmoord is geweest.
Het hoge woord is eruit. Het gaat nog niet zo ver dat de Turkse regering zelf vaststelt dat daarvan sprake is geweest, maar dat ze dat nu wil gaan onderzoeken met het overwegend christelijke Armeniė, waar Turkije bepaald niet mee op goede voet staat, is een enorme stap voor Ankara. Zeker nu over anderhalve week, op 24 april, deze massamoord weer in het middelpunt van de belangstelling zal staan. Het is dan precies negentig jaar geleden dat de moordpartijen begonnen met het oppakken van duizenden vooraanstaande Armeniėrs. In de jaren die volgden werden de Armeniėrs voor het grootste deel gedeporteerd of vermoord. De schattingen van het aantal doden liggen tussen de 1,2 en 1,4 miljoen.
Genocide
Dit bloedbad stond de afgelopen maanden weer in de schijnwerpers toen onder meer de Franse regering, maar ook een overgrote meerderheid van het Nederlandse parlement, een volmondige erkenning van de genocide door Turkije eiste vóór het land zou kunnen toetreden tot de Europese Unie. Daarin was Turkije altijd zeer terughoudend, al zegde Ankara wel toe dat er een onderzoek naar de tragische gebeurtenissen zou komen. Maar ondertussen deed de regering Erdogan er alles aan, het woord 'volkerenmoord' of 'genocide' te vermijden.
Illustratief in dit verband is de affaire waarbij in de Duitse deelstaat Brandenburg in het schooljaar 2002 de genocide onder de Turkse Armeniėrs een plaats in het geschiedenisleerplan kreeg. Zij werd als voorbeeld expliciet vermeld bij de aanduiding van het thema: 'Oorlog zonder grenzen; uitroeiing en volkerenmoord (bijvoorbeeld de genocide op de Armeense bevolking van Klein-Aziė)'.
De Turkse ambassadeur protesteerde hevig namens zijn regering en na 'gesprekken op het diplomatieke vlak' werd in januari van dit jaar het tussenzinnetje geschrapt. En voor het nieuwe geschiedenisboek zullen Turkse wetenschappers weer inspraak krijgen - er wonen tenslotte zo'n twee miljoen Turken in Duitsland.


Prijs te hoog
De opmerkelijke stap van Erdogan komt dan ook niet voort uit een plotseling inzicht van de waarheid bij de Turkse regering. De prijs van de ontkenning wordt gewoon te hoog. Met name lijkt Ankara beducht voor een resolutie van het Amerikaanse Congres bij de 90-jarige herdenking, waarin de gebeurtenissen als genocide worden gebrandmerkt.
Een dergelijke resolutie zou al eind jaren '90 worden aangenomen, maar president Clinton stak daar een stokje voor wegens 'zwaarwegende nationale belangen'. Daarbij ging het vooral om het Turkse dreigement de vliegbasis Incirlik voor de VS te sluiten, waardoor de dagelijkse patrouillevluchten boven Irak ernstig bemoeilijkt zouden worden. De huidige president Bush heeft echter getoond minder gevoelig te zijn voor dergelijke drukmiddelen.
Bovendien heeft de Europese Unie veel nadruk gelegd op de eis dat Turkije zich terdege rekenschap moet geven van haar verleden als het land echt lid wil worden van de EU. Het feit dat de EU landen als Kroatiė stevig heeft aangepakt en het Europees Parlement eerder deze week slechts na stevige garanties van nieuwe toetsingsmomenten heeft ingestemd met de toetreding van Roemeniė, zal ook in Ankara tot nadenken hebben gestemd.


Assyriėrs (Arameeėrs)


Als Turkije echt het verleden onder ogen wil zien, dan moet het zich niet alleen rekenschap geven van de volkerenmoord op de Armeniėrs. Een grote groep Assyrische (Aramese) christenen, bronnen uit deze gemeenschap spreken van 500.000 slachtoffers, is op dezelfde wijze verdreven of vermoord. In de oproep van het Nederlandse parlement van afgelopen december om de genocide van 1915 te erkennen is deze groep inbegrepen. Door de systematische vervolging van Armeniėrs, Assyriėrs (Arameeėrs), Grieks- en Syrisch-orthodoxen is in de afgelopen eeuw het aandeel van de christenen in de Turkse bevolking teruggelopen van ruim 20 procent in het begin van de vorige eeuw naar een minieme 0,2 procent aan het begin van deze eeuw.
Toetreding tot Europa is zo een pijnlijke weg voor Turkije. Maar het land kan er ook veel van leren. Als het dat doet, dan kan het nog iets goeds opleveren voor de kleine christelijke minderheden die in het land zijn overgebleven.
En net als Duitsland na de Tweede Wereldoorlog zal Turkije pas bij Europa kunnen gaan behoren als het duidelijk het eigen verleden erkent. Het is daarom noodzaak dat de EU de oproep van premier Erdogan van harte onderschrijft en hem er toe dwingt het aangekondigde debat en onderzoek ook echt open te laten plaatsvinden. Er zijn voldoende signalen dat andere leden van zijn regering daar anders over denken. Maar zij moeten tot het besef worden gebracht dat er voor Turkije zonder een open verleden geen open toekomst in Europa kan zijn.

 


Iraaks experiment in Arabische democratie

 

Geplaatst: 17 maart 2005 09:29, laatste wijziging: 17 maart 2005 09:29

Anderhalf uur duurde het maar, de eerste zitting van het Iraakse parlement. Maar het is het begin van een zeer belangrijk experiment.

 

door Jan van Benthem (www.nd.nl)

 

Gisteren kwam het Iraakse parlement voor de eerste keer na de verkiezingen van 30 januari bij elkaar. En nog geen twee uur later gingen de afgevaardigden al weer uit elkaar, zonder dat er een voorzitter was benoemd en zonder dat er een nieuwe presidentiėle raad was gekozen.
Maar toch was het een zeer belangrijk moment. Voor het eerst in zo'n tachtig jaar Iraakse geschiedenis legden 275 volksvertegenwoordigers de eed af terwijl er niet een portret van een koning of een 'grote leider' op hen neerzag. Dat kon nadat het Iraakse volk, met uitzondering van veel soennieten, de bedreigingen en de aanslagen had getrotseerd en in januari wel naar de stembus was gegaan. En hoewel buiten zware explosies van een reeks aanslagen te horen waren, liepen de volksvertegenwoordigers met grote ernst naar de zaal waar een nieuwe Iraakse parlementaire geschiedenis zou beginnen.
Onbekend
Dat is een groot experiment. Want in de Arabische wereld geldt helaas nog veelal dat het kiezen tegen de gevestigde macht erg ongezond is voor jezelf en je gezin. De gevolgen van een vrije keuze uit meer partijen is daar dan ook vrijwel onbekend; in het Midden-Oosten is het enige voorbeeld Israėl - en dat land neemt geen Arabisch leider tot voorbeeld. Irak heeft het daarbij meteen extra moeilijk: het land kent nu net als Nederland een representatieve vertegenwoordiging. Dat betekent dat er altijd een coalitie gevormd moet worden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld bij de Amerikaanse leermeesters die een 'the winner takes it all'-principe kennen.
Maar dan, een Iraakse coalitie. Dat is zoiets als een Arabische Unie. Want de belangrijkste bevolkingsgroepen in de Arabische wereld spelen in dit Iraakse experiment een rol: de Koerden, de soennieten, de sjiieten, seculiere politieke groepen, een snel slinkende christelijke minderheid en nog enkele kleine minderheden zoals de Turkmenen en Assyriėrs (Arameeėrs). Daarbij komt de vraag: bestaat Irak als natie wel of moet het land een federatie worden van drie hoofddelen: een Koerdisch noorden, een soennietisch centrum een een sjiietisch zuiden ? Dit maakt meteen het Iraakse experiment zo belangrijk, want vrijwel iedere Arabische staat zal moeten leren omgaan met scheidslijnen langs etnische en religieuze grenzen. Tot nu toe was het standaard antwoord in deze regio dat de ene groep de macht greep en de andere groepen onderdrukte. Irak was daar tijdens het regime van Saddam Hussein een spreekwoordelijk voorbeeld van.
Lastige vragen
Onrustige buurlanden, de erfenissen van een gewelddadige geschiedenis, de huidige bloedige strijd langs etnische en religieuze scheidslijnen met de dagelijkse aanslagen - dit alles maakt het democratische experiment uiterst moeizaam.
Tegelijk wil de Iraakse bevolking nu wel resultaat van de verkiezingen zien. En dan niet alleen het inzweren van de parlementariėrs zoals dat vandaag is gebeurd; Irak moet verder. Daarbij heeft het een goed functionerende overheid nodig.
Achter de schermen is er al wel overeenstemming over de invulling van de belangrijke posten. De Koerden mogen de president leveren, de Koerdische leider Talabani. Premier wordt een sjiietische leider, hoogstwaarschijnlijk de huidige interim vice-president Jaafari. Voorzitter van het parlement zou dan een soenniet moeten zijn, ook al hebben de soennieten de verkiezingen voor een deel geboycot. Maar dan komen er nog wat lastige vragen ter tafel. Tijdens het regime van Saddam Hussein zijn tienduizenden Koerden uit de Koerdisch-Arabische stad Kirkuk verdreven. In hun plaats zette Hussein vaak arme sjiieten. Bovendien ontnam hij zo de Koerden de controle over de oliebronnen rond Kirkuk. De Koerden willen nu hun huizen weer terug en de olieinkomsten gebruiken voor het ontwikkelen van de eigen regio. Dat zou misschien nog wel gaan, maar dat de Koerden ook de eigen Koerdische strijdgroepen willen handhaven, is voor andere partners een stap te ver.
Dan is er nog een heel andere kwestie en wel die van ervaren bestuurders en ambtenaren. Die werkten tot voor kort vrijwel allemaal voor het Baath-bewind van Saddam. De huidige interim-premier Allawi wil hen wel weer betrekken bij de opbouw van het nieuwe Irak; anderen zijn daar fel tegen.
Kansen
Zo is Irak dus een land vol tegengestelde belangen. Dat is een enorme hindernis om snel tot overeenkomst te komen. Maar het kan ook juist in een aarzelend beginnende democratie kansen bieden. Het is namelijk onmogelijk dat de ene partij het alleen voor het zeggen krijgt: er zal altijd een coalitie moeten komen. Op die manier kunnen de scheidslijnen juist de basis worden voor een heel nieuw soort samenleving. En dan moeten de Irakezen en ook het Westen er maar aan wennen dat het tijd kost om een coalitie te vormen. Per slot van rekening doen we daar in Nederland soms ook een hele tijd over: het eerste kabinet-Van Agt kwam er pas na een formatieperiode van 208 dagen.
Maar dat kan alleen als men er samen uit wil komen door te overleggen en te onderhandelen. De zware explosies die te horen waren bij de opening van het de eerste zitting van het parlement geven aan dat in Irak dat nog lang geen uitgemaakte zaak is. Daar wordt buiten het parlementsgebouw het leven op straat nog beheerst door de terreur van hen die van geen enkel compromis willen weten en alleen uit zijn op de macht, voor zichzelf en voor niemand anders. De nieuwe Iraakse regering heeft daarom zeker blijvende internationale steun nodig om aan dat geweld het hoofd te bieden op een manier die past bij een democratie en niet bij een dictatuur.
Buitenlandse troepen
Het vertrek van steeds meer troepen uit Irak, zoals de begin deze week aangekondigde terugtrekking van de Italiaanse militairen, helpt daar op dit moment niet bij. Het zou beter zijn als dat pas gebeurde na de vaststelling van een grondwet, het daarbij te houden referendum en de nieuwe verkiezingen die daar weer op volgen. Dat moet volgens plan allemaal nog dit jaar gebeuren. Het is dan ook te hopen dat andere landen zullen besluiten in ieder geval tot na die verkiezingen met hun militairen in Irak te helpen bij dit unieke democratische experiment. Een experiment waar de hele Arabische wereld beter van kan worden.


