Monofysiet - Jacobitische Kerk

Sommige Arameeërs noemen zich in onze dagen "Assyriërs", dit vanwege de haatzaaiende geestelijke koloniale activiteiten van de Westerse missionarissen en diplomaten in het Midden-Oosten in de 16e en 19e eeuw. Andere Arameeërs zijn bekend geworden als "Chaldeeërs". Ze zijn echter allemaal Arameeërs. Overal waar U het woord "Assyriërs" tegenkomt dient U het als Arameeërs te lezen. In Turkije zijn de Arameeërs bekend geworden als “Süryani” en in Arabische als “Al-Suryan”

Monofysiet - Jacobitische Kerk

Jacobitische Kerk

Deze term werd gebruikt om de aanspraak van de Syrische kerk op Antiochië als de eerste zetel van Apostel Petrus te ontwortelen. Jacobus Baradeaus was een grote organisator uit de 6^e eeuw die de Syrische Kerk van Antiochië nieuwe leven heeft ingeblazen. Als je nu spreekt van,, Jacobitische” kerk dan betekent dat deze kerk is ontstaan in de 6e eeuw en dus kan men geen aanspraak maken op Antiochië. Deze ketterse benaming werd in het Westen met name door de katholieke kerk verheerlijkt en hun boeken vereeuwigd. De aanspraak van de Syrische kerk op de stoel van Antiochië als de eerste zetel van Petrus is altijd een doorn geweest in de ogen van de Katholieke kerk, met name de gezagdragers; terwijl de Bijbel toch duidelijk maakt at Petrus, Paulus, Barnabas en anderen echt wel een tijd lang in Antiochie verbleven.

Profgessor Sebastian Brock zegt in deel 3 van de verborgen Parel omtrent deze geestelijke oorlog voering,, Een andere term waarmee de Syrisch-Orthodoxen herhaaldelijk door mensen buiten de Kerk zijn aangeduid, is ‘Jacobieten’. Dit begon als een aanduiding voor Jacob Baradaens, de zesde- eeuwse Syrisch-Orthodoxe bisschop van Edessa, die, tegen de wens van de Romeinse Keizers; erin slaagde grote aantallen Syrisch-Orthodoxe geestelijken te wijden. De term ‘Jacobiet’ was bedoeld om te suggereren, dat de Syrisch-Orthodoxe Kerk niet terugging tot apostolische tijden, maar in de zesde eeuw met Jacobus begon als een afvallige groep (zoals zij nog altijd in Westerse leerboeken worden afgeschilderd). Omdat de term in de Middeleeuwen zeer wijdverbreid voorkwam in het Midden-Oosten, reageerden de Syrisch-Orthodoxen door Jacobus te identificeren met de Apostel Jacobus, waarmee ze de polemische angel verwijderden die door hun tegenstanders was bedoeld enz…………

Monofyiet

Een andere ketterse benaming waarmee de Syrische Kerk, de Armeense kerk en de Koptische kerk worden aangeduid is de term ,,monofysiet”. Deze kerken hebben de oecumenische verklaring van de concilie van Chalcedon in 451 verworpen. De tegensstaanders hebben hen toen geprobeerd zwart te maken door van ,,Monofysiten” te spreken- dat is een theologische term die slechts een natuur van Jezus erkent, namelijk dat hij God alleen is. Echter nog de Syrische, nog de Armeense, nog de Koptische kerk hebben deze leer aangehangen. In tegendeel, ze erkennen allemaal de Godheid en de mensheid van Jezus Christus. Echter door de agressieve propaganda van de Katholieke is deze ketterse benaming gemeengoed geworden in het westen. Ondanks dat het een achterhaalde benaming is; wordt het nog steeds door sommigen hardnekkig gebruikt ter aanduiding van ons kerk. Zo’n iemand is bijvoorbeeld Professor Herman Teuele van de Universiteit van Nijmegen. Het meest vernederende is dat als het gaat om de Oosterse- Christendom, dat meneer Teule hemzelf wordt uitgenodigd om uitleg te geven; terwijl de oosterlingen simpelweg aan de kant worden gezet.

Het ketterse begrip ,,Monofysiet” wordt haarfijn door Professor Sebastian Brock onderuit gehaald in deel 3 van de Verborgen Parel. Hij zegt ,, Nog een gevolg van het terzijdeschuiven van de Oosters- Orthodoxe Kerken en de Kerk van het Oosten door de Westerse Kerken van de Chalcedonische traditie is, dat er vaak op geringschattende manier naar deze Oosterse Kerken werd verwezen. Het is een bekende polemische techniek, om een tegenstander visies toe te dichten die hij niet heeft, door hem als extremer voor te stellen dan hij in werkelijkheid is (zo worden socialisten vaak afgeschilderd als communisten en conservatieven als fascisten, enz.) Zoiets was precies wat er gebeurde met de Westerse benamingen voor de niet-Chalcedonische kerken: de kerk van het oosten is regelmatig, maar (zoals we zullen zien) zeer onjuist de ‘Nestoriaanse Kerk’ genoemd; de Oosterse Orttodoxe Kerken kregen het etiket ‘Monophysieten’, waardoor er wel verwarring moest ontstaan met de extreme positie van Eutyches (die de Oosterse Orthodoxen altijd hebben verworpen). Als we wellicht neutrale termen proberen te vinden die de verschillende christologische formuleringen goed omschrijven, dan zon ‘Miaphysiet’ (of ‘Henophysiet’- ‘een-naturig’) passen op de Oosterse Orthodoxen, en ‘Dyophysiet’ (‘twee-naturig’) voor de Chalcedonische Kerken en de Kerk van het Oosten. (De problemen ten aanzien van de term ‘natuur’ komen in de volgende paragraaf aan de orde)."

********************************

Hier kunt U zich aanmelden voor ons nieuwsbrief