Duizenden christenen in Irak konden niet stemmen

Geplaatst: 01 februari 2005 07:15, laatste wijziging: 01 februari 2005 07:15

van onze redactie buitenland

 

MOSUL - Naar schatting honderdduizend christenen in Irak hebben zondag niet hun stem kunnen uitbrengen doordat stemlokalen ontbraken en stembussen zoek waren.

 

Assyrische (Aramese) woordvoerders legden gisteren de schuld bij de Koerdische Democratische Partij (KDP), die Noord-Irak geheel Koerdisch wil maken.
In ten minste zes Noord-Iraakse steden op de vlakte van Ninevé waren geen stemlokalen ingericht. Op deze vlakte wonen de meeste christelijke Assyriėrs (Arameeėrs) in steden rond de ruļnes van Ninevé. In Hamdiya, niet ver van Mosul, eisten Chaldese en Syrische christenen vergeefs dat de plaatselijke autoriteiten stembussen zouden neerzetten. De gouverneur vond dat echter niet verantwoord ,,vanwege de veiligheid''.
Uit tal van plaatsen kwamen berichten dat de KDP de zending van stembussen blokkeerde, zoals in Baghdeda, Bartilla, Karemlesh, Shekhan, Ain Sifne en Bahzan. Iraakse bronnen verklaarden dat de stembussen waren opgeslagen in Arbil, het hoofdkwartier van de KDP.

Dichte deuren

Ondanks herhaalde beloften van plaatselijke bestuurders dat de stembussen snel zouden arriveren, stonden duizenden kiezers zondag voor dichte deuren. In Baghdeda demonstreerden veel christenen tegen de uitsluiting door de KDP. In Mosul, Bagdad en Kirkuk bleef massaal protest echter uit, vanwege bedreigingen en de zeer strenge veiligheidsmaatregelen.
In totaal zouden ongeveer 250.000 kiezers zondag zijn verhinderd te stemmen. Want ook kleine etnische minderheden als Yezidi's, Shabaks en Turkmenen waren het slachtoffer. Tienduizenden konden hun stem niet uitbrengen. Om hen te ontmoedigen hadden de Koerden de afgelopen maanden de druk op minderheden opgevoerd door intimidatie, mishandeling, onthoofdingen en verminking. Assyrische (Aramese) woordvoerders noemden onder meer de ontvoering van aartsbisschop Casmusa van de Syrisch-Katholieke Kerk, twee weken geleden, als een van de pogingen om christelijke kiezers te weren.
De Assyrische (Aramese) gemeenschap in de Verenigde Staten heeft woedend gereageerd op de uitsluiting van christelijke kiezers. Zij hebben de regering-Bush gevraagd deze ,,aanval op de Iraakse democratie'' niet stilzwijgend te laten passeren. ,,Assyriėrs (Arameeėrs) zijn de meest fervente pleitbezorgers geweest van een seculiere democratie en pluralisme in Irak'', aldus een woordvoerder.


Angst heerst onder christenen Irak

 

Geplaatst: 27 december 2004 09:27, laatste wijziging: 27 december 2004 09:27

van onze redactie buitenland (www.nd.nl)

 

VATICAANSTAD - Iraakse christenen durven nauwelijks meer naar de kerk, uit angst voor aanslagen. Paus Johannes Paulus II sprak zaterdag tijdens zijn traditionele kersttoespraak zijn ongerustheid uit over de situatie in Irak.

 

,,Met grote bezorgdheid volg ik de situatie in Irak'', zo sprak de paus zaterdag tegenover tienduizenden gelovigen en toeristen, die zich in de stromende regen op het plein van de Sint-Pieter in Vaticaanstad hadden verzameld. Kerkleiders in Irak meldden zaterdag dat de kerstvieringen door angst voor aanslagen schaars bezocht zijn. De kerstmis op kerstavond, om middernacht, was op veel plaatsen al afgelast. ,,Ik wilde wel naar de kerk, die bij mij om de hoek is. Maar toen ik zag dat er Amerikaanse soldaten naartoe gingen, durfde ik niet meer. Ik was bang dat de kerk een doelwit zou worden'', aldus een 56-jarige man uit Bagdad.
In Irak wonen ongeveer 750.000 christenen, de meeste etnische Assyriėrs (Arameeėrs). In augustus zijn in Bagdad en Mosul kerken gebombardeerd. Dat was een eerste grote aanval op de christelijke minderheid sinds de val het regime van Saddam Hussein.
Een Britse kardinaal liet zich in zijn kerstboodschap ook uit over de situatie in Irak. Hij vindt dat de westerse landen miljarden verkwisten aan oorlog in Irak en het Midden-Oosten, terwijl dat geld veel beter gebruikt zou kunnen worden om armoede en ellende in die gebieden te bestrijden. ,,Wat is het een vreselijk gegeven dat miljarden ponden worden uitgegeven aan oorlog in het Midden-Oosten, die gebruikt hadden kunnen worden om mensen te redden van bittere armoede, hongersnood en ziekte'', aldus kardinaal Cormac Murphy-O'Connor, leider van de rooms-katholieke kerk in Engeland en Wales.
Hij zei verder dat katholieken hun medechristenen in het Midden-Oosten en Afrika onmogelijk met een zuiver geweten een prettige kerst kunnen toewensen, als die niet alles doen wat in hun vermogen ligt om vrede te bewerkstelligen. De Britse deelname aan de invasie en de daarop volgende bezetting van Irak, zijn herhaaldelijk onderwerp geweest van stevige kritiek uit kerkelijke kringen in het land. In Engeland en Wales wonen ongeveer vier miljoen katholieken.
Het invloedrijke Genootschap van Moslimgeestelijken beweerde overigens zaterdag dat Amerikaanse militairen in Irak een soennitische geestelijke gedood hebben toen ze zijn huis in Bagdad binnendrongen. De geestelijken waarschuwden dat het incident de al heersende woede tegen de buitenlandse bezetters verder zal aanwakkeren. Het zou gaan om sjeik Mowaffak al-Douri, die preekt in de Abi Bakr al-Siddiq-moskee in Bagdad.

Israėl

 

Behalve Irak noemde paus Johannes Paulus II ook de situatie in Israėl. Hij verklaarde de ontwikkelingen in het Heilige land met zorg gade te slaan. Hij voegde er echter aan toe ook ,,onwankelbaar geloof'' te hebben in de ontwikkelingen in het Midden-Oosten. Hiermee doelde hij klaarblijkelijk op de verkiezingen die volgende maand in de Palestijnse gebieden plaatshebben en nieuwe kansen bieden voor het vredesproces tussen Israėl en de Palestijnen.
Volgens de 84-jarige paus smachten de mensen overal ter wereld naar vrede. Hij sprak verder de hoop uit dat er een einde komt aan alle vormen van geweld ,,in welke vorm dan ook'' en aan de conflicten in de wereld die makkelijk kunnen uitgroeien tot oorlogen. Hij zei zich ook zorgen te maken over de situatie in Afrika, zoals de Sudanese provincie Darfur en Ivoorkust. De paus riep ook op tot respect voor het individu en voor de verschillende volkeren.
Tot slot sprak de paus zijn traditionele kerstboodschap uit voor de stad Rome en de wereld (urbi et orbi) en deed hij kerstwensen in 62 talen, waaronder het Nederlands. De pauselijke kerstboodschap werd in meer dan zeventig landen rechtstreeks door de televisie uitgezonden, waaronder ook enkele grote islamitische landen. Het was de 27e kerstboodschap die de paus tijdens zijn pontificaat uitsprak. De toespraak van de paus, die aan de ziekte van Parkinson lijdt, was korter dan voorgaande jaren.


A

Syrisch-orthodoxen volgen berichten op de voet

 

Geplaatst: 16 december 2004 07:20, laatste wijziging: 16 december 2004 07:20

door onze redacteur Gerard Beverdam (www.nd.nl)

 

OLDENZAAL - De Assyrische (Aramese)  gemeenschap in Nederland volgt de berichten over een eventuele toetreding van Turkije tot de EU op de voet. Turkije moet de genocide op de christelijke Assyriėrs (Arameeėrs) erkennen en ze het recht op een eigen taal en eigen onderwijs geven. ,,Wij zijn getraumatiseerd.''

 

Vooral ouderen vinden het spannend, zegt Attiya Tunc, PvdA-Statenlid in Overijssel. ,,De hele gemeenschap is ermee bezig. We volgen het nieuws uit zowel Turkije als Nederland. We hopen met z'n allen dat het voorlopig 'nee' blijft, omdat wij helaas nog steeds geen veranderingen in Turkije zien'', aldus Tunc, die in Oldenzaal naar de Syrisch-orthodoxe kerk gaat.
De Assyrische (Aramese) gemeenschap, ook wel aangeduid als Suryoye of Syrisch-orthodoxen, leeft in Turkije, Syriė en Irak, maar een groot deel is de vorige eeuw gevlucht naar Europa. In Nederland woont een belangrijk deel in Twente, en deze heeft kerken in Oldenzaal, Rijssen, Hengelo en Enschede. ,,In Turkije worden de Assyriėrs (Arameeėrs) niet als etnische groep erkend. Ik kreeg onlangs een geluidsopname van een bijeenkomst in de voor ons belangrijke stad Midiat, waar de gouverneur in een zaal vol Assyriėrs (Arameeėrs) ronduit zei: 'Het hele etnische debat is onzin. Wij zijn Turken!' Niemand uit de gemeenschap durft daar dan wat tegenin te brengen. Zo'n land moet je er niet bij willen hebben.''
In de geschiedenislessen op Turkse scholen wordt niets verteld over de Assyriėrs (Arameeėrs), zegt Attiya Tunc. ,,Assyrische (Aramese)  dorpen hebben een Turkse naam gekregen en Assyrische (Aramese)  achternamen zijn verboden. De gemeenschap in Turkije heeft er elke dag last van dat ze niet wordt erkend. Ook over de genocide van begin vorige eeuw op Assyriėrs (Arameeėrs)en Armeniėrs wordt volledig gezwegen, terwijl negentig procent van onze gemeenschap toen is uitgemoord. Dat zou Turkije eerst eens moeten erkennen.''
Het PvdA-Statenlid zegt zich volledig geļntegreerd te voelen in de Nederlandse samenleving, maar met haar etnische groep voelt ze zich nauw verbonden. ,,Dat komt omdat we altijd zijn onderdrukt vanwege etniciteit en geloof, of het nu door Turken, Arabieren of Perzen was. Ik voel me daarom onderdeel van de groep. Net zoals een Jood een etnische identiteit heeft, hebben Assyriėrs (Arameeėrs) dat ook.''
Omdat Turken onzeker zijn over hun eigen geschiedenis, zwijgen ze over andere etnische groepen in het land, stelt Attiya Tunc. ,,Turkije doet net alsof er altijd alleen maar Turken in Turkije hebben gewoond, terwijl Armeniėrs en Assyriėrs (Arameeėrs) er altijd al hebben geleefd vóórdat de Turken kwamen. Dat Turkije huiverig is de Koerden als aparte groep te erkennen, begrijp ik. Het afscheidingsideaal leeft onder Koerden altijd nog. Maar kleine groepen als de onze, zouden gewoon alle rechten moeten worden toegekend. Wij zijn niet meer in staat een eigen land te stichten. Wij zijn uitgeroeid door middel van genocide, dat is gewoon een feit. Het verhaal dat wij dat zelf zouden hebben uitgelokt, is onzin.''
Wanneer Tunc het heeft over het toekennen van alle rechten, bedoelt ze het voeren van de eigen taal en het hebben van eigen media en onderwijs. ,,We hebben vroeger hoog aangeschreven universiteiten gehad. Laatst was ik in het noorden van Irak, op bezoek bij de twee miljoen Assyriėrs (Arameeėrs) die daar wonen. Als je dan ziet dat er eigen scholen zijn waar Assyrische (Aramese)  kinderen onze taal spreken en schrijven, daar krijg je gewoon kippenvel van. Het minste wat Turkije kan doen, is ons die rechten toekennen.'' Overigens wonen er in Turkije slechts zo'n dertigduizend Assyriėrs (Arameeėrs). De grootste groepen wonen dus in Irak (twee miljoen) en Syriė (anderhalf miljoen).
Tunc heeft een dubbel gevoel over de pogingen de EU-lidstaten ervan te overtuigen dat de tijd voor een Turks lidmaatschap niet rijp is. ,,Als je praat met bijvoorbeeld europarlementariėrs, geven ze je vaak gelijk. Maar zie je uiteindelijk de resoluties en stukken, dan wordt er heel vaag over gedaan. Ook wordt er altijd gesproken over 'minderheden'. Daar voel ik me niet prettig bij. Wij voelen ons, omdat we daar altijd hebben gewoond, geen minderheid. Toch krijg je dat label opgeplakt. Aan de andere kant: als we erkend worden als minderheidsgroep, hebben we al heel wat.''
Waarom zwijgt Europa over de genocide - nu zo'n negentig jaar geleden - op de Assyriėrs (Arameeėrs)?, vraagt Attiya Tunc zich af. ,,Wat betreft de Armeense en Assyrische (Aramese)  genocide is Frankrijk het enige land dat tot nu toe de harde eis heeft gesteld dat deze worden erkend. Camiel Eurlings, die het Europees Parlement rapporteerde over Turkije, doet er vaag over: Turkije moet vrede sluiten met z'n verleden, of zoiets. Het lijkt erop dat het zo'n gevoelige kwestie is, dat de meeste betrokkenen er niets over durven zeggen.''
Tunc vindt dat de onderhandelingen met een land als Turkije hard moeten worden gevoerd. ,,Als het zou gaan om een kwestie uit de Tweede Wereldoorlog, zouden we daar als Nederlanders toch ook niet overheen stappen? Soms denk ik wel eens: Turkije, erken het nu gewoon! Dan zijn ze van een hoop gezeur af. De in Turkije woonachtige Assyriėrs (Arameeėrs) streven niet meer naar autonomie, dus schuilt er in erkenning van de genocide geen gevaar voor de Turken'', zegt Tunc, die aangeeft dat nu vooral in Irak wordt gelobbyd voor een eigenAssyrische (Aramese)  gebied.
Als de onderhandelingen met Turkije toch worden geopend, zou dat voor de Oldenzaalse een teleurstelling zijn. ,,Ik hoop dat dan in ieder geval de Kopenhagen-criteria (die onder meer eisen dat de rechten van minderheden goed worden geregeld, red.) zorgvuldig worden getoetst, en er niet van alles door de vingers wordt gezien. Dat zou heel pijnlijk zijn. Vergeet niet dat wij onze geschiedenis met ons meedragen en dat een deel van onze mensen daardoor getraumatiseerd is. Het erkennen van de Assyriėrs (Arameeėrs) als groep en een Turkse verklaring over de genocide zou een grote bijdrage kunnen leveren aan het verwerkingsproces.''
EU-voorzitter Nederland blijft vaag over wat ze nu precies van Turkije verlangt met betrekking tot de Assyriėrs (Arameeėrs) en Armeniėrs, vindt Attiya Tunc. ,,Veel politieke partijen zijn in Turkije op bezoek geweest. Als ze concluderen dat Assyriėrs (Arameeėrs)vrij positief staan tegenover een Turkse toetreding, heb ik mijn bedenkingen. Veel Assyriėrs in Turkije hebben moeilijk kunnen aangeven wat er speelt; ze durfden niet vrijuit te spreken. Misschien is daardoor bij politici de indruk ontstaan dat het allemaal wel meevalt met de problemen van de Assyrische (Aramese)  gemeenschap, maar dat is absoluut niet het geval.''


 

Het bloed der martelaren in een envelop

 

Geplaatst: 06 november 2004 00:05, laatste wijziging: 06 november 2004 00:05

door onze redacteur Aldwin Geluk

 

ERMELO - Het Iraakse echtpaar Yousif en Alia Matti stichtte naar eigen zeggen de eerste kerken onder Koerden. Ondanks doodsbedreigingen, brandstichtingen en tegenwerking, gaan zij gewoon door.

 

In een speciaal vakje in zijn tas zitten twee granaatscherven verpakt in een zakdoek en daar omheen een zakje. Ze kletteren op tafel. ,,Deze komen van granaten die zijn ontploft vlakbij ons huis in Koerdistan'', zegt de Irakees Yousif Matti (50). Ook heeft hij een foto bij zich van een vriend: een vriendelijk ogende breed glimlachende man met een snor, een vrouw en twee jonge kinderen poseren in het zonlicht. Op de volgende foto die op tafel komt is dezelfde man te zien, voorover liggend in zijn eigen bloed. Dood.
Yousif Matti heeft een envelopje bij zich met zwarte schilfertjes. ,,Zie je dat bloed op de foto? Dat heb ik hier, helemaal verdroogd. Ik draag het overal met me mee, als herinnering aan hoe we misschien allemaal moeten lijden om de Naam van onze Heer.''

 

Het echtpaar Matti bezoekt Nederland. De twee spreken vandaag in Barneveld op de jaarlijkse toogdag van Open Doors, een organisatie die zich inzet voor vervolgde christenen.
Yousif Matti diende, zoals veel Iraakse mannen, in het leger van de inmiddels verdreven dictator Saddam Hussein. Hij vocht onder meer in Iran, waarmee Irak in de jaren tachtig strijd voerde. Tijdens zijn omzwervingen als soldaat kwam Matti, die in de Zuid-Iraakse stad Kirkuk opgroeide, al veel Koerden tegen. Ook in zijn eigen woonplaats woonden leden van deze door Saddam onderdrukte bevolkingsgroep. ,,Vlak na de oorlog in Koeweit zag ik in onze wijk in Kirkuk plotseling mensen door de straten rennen. Dat was vreemd, omdat het er altijd heel rustig was. Toen bleken Saddams helikopters boven de Koerdische wijk te hangen, en raketten af te vuren op de burgers. Er kwam een jonge jongen door de straat strompelen, die zijn zwaargewonde grootvader op zijn rug meedroeg. Er brak iets in mij: waarom doden onze soldaten leden van deze bevolkingsgroep, alleen maar omdat zij hun eigen taal willen spreken?''
Matti sprak zijn twijfels over het overheidsbeleid steeds vaker uit, en dat kon in het Irak van Saddam niet ongestraft, vertelt hij. ,,Op een avond kreeg ik een boodschap van een vriend, dat ik op de dodenlijst van Saddam stond. De volgende dag zouden ze me komen halen. In het holst van de nacht ontvluchtten mijn vrouw en ik ons huis. Alles moesten we achterlaten.''
Bezorgd
Matti kijkt naar links, naar zijn vrouw Alia (49); ze reizen vrijwel altijd samen. Alia knikt en kijkt bezorgd, als ze terugdenkt aan de vlucht uit hun huis. Hij vervolgt: ,,We waren in Kirkuk lid van een evangelische gemeente. We wilden naar Koerdistan, naar Noord-Irak dus, om met de liefde van God iets te kunnen betekenen voor die mensen. We mochten niet ontdekt worden op onze reis daar naartoe. Ik heb hier en daar bepaalde mensen wel wat 'giften' moeten geven...'', grinnikt hij.
Eenmaal in Noord-Irak aangekomen, dat toen als 'no fly zone' onder bescherming van de Verenigde Naties stond, kreeg het echtpaar Matti al snel veel werk te doen. Het door de VN beschermde gebied werd gedomineerd door Koerden. Er waren wel christelijke etnische minderheden, zoals de

Assyriėrs (Arameeėrs)  en de Armeniėrs, maar de Koerden waren vrijwel honderd procent moslim, althans in naam.. ,,God opende deuren'', zegt Yousif Matti. ,,Al na een maand diende een delegatie christenen uit het buitenland zich aan met hulpgoederen. 'Is er hier een kerk, die ons kan helpen bij de verspreiding?', vroegen zij. 'Nee', zeiden de mensen, 'maar er is wel een echtpaar dat over de Bijbel vertelt'. Daarmee bedoelden ze ons.''
Matti vertelt - alsof het allemaal erg gemakkelijk ging - dat hij een christelijke boekwinkel begon, dat hij het evangelie verkondigde en getuigde van redding door Jezus Christus, en dat er mensen tot geloof begonnen te komen. ,,Op een gegeven moment realiseerde ik me dat er gemeenten waren ontstaan.''
Dit waren de eerste kerken in het islamitische Koerdistan. Inmiddels tellen de drie Koerdische gemeenten die Matti heeft gesticht, enkele honderden gelovigen, aldus de Irakees. Ook heeft hij drie christelijke radiostations opgericht en drie scholen. En hij heeft plannen voor een christelijk vrouwencentrum.
De voortgang van het werk van de kerk had echter ook een keerzijde. ,,Hoe meer mensen we vertelden over redding door Jezus, hoe meer bedreigingen er kwamen van extremistische moslims'', vertelt de evangelist. ,,Zeker de eerste tien jaar hebben we veel doodsbedreigingen gehad, is de boekwinkel in brand gestoken waarbij vele bijbels in vlammen opgingen. In die tijd zijn broeders vermoord en hebben gewapende bendes onze kerken aangevallen.'' Matti is ervan overtuigd dat de Iraanse geheime dienst enkele moorden op christenen op zijn geweten heeft. ,,Zij willen koste wat kost verhinderen dat mensen Jezus leren kennen als hun Redder.''
Beschermd
Overal draagt Matti foto's mee van de vervolgingen. Hij kan er voor het oog onbewogen over vertellen. Het echtpaar Mattie is zelf ook vele malen bedreigd, maar nooit verwond. ,,Ik word beschermd, daarvan ben ik overtuigd. Er is verschillende keren op mij geschoten, maar nooit werd ik geraakt. Als er groepen mensen kwamen om mij in elkaar te slaan, was ik telkens net vertrokken.''
De Matti's maakten aan de moslims en aan het Koerdische zelfbestuur duidelijk dat zij niet zouden wijken voor geweld en pressie. ,,Eerst probeerde de overheid ons nog weg te krijgen, maar geleidelijk aan is de balans omgeslagen. Ze zien dat wij de bevolking helpen, en dat we rust brengen. Het is nu zelfs zover gekomen dat de overheid ons helpt. Ik heb een kantoor dat eerst aan fundamentalistische moslims toebehoorde. De Amerikanen bombardeerden dat gebouw tijdens de afgelopen oorlog, waarop de fundamentalisten naar de bergen vluchtten en niet meer terugkeerden. De regering heeft het kantoor gerenoveerd en aan ons gegeven.''
Sinds de Amerikanen in Irak zijn, hebben de christenen van Matti's Vrije Evangelische Kerk in Koerdistan ook minder te verduren van fundamentalistische moslims. ,,Die zijn allemaal druk met het tegenwerken van de Amerikanen, waardoor wij meer onze gang kunnen gaan.''
Alhoewel... Deze week kreeg Yousif Matti via e-mail - zo gaat dat tegenwoordig - twee in het Arabisch geschreven dreigbrieven van moslimfundamentalisten toegestuurd. In de ene staat dat iedere vrouw die geen hoofddoek draagt, gedood zal worden, in de andere wordt dezelfde bedreiging geuit in de richting van Irakezen die zich met buitenlandse christenen inlaten. ,,Ach'', zegt Matti, ,,dit soort brieven krijgen we wel vaker. We vertrouwen er door de kracht van het gebed en de leiding van de Heilige Geest op dat God ons hoe dan ook zal gebruiken, bedreigingen of niet.''
Als Matti volgende week weer naar zijn vaderland gaat, wil hij plannen maken om met zijn Vrije Evangelische Kerk terug te keren naar Zuid-Irak, waar hij vandaan komt. ,,De christenen daar hebben het moeilijker dan die in Koerdistan. De kerk daar heeft bemoediging nodig.''


Zware tijden voor Assyrische (Aramese)  christenen in Irak

 

Geplaatst: 20 oktober 2004 09:41, laatste wijziging: 20 oktober 2004 09:41 (www.nd.nl)

door Abraham beth Arsan (zijn echte naam: Ibrahim Tunc)

 

BAGDAD - De oorspronkelijke bewoners van Irak, de Assyrische (Chaldeeuwse)(Aramese) christenen, maken moeilijke tijden mee. Afgelopen zaterdag werden maar liefst zes kerken het doelwit van aanslagen. Begin augustus werden ook diverse kerken aangevallen waarbij toen tientallen kerkgangers om het leven kwamen.

 

Sinds de Amerikaanse invasie in Irak is er sprake van een groeiend aantal ontvoeringen en dodelijke slachtoffers onder de Assyrische christenen. Het gevolg is de vlucht van vele christenen.
Islamitische terroristen proberen met zelfmoordaanslagen en grof geweld het leven onmogelijk te maken en de Amerikanen slaan keihard terug om het verzet te breken. Soms geeft de nacht de bewoners van Bagdad de illusie dat het rustig is. Een dergelijke onwerkelijke nacht was er afgelopen zaterdag; ver in de nacht rond vier uur werd deze rust echter vreselijk verstoord door een gecoördineerde aanval op een aantal kerken in de stad. Overdag maakten de eigenaren van de kerken de balans op: zes kerken werden het slachtoffer van terroristische aanvallen met vooral autobommen.
De aanvallen op de christelijke kerken afgelopen zaterdag kwamen weliswaar niet als een verrassing, maar zorgden weer voor een gevoel van machteloosheid en onveiligheid bij de christenen in Irak. Ook al omdat de regering begin augustus juist maatregelen had genomen om de kerken beter te beschermen.
Niettemin blijft de veiligheidssituatie van de kerken en haar leden uiterst zorgwekkend. De hoogste leider van de grootste kerkgemeenschap in Irak, patriarch Emmanuel Delly, is dan ook hopeloos geworden door de vele aanvallen op de christenen in het land. ,,Als de regering machteloos is, wat kan ik doen?'', vroeg afgelopen zaterdag de patriarch van Babylon zich af.
Minister
Behalve de Armeniėrs behoren de overige leden van de christelijke kerken tot het Assyrische (Chaldeeuwse)(Aramese) volk. Nu leeft dit volk in Irak in grote angst, maar in de oudheid vormde het een machtig rijk met Nineve als hoofdstad.
Ondanks het toenemend geweld is de eerste stap naar erkenning van de Assyriėrs (Arameeėrs) de aanstelling van de Assyrische (Aramese)  Pascale Warda tot minister van Migratie en Vluchtelingzaken. Ze erkent dat de situatie erg moeilijk is. ,,Ik ben inmiddels ruim drie maanden minister en het is een moeilijke baan, omdat de veiligheidssituatie zeer zorgelijk is. Ik neem elke dag een andere route om naar mijn kantoor te gaan. Heel vaak is ons ministerie al aangevallen, wij gaan door met het ontwikkelen van de beveiliging. Overal en voor iedereen in Irak dreigt er gevaar. Ik ga graag de uitdaging aan om ons land en onze natie te dienen. Neem maar van mij aan dat wij het niet zullen opgeven. Ik heb voor deze weg gekozen. Ons volk heeft opofferingen nodig en ik ben samen met andere leden van de Assyrische (Aramese) -Democratische Beweging bereid om ten koste van alles dit volk te blijven dienen.''
Volgens de minister gaan, ondanks de huidige situatie, de Assyrische (Aramese)  christenen een nieuw tijdperk in. ,,Ons volk staat aan het begin van een nieuwe geschiedenis. Na het tijdperk van Saddam begint nu een nieuwe fase voor de christenen. Als wij allemaal bang zijn en doen alsof er geen plek meer voor ons is, dan is het afgelopen met ons. Wij moeten vastberaden in onze missie geloven.''
De optimistische minister behartigt de belangen van haar volk met hart en ziel. ,,De kwestie van de Assyrische (Aramese) christenen is natuurlijk overal aan de orde van de dag waar ik ook naartoe ga; in de regering of daar buiten. Wij krijgen alleen heel vaak van de media aandacht als onze kerken aangevallen worden. Deze aanvallen op onze gebedshuizen dienen stopgezet te worden. De regering heeft al begin augustus maatregelen genomen en nu moeten wij nog meer voorzorgsmaatregelen nemen'', aldus Warde, de enige christelijke minister in de Iraakse interim-regering.
De minister kijkt zelfs vooruit naar de toekomst: ,,Het vraagstuk van de chrsitenen zal uiteindelijk door middel van de toekomstige verkiezingen bepaald worden. De verkiezingen zijn erg belangrijk voor de toekomst van Irak, maar zeker voor de minderheden. En mocht tijdens en na de verkiezingen blijken dat ik niet meer nodig ben dan ga ik rustig aan doen en meer tijd besteden aan mijn kinderen en aan anderen de taken overdragen.''
Christenen in diaspora
Buiten Irak leven miljoenen Assyrische (Aramese)  christenen. ,,Als Assyriėrs (Arameeėrs) buiten Irak maken we ons ernstig zorgen over de situatie van ons volk in Irak. Wij hebben allemaal familieleden en vrienden in het land'', zegt Hormiz Ishaq, vertegenwoordiger van de Assyrische (Aramese) -Democratische Beweging (ADB) in de Benelux. ,,De aanvallen op onze kerken maken duidelijk dat de aanvallers het gemunt hebben op de christenen. Zij proberen hiermee angst te creėren bij de Assyriėrs (Arameeėrs) zodat ze gaan vluchten. Ook is het doel van de aanvallers het conflict te kwalificeren als een strijd tussen moslims en christenen die zou kunnen leiden tot een burgeroorlog in Irak.''
Ishaq betwijfelt of de Amerikanen hiervoor oog zullen hebben naast hun eigen agenda en of ze zich het lot van de Assyrische (Aramese)  minderheid zullen aantrekken en hen beschermen.
De vertegenwoordiger van de ADB heeft een vurige wens inzake Irak. ,,Hopelijk zullen de gewone christenen in Europa en politici ons volk meer helpen om het streven van de Assyriėrs (Arameeėrs) te ondersteunen om zo onze vrijheid en erkenning van ons nationale rechten te verkrijgen.''
Zonder deze rechten zou wel eens het einde van het christendom in heel Midden-Oosten in zicht zijn, denkt Ishaq. ,,Als we in Irak niet beter beschermd worden door de Amerikanen dan kan het plan van de jaren zeventig van de vorige eeuw voltooid worden, namelijk het ontkerstenen van het hele Midden-Oosten. Toen wilden de moslims dat bewust voor de hele regio waar Jezus geboren is. In die tijd was ongeveer twintig procent van de bevolking van het Midden-Oosten christen. Nu is dat slechts twee procent. De Europese en Amerikaanse christenen dienen hun verantwoordelijkheid te nemen en de Assyrische (Aramese)  christenen te steunen, anders zal het christendom vrijwel volledig uit Irak verdwijnen. De Europeanen en Amerikanen moeten niet vergeten dat de Assyrische (Aramese)  christenen goed gebruikt kunnen worden voor het wederopbouwproces van Irak.''


'Kerkaanvallers gingen tegen Mohammed in'

Geplaatst: 09 augustus 2004 07:29, laatste wijziging: 09 augustus 2004 07:29

van onze redactie kerk (www.nd.nl)

 

BAGDAD - De mensen die vorige week zondag bomaanslagen hebben gepleegd op een aantal Iraakse kerken, zijn daarmee rechtstreeks tegen een voorschrift van Mohammed ingegaan.

 

Dat zegt Albert Yelda, een christen die tot het bestuur van het in Londen gevestigde Iraaks Nationaal Congres behoort. Volgens Yeldas heeft Mohammed in de zevende eeuw een firman (verklaring van bescherming) uitgevaardigd voor de Assyrische (Aramese)  christenen. De profeet deed dit omdat hij erg onder de indruk was van de vaardigheden van de Assyriėrs (Arameeėrs) op het gebied van de wetenschap in het algemeen en de geneeskunst in het bijzonder.
Volgens Yelda is de firman in 1847 door de toen Turkse overheersers van Irak vernietigd. Kort daarna vermoordden die 30.000 Assyrische christenen. Overigens werden in 1917 door de Turken zo'n 250.000 Assyriėrs (Arameeėrs) vermoord, samen met meer dan een miljoen Armeense geloofsgenoten.
Ook Saddam Hussein heeft geprobeerd de Assyriėrs (Arameeėrs), van wie een groot deel in Noord-Irak woonde, onder de duim te krijgen. Daartoe heeft hij honderden christelijke dorpen vernield en mensen vermoord. De Amerikaanse predikant - van Assyrische (Aramese)  afkomst - Ken Joseph jr. heeft een geheim rapport van 104 pagina's onder ogen gekregen, waarin een gedetailleerde beschrijving wordt gegeven van acties in de jaren zeventig van de vorige eeuw. Uit het rapport blijkt dat omstreeks 1978 ongeveer 290 dorpen zijn vernield. Bij de verdrijvingen zou onder meer gas zijn gebruikt net als bij de verdrijving van Koerden. Joseph noemt het schokkend dat de verdrijving gebeurde met de stilzwijgende goedkeuring van buitenlandse hulporganisaties.

Terugkeren

Volgens de predikant worden de acties bevestigd door Assyrische (Aramese)  christenen die hij in Bagdad heeft gesproken. Volgens de Assyriėr (Arameeėr) Amir Oraha was het een vooropgezet plan om - met hulp van de regionale Koerdische overheid - alle christenen uit Noord-Irak te verdrijven.
Momenteel wonen in steden als Bagdad en Mosul meer dan 10.000 Assyrische (Aramese)  gezinnen die graag naar hun vroegere woongebied willen terugkeren. Oraha: ,,We hebben de Verenigde Staten, de Iraakse regering en allerlei internationale organisaties om steun gevraagd, maar we worden niet geholpen. De Koerden krijgen heel wat geld, maar wij niets.''
Wellicht daagt er hoop uit Europa. Want europarlementariėr Albert Jan Maat heeft volgens Oraha in een rapport gepleit om geld voor Noord-Irak ook aan de Assyriėrs (Arameeėrs) ten goede te laten komen. ,,Dat is echt nodig. We begrijpen niet dat de Verenigde Staten 180 miljoen dollar hebben uitgetrokken om Koerden te laten terugkeren naar dorpen waaruit wij door Saddam Hussein verjaagd zijn.''


 

Grondconflict in Noord-Irak dreigt te escaleren

Geplaatst: 04 augustus 2004 09:29, laatste wijziging: 04 augustus 2004 09:29

door Jim Lobe (www.nd.nl)

 

WASHINGTON - De aanslepende onzekerheid over territoriale claims in het noorden van Irak dreigt te escaleren tot een conflict tussen Koerden, Arabieren en Turkmenen. De overheid in Irak moet dringend iets ondernemen om verdreven Koerden te laten terugkeren naar hun dorpen en de onder het Baath-regime 'geļmporteerde' Arabieren een toekomstperspectief te bieden.

 

Dat stelt de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch in haar rapport Claims in Conflict - Reversing Ethnic Cleansing in Northern Iraq. Met de overheid zijn in de eerste plaats de Iraakse interimregering van president Iyad Allawi en Amerikaanse troepen in Irak bedoeld. ,,Gerechtigheid moet geschieden voor de slachtoffers van een campagne van etnische zuivering in het noorden van Irak'', stelt Sarah Leah Whitson, directeur van de afdeling Midden-Oosten bij HRW. Wanneer er niet snel een oplossing komt voor de landconflicten, vreest de mensenrechtenorganisatie dat de regio wordt meegesleept in een spiraal van geweld.
Het geduld raakt zo langzamerhand op, stelt het rapport. Tienduizenden niet-Arabieren - Koerden, Turkmenen en Assyriėrs (Arameeėrs) - wachten in tentenkampen rond Kirkuk en Mosul op een kans om terug te keren naar de huizen die ze kwijtraakten onder de 'arabiseringscampagne' van het ten val gebrachte Baath-regime van Saddam Hussein. Duizenden Arabieren die door Koerdisch Peshmerga-milities al uit hun huizen zijn verjaagd, wachten eveneens in tentenkampen op een oplossing voor hun probleem.
Het regime van Saddam Hussein begon medio jaren zeventig met een massale 'arabiseringscampagne' in Noord-Irak. In een gebied tussen de Iraanse grens en de grenzen met Syriė en Turkije werden 250.000 niet-Arabieren met geweld onteigend, om plaats te maken voor Arabieren uit de aangrenzende woestijn van al-Jazeera.
In 1988 volgde de beruchte campagne met gifgas, waarbij 100.000 Koerden omkwamen en honderdduizenden dakloos werden. In de jaren negentig werden nog eens 120.000 mensen verdreven uit Kirkuk en omgeving. Kirkuk geldt voor de Koerden als een religieus centrum.
De invasie van Amerikaanse en Iraakse troepen deed de situatie omslaan. Heel wat Arabieren verlieten op voorhand hun huizen in de gearabiseerde dorpen. Hun plaats is nog niet volledig ingenomen door Koerden, omdat de mensen niet genoeg geld hebben om hun huis weer op te bouwen en omdat er nog geen juridisch kader is om eigendomsconflicten op te lossen.
In Mosul en Kirkuk willen de Arabieren niet zomaar vertrekken, wat leidt tot spanningen, intimidatie en nu en dan ook tot straatgevechten. ,,De Koerden keren terug naar Kirkuk, maar de stad heeft geen plaats om hen op te nemen. Ze leven in verlaten gebouwen en tentenkampen zonder water of elektriciteit'', zegt Whitson. De verdreven Arabieren zijn er niet veel beter aan toe. Ze wonen al dertig jaar in de regio en hebben geen idee waar ze naar toe kunnen.
Beide groepen wachten op een verhuisprogramma en een manier om eigendomclaims juridisch op te lossen. Een door de voorlopige Iraakse regering in het leven geroepen Iraq Property Claims Commission (IPCC) functioneert nog niet. Voor de verdreven Arabieren zijn er geen hulpmechanismen voorzien. ,,Het herstel van het onrecht tegen de Koerden mag niet leiden tot meer onrecht tegen de Arabieren'', waarschuwt Human
Rights Watch.
Uit interviews met Arabieren in het noorden van Irak besluit HRW dat deze de Koerdische claims over het gebied in principe erkennen. Ze willen hun huis echter alleen maar opgeven in ruil voor geld en ondersteuning bij hun zoektocht naar een nieuwe woon- en werkplaats.
IPS
 


 

Powell roept op niet toe te geven aan ontvoerders

Geplaatst: 29 juli 2004 10:16, laatste wijziging: 29 juli 2004 10:16

van onze redactie buitenland (www.nd.nl)

 

BAGDAD - De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell heeft de bondgenoten met troepen of burgers in Irak opgeroepen niet toe te geven aan de eisen van Iraakse rebellen die gijzelaars maken.

 

,We moeten nu geen zwakke knieėn krijgen, waardoor de opstandelingen die bomaanslagen plegen, mensen ontvoeren en onthoofden, kunnen triomferen'', zei Powell tijdens een bezoek aan Hongarije.
De dramatische toename van het aantal ontvoeringen in Irak dreigt de vorming van een nieuwe multinationale veiligheidsmacht te ondermijnen. De veiligheidsmacht moet bescherming gaan bieden aan personeel van de Verenigde Naties en hulpverleners die terugkeren naar Irak.
,,Nog geen enkel land heeft concrete toezeggingen gedaan om troepen te sturen'', zegt een woordvoerder van de VN. De Verenigde Staten hebben verschillende islamitische landen benaderd, waaronder Egypte, Turkije, Pakistan, Bangladesh, Jemen en Jordaniė.
Toen VN-secretaris-generaal Kofi Annan afgelopen week aankondigde dat de Pakistaanse ambassadeur in de VS, Ashraf Qazi, de nieuwe VN-gezant voor Irak wordt, werd gespeculeerd dat de regering in Islamabad dat gebaar zou belonen door troepen te sturen. De Pakistaanse ambassadeur bij de VN liet echter weten dat Pakistan alleen onder bepaalde voorwaarden meedoet. ,,We willen niet het eerste en ook niet het enige land zijn dat troepen stuurt voor de veiligheidsmacht'', lichtte zijn woordvoerder Mansoor Suhail toe. ,,We zullen alleen overwegen mee te doen, als het verzoek afkomstig is van de Iraakse interim-regering, als het gesteund wordt door de VN en als we deel kunnen uitmaken van een gezamenlijke islamitische veiligheidsmacht.''
Vorige maand zei koning Abdullah van Jordaniė dat zijn land wellicht de eerste Arabische staat zal worden die troepen naar Irak stuurt. Maar Jordaniė staat onder zware druk van rebellen om dat niet te doen. Zo heeft een groep rebellen gedreigd de weg tussen Bagdad en de Jordaanse grens te blokkeren en Jordaanse vrachtwagens en burgers te zullen aanvallen als Jordaniė de samenwerking met de VS niet staakt. Een Jordaans bouwbedrijf maakte eerder deze week bekend te zullen stoppen met werk aan een Amerikaanse basis, omdat twee van zijn vrachtwagenchauffeurs in gijzeling worden gehouden.
De Iraakse premier Allawi reist momenteel door het Midden-Oosten om steun te werven voor de te vormen veiligheidsmacht. Hij bezocht tot nu toe Egypte, Libanon en Syriė. Maar zijn pogingen worden ondermijnd door het toenemend aantal ontvoeringen in Irak. Onder de slachtoffers zijn of waren behalve Jordaniėrs onder meer Egyptenaren, Pakistanen, Indiėrs, Kenianen en Turken. De ontvoerders hebben aangekondigd sommigen van hen te onthoofden, als een van die landen besluit troepen te sturen.
De nieuwe VN-gezant zal komende maand ,,met een kleine staf'' naar Bagdad vertrekken. ,,Zij zullen voldoende bescherming krijgen'', aldus Annan. Het meeste VN-personeel opereert momenteel vanuit Jordaniė en Cyprus. Na een aanslag in augustus vorig jaar op het VN-hoofdkwartier in Bagdad, waarbij onder meer de hoge VN-gezant Sergio Vieira de Mello omkwam, besloot de VN het personeel uit Irak terug te trekken.
In Bagdad begint zaterdag het eerste 'democratische experiment' in Irak, als de Nationale Conferentie bijeenkomt. Tijdens deze tweedaagse vergadering van vertegenwoordigers van politieke groeperingen, beroepsgroepen, religieuze groeperingen en stammen zal een Nationale Raad worden gekozen. Die moet de interim-regering van premier Iyad Allawi controleren en de verkiezingen van januari 2005 voorbereiden.
De bijeenkomst was al enkele keren uitgesteld en de Verenigde Naties hadden liever opnieuw enkele weken uitstel gezien om alles goed te organiseren. Maar de Iraakse organisatoren wilden daarvan niet weten. ,,De geloofwaardigheid van het nieuwe Irak staat op het spel'', zei een woordvoerder.
De Nationale Raad zal honderdtwintig zetels tellen, waarvan er twintig zijn voorbehouden voor leden van de voormalige door de Amerikanen benoemde bestuursraad. Een VN-woordvoerder zei dat niet alleen de sjiieten, soennieten en Koerden vertegenwoordigd moeten zijn, maar ook de christenen, Assyriėrs (Arameeėrs) en vele andere bevolkingsgroepen. Een kwart zal vrouw moeten zijn. Overigens zal de groep van de militante sjiitische geestelijke Muqtada al-Sadr niet aanwezig zijn.

 


Bekeerde moslims Turkije wachten op de EU

Geplaatst: 14 april 2004 07:13, laatste wijziging: 14 april 2004 07:13

door Abraham Beth Arsan (www.nd.nl)

 

ANKARA - Moslims die zich tot het christendom bekeren, hebben het moeilijk in Turkije. Gemeenten worden verboden, kerken dreigen te worden afgebroken. Daarom vestigen de vaak nieuwe christenen hun hoop op de toekomst: wanneer hun land de Europese Unie wordt binnengeloodst.

 

Overal tref je in Turkije kerken aan die in het verre verleden gebouwd zijn door de Grieken, Assyriėrs (Arameeėrs)en Armeniėrs. De huidige Turkse metropool Istanbul was dan ook als Constantinopel het centrum van het christendom in de tijd van het Romeinse Rijk. Tot de Eerste Wereldoorlog was een groot deel van het huidige Turkije christelijk. De christenen van weleer zijn in de afgelopen eeuw door onderdrukkingen uit het land verdwenen. Nu wonen er nog slechts tweehonderdduizend christenen in een land met circa 65 miljoen inwoners. Verdwijnt het christendom helemaal uit Turkije of gloort toch nog enige hoop? Inmiddels zijn in heel Turkije de laatste twintig jaar ruim vijfduizend moslims bekeerd tot het christendom. Maar gemakkelijk gaat het niet. Een gesprek met de nieuwe christenen temidden van de resten van het Ottomaanse Rijk.
Turkije wil graag lid worden van de Europese Unie. Maar dit schept ook verplichtingen, bijvoorbeeld jegens de tot het christendom bekeerde Turken. Tot op heden gaat dit niet gemakkelijk. Nieuwe christenen in het land wordt het leven zuur gemaakt, vooral door de plaatselijke autoriteiten. Maar liefst twintig kerken van de nieuwe christenen zijn betrokken in rechtzaken en bedreigd met sluiting. Een van deze kerken is de Protestantse Kerk in Diyarbakir in Zuidoost-Turkije. Op 12 april, Paasmaandag dus, dient de oprichter van deze kerk, Ahmet Guvener, voor de rechter te verschijnen. Omdat hij volgens justitie in Diyarbakir zonder toestemming een kerk heeft geopend.


Naar aanleiding van deze zaak hebben afgelopen maandag de SGP en de ChristenUnie schriftelijke vragen gesteld aan de Minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot. Beide fracties verzoeken de minster om van zijn diplomatieke contacten gebruik te maken om deze zaak bij de Turkse autoriteiten in Ankara aan de orde te stellen. ,,Zodat de belemmeringen die deze gemeente en haar voorganger ondervinden uit de weg geruimd kunnen worden'', aldus de verklaring van beide fracties.


De Protestantse Kerk in de Koerdische hoofdstad Diyarbakir ligt in een oude wijk van de stad. Met de auto is het een hele klus om deze kerk te bereiken. De straten van de wijk zijn duidelijk niet gemaakt voor het vervoer op vierwielers maar voor ezelwagens. Onderweg naar de nieuwe kerk wordt aan de taxichauffeur - een van de tweeduizend in deze stad - de vraag gesteld wat hij vindt van de bekeerde christenen. De Koerdische islamitische taxi-chauffeur reageert met enige verbazing en hij vraagt zich af waarom ze bekeerd zijn. ,,Onze godsdienst is toch de beste? Of zijn ze bekeerd voor het geld?''


Eenmaal bij de kerk blijkt dat er niet één kerk is, maar twee kerken op drie meter afstand van elkaar. De andere kerk is van de Assyriėrs (Arameeėrs). Het gebouw van de nieuwe christenen is nieuw. Het is gebouwd in 2001. Binnen bevindt zich een groep jonge christenen, onder wie een meisje van twintig jaar oud. Waarom is zij christen geworden? ,,Ik ben eerst atheļst geworden. Daarna bestudeerde ik verschillende godsdiensten en via de broer van mijn vriendin kreeg ik een bijbelboek. Na het lezen van de Bijbel ben ik christen geworden, ondanks de problemen met mijn familie en omgeving. Mijn moeder dreigt mij uit huis te zetten als ik niet stop met het lezen van de Bijbel en sommigen van mijn klasgenoten hebben mij vooral in het begin gepest. Maar Jezus heeft mij geleerd altijd optimistisch te blijven'', aldus de nieuwe christen Suzan Erik.

 

Inmiddels is de 39-jarige voorganger van de kerk, Ahmet Guvener, in Diyarbakir aangeschoven aan de tafel samen met één van zijn vijf kinderen. Hij laat meteen de aanklacht van de Officier van Justitie zien. Het misdrijf is: het openen van een kerk zonder toestemming. Justitie geeft als reden voor de aanklacht dat de kerk gebouwd is zonder het bestemmingplan van de gemeente in acht te nemen. ,,Dit is de officiėle versie van het verhaal. In werkelijkheid vinden de Turkse autoriteiten het niet leuk dat wij een kerk gebouwd hebben'', zegt de voorganger.
Hij vindt de komende rechtzaak heel erg belangrijk. ,,De uitspraak van 12 mei aanstaande is van groot belang voor de situatie van al onze kerken in heel Turkije. Een uitspraak zowel in positieve als negatieve zin kan gevolgen hebben voor de andere rechtzaken in de rest van Turkije. Als wij in Diyarbakir een gunstige uitspraak van de rechter krijgen dan moeten alle rechters elders in het land deze jurisprudentie volgen.'' Verder vertelt Guvener dat zij geen problemen hebben met de moslimburen van de kerk. Hij hoopt dat Turkije in de toekomst meer kennis maakt met de Bijbel: ,,Wij houden van ons land en hopen dat het hele land verlost wordt door Jezus''.
In Diyarbakir hebben zich tot dusver ongeveer zestig moslims bekeerd tot het christendom.

Turks gebak

Problemen hebben de nieuwe christenen niet alleen in Diyarbakir. Ook in Istanbul zijn de christenen in de afgelopen twee decennia het doelwit van de politie geweest. Een autoriteit op dit gebied en tevens slachtoffer van de Turkse politie is de Assyrische (Aramese)  protestantse voorganger Behnan Konutgan. Hij zet zich al dertig jaar in voor de christenen in Istanbul en in de rest van het land. Tot vorig jaar was hij voorzitter van de Protestantse Kerk in Turkije. Maar het werk ging hem niet gemakkelijk af. Hij is in de afgelopen dertig jaar maar liefst vijfentwintig keer door de politie aangehouden en vijf keer is daarbij zijn paspoort in beslag genomen. Soms duurde een aanhouding een dag, maar meestal een week. Hierbij is hij vaak gemarteld.
Waarom is Konutgan zo vaak aangehouden? ,,Ik was in het begin als docent werkzaam en vertelde aan studenten ook graag over de Bijbel. Om deze reden werd ik door de politie gevangen genomen en gemarteld. Tijdens een marteling door de politie heb ik de daders gezegd dat als ze mij in vijf stukken zouden hakken, elk stuk van mij tegen hen zou zeggen: ik hou van jullie. Dat is ons geloof, vertelde ik de agenten. Ik heb ze gezegd dat ik voor hen zou bidden. Een keer werd ik zeven dagen door de politie vastgehouden zonder me te kunnen verschonen. Na mijn vrijlating ben ik in nieuwe schone kleding en met Turks gebak naar het politiebureau teruggegaan. Ik heb ze verteld dat ik geen terrorist ben, maar een christen en dat ik van hen hield.''
Sinds 1987 is Konutgan niet meer gevangen genomen. Betekent dit meer vrijheid voor de nieuwe christenen in Istanbul? ,,Ik werd de laatste jaren niet aangehouden, maar wel door de geheime politie continu achtervolgd. Ze hebben gezien dat wij geen strafbare feiten begaan. Nu hebben wij goede contacten met de Turkse geheime dienst, de MIT, en we vertellen hen dat wij niets te verbergen hebben.''

Meerderheid

Een ruime meerderheid van de leden van de Protestantse Kerk in Turkije, ruim negentig procent, bestaat uit nieuwe bekeerde moslims die voor het christendom gekozen hebben. In 1973 begon Konutgan met zijn werk. ,,Wij waren destijds een kleine groep gelovigen van 15 personen. In 1980 hadden wij één kerk in Ankara en twee kerken in Istanbul. Wij hadden toen nog maar vijftig leden. Inmiddels is dat uitgegroeid tot zesduizend. Vanaf 1990 is er meer groei gekomen. Wij konden meer bijbels verspreiden en hadden een radiostation. Niettemin moet men niet vergeten dat wij tot vorig jaar heel moeilijk ons werk konden doen in Turkije. De laatste drie maanden is er pas sprake van enige vrijheid. De problemen die wij nu nog hebben dateren dus veelal uit het verleden. Er lopen nu in heel het land rechtzaken tegen onze kerken. Justitie geeft heel vaak het lokale bestemmingsplan op als reden. Ook is onlangs beslag gelegd op een Armeens Evangelische Kerk en haar bezittingen. Wij zijn daarvoor naar het Europese Hof voor de Rechten van de Mens gestapt.''
De christenen in Turkije hebben ook contacten met Europese politici. Zo heeft Konutgan met de toenmalige minister van Buitenlandse Zaken Jaap de Hoop Scheffer gesproken over de situatie van de christenen in Turkije. ,,Ik heb hem verteld dat een deel van ons uit het Oosten van het land komt en Assyrische (Aramese)  protestanten zijn. Ik heb de minister gevraagd om Turkije te vragen ons niet langer als tweederangs burgers en als ongelovigen te zien.''
Ondanks de problemen die de protestanten met de autoriteiten hebben, hoopt Konutgan dat Turkije lid wordt van de Europese Unie. ,,Als Turkije geen lid wordt van de EU, is de kans groot dat het land naar het Oosten opschuift. En dit kan dan tot meer afkeer leiden jegens de christenen. Wel denk ik dat er nog honderd jaar nodig is voordat Turkije de Europese waarden en normen overgenomen heeft.'
Ook Isa Karatas (35), de woordvoerder van de Turkse Protestantse Unie en uitgever van christelijke literatuur, denkt dat een eventueel Turks lidmaatschap van de EU positief zal zijn voor de christenen. ,,De EU dient wel scherper te zijn op de stappen die Turkije neemt'', zegt Karatas, die elke twee maanden het blad Gercege Dogru uitgeeft. In de afgelopen moeilijke periode heeft hij ook twee boeken geschreven. Samen met Konutgan is Karatas de meest bekende christen die de Bijbel aan de grote massa probeert uit te leggen. Volgens Karatas is de verspreiding van het christendom in Turkije de laatste jaren gemakkelijker geworden. Hij maakt een vergelijking: ,,In 1983 was het bijna onmogelijk om op de boekenbeurs een bijbel op de tafel te presenteren. Nu is het zo dat wij hetzelfde boek zelfs op straat kunnen verkopen.''
Door het verkondigen van het geloof heeft Karatas persoonlijk ook flink geleden. ,,Gevangen ben ik niet geweest, wel heb ik mijn huwelijk destijds uitgesteld, voor het geval dat ik gevangen zou worden genomen.''

 

De problematiek van de bekeerde moslims in Turkije komt ook aan bod in het EO-radioprogramma 'Kerk in beweging', vanavond om 22.00 uur op 747 AM.

 


Rellen in noorden van Syriė

Geplaatst: 16 maart 2004 23:25, laatste wijziging: 16 maart 2004 23:25

van onze redactie buitenland (www.nd.nl)

 

ANKARA/JERUZALEM - Syrische veiligheidstroepen hebben gisteren zeker zeven Syrische Koerden doodgeschoten tijdens een herdenkingsceremonie van de Iraakse gifaanval op de Iraakse stad Halabja in 1988. In de noordoostelijke provincie Hasake heerst chaos en anarchie, meldden ooggetuigen.

 

Een onbekend aantal mensen raakte gisteren gewond, zo berichtte het Turkse persbureau Anatolia. Volgens het Turkse persbureau, dat zich baseert op lokale bronnen in buurland Syriė, werden in de stad Aleppo zeker drie Koerden gedood en in de stad Afrin zeker vier toen veiligheidstroepen het vuur op de menigte opende.

 

De Israėlische krant Ha'aretz meldde gisteren dat aanhangers van president Assad in de stad Kataniya een onbekend aantal Koerden doodden. Syriė kent een Koerdische minderheid van circa een miljoen mensen. In Kataniya is tien procent van de bevolking van Koerdische afkomst. De meesten zouden de stad zijn ontvlucht.

 

Vrijdag raakten Syriėrs en Koerden al slaags bij een voetbalwedstrijd. Bij het duel tussen Kameshli en gastploeg Deir-al-Zour gooiden fans van de tegenpartij met stokken en stenen naar aanhangers van de thuisploeg. Op de tribunes brak paniek uit. Toeschouwers dromden samen om zo snel mogelijk het stadion te ontvluchten.

 

Koerdische fracties organiseerden zaterdag een begrafenis voor de Koerdische doden, die leidde tot demonstraties en rellen. Overheidsgebouwen werden in brand gestoken. Ook ziekenhuizen, gebouwen van de veiligheidsdienst en scholen moesten het ontgelden. Bij de rellen pakte de politie honderden Koerdische Syriėrs op. Binnen twee dagen vielen negentien doden, onder wie drie kinderen die onder de voet werden gelopen en vertrapt.

 

Een vertegenwoordiger van de Assyrische (Aramese) Democratische Organisatie (ADO) in Nederland reageerde bezorgd op de gebeurtenissen. ,,Angst heerst er vooral bij de christelijke minderheid van de Assyriėrs (Arameeėrs). Zij zijn bang het slachtoffer te worden van het conflict tussen de Arabieren en Koerden.''


Iraniėrs zoeken naar God

Geplaatst: 24 januari 2004 00:51, laatste wijziging: 24 januari 2004 00:51

door Hilbrand Rozema

 

De schok van de aardbeving in Bam, in de kerstnacht, werd tot in Almere gevoeld. Daar houdt de Iraanse Kerk in Nederland, met elke zondag zo'n vijftig bezoekers, vieringen in het Perzisch en Engels. De gemeente is geschokt door de ramp.

 

Maar in de streng-islamitische republiek zijn er de laatste jaren ook enkele lichtpunten. ,,Het Iraanse volk is steeds sterker op zoek naar zingeving. Ik ben bijna verbaasd als een Iraanse asielzoeker in Nederland nķet openstaat voor het evangelie'', zegt een
betrokkene.
De stad Bam is een deel van zijn persoonlijke geschiedenis, zegt Farshid Seyedmehdi (34). Hij is lid van de evangelisch georiėnteerde kerk in Almere. ,,Ik heb er een jaar gewoond, mijn broer is er afgestudeerd. Toen ik hoorde van de aardbeving kon ik er nachten niet van slapen. Ik kan bijna niet geloven dat het tweeduizend jaar oude kasteel, waar ik veel foto's van heb gemaakt, helemaal in puin ligt.''
Iraanse christenen in Europa en Amerika constateren de laatste jaren groeiende openheid voor het evangelie in de islamitische republiek. Er is in het hele land een enorme, wijdverbreide teleurstelling over de wrede en corrupte erfenis van de ayatollahs en hun revolutie van 1979. Maar informatie krijgen over de werkelijke situatie in dit gesloten land is moeilijk; de zegslieden willen immers niemand in gevaar brengen.
Nederlandse Iraniėrs werken onder meer samen in 222 Ministries, een zendingsorganisatie genoemd naar 2 Timoteüs 2:2 (zie www.iranianchurch.nl). Zij proberen, net als Iraniėrs in andere landen, noodhulp in Bam te steunen. In de kleine Nederlands-Iraanse kring, maar ook in het buitenland - in Duitsland wonen er honderdduizend - voelt men zich sterk bemoedigd door Jeremia 49: 34-39. Daarin staat dat ,,de boog van Elam verbroken wordt'', de koning van zijn troon gestoten wordt, en de mensen uit die regio, op de grens van Irak en Iran, over de hele wereld verstrooid raken. In het einde der dagen, zo besluit deze korte en eenmalige profetie over 'Elam', zal het volk weer bijeenkomen.
De predikant van de Almeerse gemeente: ,,Zo'n verstrooiing over de hele wereld als we vandaag zien, is het Iraanse volk nog niet eerder overkomen. Het begon na de islamitische revolutie in 1979. Wie weet wat er nog verandert als de hervormingsgezinden in het parlement de macht krijgen.'' Andere christenen betwijfelen de exegese over verstrooiing en terugkeer in onze tijd: ,,Er staat buiten die ene melding van 'Elam' sowieso al heel veel in de Bijbel over Perziė'', zegt Jenö Sebök van zendingsorganisatie Open Doors. ,,Dan hecht ik meer geloof aan de exegese die de Koerden, het bergvolk dat deels ook in Iran woont, geeft. Koerden geloven dat ze afstammen van de bijbelse 'Meden'.''
Aramees
De religieuze dwang van de dictatuur werkt het tegenovergestelde uit van wat het regime beoogt. De volharding van christenen die het erg moeilijk hebben, blijft niet onopgemerkt, bevestigen betrouwbare bronnen. De druk van de overheid is echter wel zo zwaar, dat sommige traditionele kerken, de Armeens-orthodoxe en de Chaldees-katholieke, geen bekeerlingen werven.
Enkele jaren geleden verbood de regering de Chaldese (Assyrische) (Aramese) kerk, vieringen in het Farsi (Perzisch) te houden. Zolang deze traditionele gemeenschap, volgens officiėle cijfers zo'n 2800 mensen, zich strikt houdt bij het stokoude Aramees als liturgische taal, knijpt het regime een oogje dicht. Hulp uit het buitenland, van rooms-katholieke zijde, is er alleen bij restauratie van enkele oude gebouwen.
Etnische minderheden in Iran krijgen sterke steun van hun eigen mensen vanuit het buitenland. Armeniėrs helpen de Armeense kerk, Assyriėrs (Arameeėrs) krijgen schaarse steun van Europese rooms-katholieken. Beide groepen blijven echter nietige taal- en cultuureilandjes in een moslimzee, en leiden een kwijnend bestaan. Zij lijden onder voortdurende discriminatie en intimidatie, en lopen leeg door emigratie.
De protestantse en evangelische christenen staan - in sommige gevallen - meer open voor bekeerde moslims dan deze traditionele kerken, wat allesbehalve zonder gevaar is. De afgelopen vijftien jaar werden de resterende anglicanen, pinksterchristenen en presbyterianen gericht vervolgd door de Iraanse overheid.
Dorst
Rein van Dalen (32), gehuwd met een Iraanse, tekent de sfeer in het land met een voorbeeld: ,,In de kranten worden foto's en lovende verhalen afgedrukt van mensen die christen-af zijn en moslim werden.''
Hij heeft echter ook gemerkt dat je maar een kik hoeft te geven of mensen op straat willen meer weten over het geloof. ,,Je proeft echt een grote dorst naar verandering; Iraniėrs hebben nu jaren moeten aanzien hoe langzaam de politieke hervormingen van binnenuit gaan. Men zoekt naar alternatieven in de persoonlijke levenssfeer. Het christelijk geloof is een van de opties. Ik ben zelf socioloog, maar kan het niet alleen sociologisch verklaren. Het is ook een geestelijke honger. Ik ben bijna verbaasd als een Iraanse asielzoeker in Nederland nķet openstaat voor het geloof. Iraniėrs zijn steeds sterker op zoek naar zingeving.'' Van Dalens vrouw heeft destijds New Age onderzocht, transcendente meditatie en andere occulte vormen van 'jezelf met god in contact brengen'. ,,Een tante nam voor haar, vanuit de Verenigde Staten, een bijbel mee naar Iran, die mijn vrouw daar ging lezen. Maar toen ze meer wilde weten, stuitte ze op dichte deuren. De Armeense kerk wilde of kon haar niet verder helpen. Alleen het kerkgebouw mocht ze bezichtigen, vragen stellen kon niet.''
Elke bevolkingsgroep moet dus kennelijk bij zijn eigen leest blijven en geen bekeerlingen maken - dat is het stugge ordeningsprincipe waarmee vanuit Teheran wordt geregeerd. ,,Toen ik Iran bezocht, mocht ik niet eens een synagoge bezichtigen, omdat ik geen Jood ben.''
Innerlijke vrijheid
Waarom is er juist bij Iraniėrs zo'n sterk verlangen naar innerlijke vrijheid? Dat vraagt Van Dalen zich ook af. ,,De naburige Afghanen spreken deels ook Farsi, maar zijn veel geslotener. Misschien komt het mede omdat Iraniėrs een oude, zelfbewuste beschaving zijn. Het zit ze in de genen. Velen zijn geboren kunstenaars, met een antenne voor dichtkunst en literatuur. Een heel gevoelig volk dat een antenne voor het bovennatuurlijke lijkt te hebben. Ik ken geen volk dat zoveel droomt als Iraniėrs, letterlijk, 's nachts. Je hoeft een Iraniėr zelden te overtuigen dat God echt bestaat en dat er meer is. De keerzijde is dat zij ook met heel hun passie moslim worden. Denk aan de hysterische taferelen na het overlijden van Khomeiny. Dat is de andere kant van dezelfde medaille.''
In de huidige zoektocht naar vrijheid in de persoonlijke levenssfeer is er nog een keerzijde. Volgens Van Dalen gaan mensen via de achterdeur, om aan de strenge regeringsnormen te ontsnappen, van alles uitproberen. Drugsgebruik valt daaronder, maar ook een toename van overspel.
Geheime dienst
De Gereformeerde Zendings Bond (GZB) bevestigt de groeiende openheid in Iran. De jonge kerkleiders die de GZB ondersteunt, worden vrijwel dagelijks gebeld met vragen over het evangelie. Rutger Mauritz: ,,Zij maken per gesprek de afweging om wel of niet door te praten; soms is het iemand van de geheime dienst, of een Iraniėr die alleen maar wil emigreren.'' De moord op drie oudere protestantse voorgangers begin jaren negentig heeft de bloei van de kerk bevorderd.
Overigens heeft de zendingsbond gehoord dat bij de aardbeving Iraanse christenen zijn omgekomen die samen een huisgemeente vormden. Het zou gaan om dertig mensen.

De christelijke satellietzender Sat7 zendt in het Farsi uit vanaf Cyprus. Trans World Radio zendt ook dagelijks radio uit op korte en middengolf. Wie goede ontvangstapparatuur heeft, kan in de avonduren, hoewel de zenders gericht staan op Iran, programma's opvangen op 1275 kiloHerz, 9960 kHz, 864 en 1395 kHz. Diverse christelijke organisaties bevestigen dat de interesse voor het evangelie in Iran groeit. Dat blijkt uit brieven van radioluisteraars of televisiekijkers, dikwijls met het verzoek bijbels toe te sturen. Satellietschotels zijn verboden maar worden alom verdekt opgesteld. Het zou zelfs gaan om zeven miljoen illegale schotels.
Een van de leden van de Iraanse gemeente in Almere zegt: ,,Ik denk niet dat de Iraniėrs zich na de aardbeving in Bam van God zullen afkeren. Het zal eerder andersom zijn. De openheid is groter, het is een mogelijkheid om over God te vertellen, en juist in deze nood zoeken mensen naar God. Ik geloof dat Hij ook met deze ramp een plan heeft. De kerken in Iran zijn actief bezig met het helpen van hun landgenoten.''


 

Assyriėrs pleiten voor erkenning van genocide

Geplaatst: 31 juli 2003 21:55, laatste wijziging: 31 juli 2003 21:55

van onze redactie politiek (www.nd.nl)

 

DEN HAAG - Tijdens een demonstratie in Den Haag pleitten Nederlandse Assyriėrs (Arameeėrs) gisteren voor erkenning van de moord op ruim een half miljoen Assyriėrs (Arameeėrs) door de Turken in 1915.

 

Ook stelden ze dat Turkije vanwege haar minderhedenbeleid nog niet tot de Europese Unie kan toetreden.
Tijdens de genocide van 1915 zijn er ruim twee miljoen christenen, onder wie Armenen, Grieken en Assyriėrs (Arameeėrs), omgebracht, betoogden de demonstranten. De massamoord op de Armeniėrs heeft de laatste tijd in de aandacht gestaan, mede door de inzet van oud-Kamerlid Leen van Dijke (ChristenUnie). De massamoord onder de Assyriėrs (Arameeėrs) krijgt minder aandacht, erkent Hatun Erksen van de Stichting Assyria. ,,Wij zijn met minder mensen en hebben geen eigen land achter ons.''
In Nederland wonen ongeveer 25.000 Assyriėrs (Arameeėrs), van wie de meesten christen zijn. Het aantal Assyriėrs (Arameeėrs) in Turkije is sterk afgenomen als gevolg van de Turkse houding. De Assyriėrs (Arameeėrs) riepen gisteren het Nederlandse parlement op de Assyrische (Aramese) genocide uit 1915 te erkennen en internationaal op de agenda te plaatsen. Ook vinden ze dat Turkije nog steeds ,,een politiek van ontkenning'' voert. Met het oog op toetreding tot de EU voert Turkije weliswaar hervormingen door om de rechten en vrijheden van burgers te versterken, maar ,,die komen alleen ten goede aan het Koerdische volk en sluiten hiermee het Assyrische (Aramese) volk uit''.
PvdA-Kamerlid Bert Koenders nam gisteren een petitie van de Assyriėrs (Arameeėrs) in ontvangst en beloofde deze verder te verspreiden. Volgens hem is er ,,geen twijfel over mogelijk'' dat er een massamoord op de Assyriėrs (Arameeėrs) heeft plaatsgevonden en dat het Assyriėrs (Arameeėrs) volk gedurende veel jaren ,,ernstig heeft geleden''. ,,De feiten die u aandraagt wijzen op een open wond in de geschiedenis van in ieder geval Turkije, maar ook andere landen in de regio.'' Volgens Koenders is het van belang dat Turkije ,,een nieuwe dialoog'' met de Assyriėrs (Arameeėrs) aangaat. Ook gaf hij toe dat het land alleen tot de EU kan toetreden als het de mensenrechten erkent. Het PvdA-Kamerlid vermeed te spreken over 'genocide' en nam bewust het woord 'massamoord' in de mond. Ook meent hij dat het onnodig is dat Nederland de moorden officieel erkent. ,,Het gaat erom dat Turkije dat doet.''

 

 

********************************


Hier kunt U zich aanmelden voor ons nieuwsbrief

 

Copyright © Aram-Naharaim Organisatie

 

 

Brieven aan de overheden en internationale organisaties

 

Arabische Vertalingen: الترجمات العربية

 


 Kolonialisme: Ondergang en diaspora van het Aramese volk.

 

Aramese Geestelijke / Lichamelijke Genocide

 

Nepnieuws over de Arameeėrs:

 Arameeėrs in de Media

 

9-2-2015: De diep gewortelde demonische haat tegen de Aramese inheemse natie

 

8-8-2014: Waarom zijn de "Assyriers" heel belangrijk voor de illuminatie satanisten?

 

22-6-2011: Professor David Gaunt: Hoe kolonialisme en geestelijke vernietiging van een volk wordt goedgepraat en gereduceerde tot meningen over naamgeving. Subtiele kruistochten van professor David Gaunt tegen het Aramese volk en het voortzetten van geestelijke genocide. Hoe de Aramese lichamelijke genocide wordt misbruikt om de geestelijke genocide op het Aramese volk goed te praten.

 

5-10-2009: De koloniale geestelijke machten en de vernietiging van het Aramese inheemse christendom in het Midden-Oosten in het algemeen, en in Irak in het bijzonder.

 

17-4-2009: De voortgaande kolonisatie van Turkije, de Arameeėrs, de Koerden, de Armeniėrs, Pan – Arabisme en Islamisme.

 

23-3-2009: Westers Europese Koloniale Haat en Kwaadaardigheid tegen de Arameeėrs en de Oriėntaalse christendom.

 

9-4-2008: Door alle ellende heen: Wonderen gebeuren in Irak

 

2-2-2008: De Aramese socioloog Fuat Deniz werd niet door de Turken, maar door z’n neef van vaderskant afgeslacht

 

3-1-2008: Is Zweden voorwaarden aan het scheppen voor een nieuwe Aramese Genocide? Geestelijke kruistochten van professor David Gaunt tegen de Aramese natie

 

26-9-2007: Betoog voor de Unificatie van de Arameeėrs: Brief aan VS en Franse Presidenten, Premier Verenigde Koninkrijk

 

12-7-2007: De Evangelische Omroep en de terreurcampagne van de Baptistische Dominee Ken Joseph

 

2-7-2007: De Arameeėrs zijn slachtoffers geworden van haatgenerende daden

 

6-12-2006: Na de Amerikaanse, nu de Nederlandse “Christenen”:  Geestelijke Kruistochten tegen de Aramese natie

 

9-10-2006: Aanval op de Aramese erfgoed door twee "Christelijke" omroepen: EO en NCRV

 

23-9-2006: De Anglicaanse Kerk en de erkenning van de Aramese Geestelijke Genocide: Oproep aan de aartsbisschop van Cantebury

 

13-5-2006: Is er een Assyrische kwestie in Irakese Koerdistan?

 

10-8-2005: De Aramese opleving zal het schaakbord van het Midden-Oosten transfigureren

 

2-8-2005: Moderne Irakese geschiedenis. De Arabische Meerderheid en De Minderheden

 

28-6-2004: De bron van oorlogen en tirannie: de Pan-Arabische valsheid